မဆြိတီတို႔ ငယ္ငယ္က ဆင္းရဲတယ္။ မိဘေတြက သားသမီးေတြ ပူဆာတဲ႔ မုန္႔ေတြ ဘာေတြ
၀ယ္မေကြ်းႏိူင္ဘူး ။ တစ္ခါတစ္ေလမ်ား အိမ္မွာ
အုန္းထမင္းနဲ႔ၾကက္သားဟင္းခ်က္ၿပီဆို မဆြိတီတို႔ ေမာင္ႏွမတေတြ သိပ္ေပ်ာ္တာ။
အစားေကာင္းစားရမွာကိုး။ အေဖ အုန္းသီးၿခစ္၊ အုန္းႏို႔ညွစ္ ၿပီဆို
ေမာင္ႏွမတစ္ေတြ အနားမွာ တ၀ဲလည္လည္နဲ႔။ အဲဒါဆို ခေလးေတြ
ခဏသြားေဆာ႔ၾကေခ်အံုး။ က်က္ရင္ေခၚလိုက္မယ္ဆို ေၿပာရတယ္။ အုန္းထမင္း၊
ၾကက္သားဟင္းဆိုတာ အင္မတန္ စားရခဲပါဘိေတာင္း။
မဆြိတီ၈တန္းေလာက္က်ေတာ႔ အေဖကရာထူးတက္လို႔ နယ္ေၿပာင္းရင္ သားသမီးေတြ ပညာေရး ကသိကေအာက္ၿဖစ္မွာေၾကာက္လို႔ဆိုၿပီး ၿမိဳ႕စြန္နားမွာ အိမ္ေလးတစ္လံုး၀ယ္တယ္။ အဲဒီအိမ္မွာ အုန္းပင္၁၀ပင္ပါတယ္။ အပင္ၾကီး ၄-၅ပင္ေလာက္က အသီးေတြအရမ္းသီးတယ္။ အဲဒီထဲမွာ နဂဘာရီအုန္းလို႔ေခၚတဲ႔ အုန္းပင္တစ္ပင္က အုန္းသီးအ၀ါေရာင္ေလးေတြ။ အဆီမ်ားၿပီး အုန္းထမင္းခ်က္စားလို႔ သိပ္ေကာင္းတာ။ အုန္းထမင္းၾကိဳက္တဲ႔ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အကိုက္ေပါ႕။
အဲဒီမွာ အုန္းထမင္းခ်က္မယ္ဆို ၀ါးလံုးရွည္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အုန္းသီးေတြကို ထိုးခ်ရတယ္။ အုန္းသီးက်လာၿပီဆို ေမာင္ေလးက ဓားမတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အုန္းသီးအခြံေတြခြါရတယ္။ ေမာင္ေလးမရွိရင္ေတာ႔ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ ရေအာင္ခြါတာပဲ။ စစခ်င္း ခြါရအလြန္ခက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းကြ်မ္းလာေတာ႔ လြယ္သြားေရာ။ ၿပီးေတာ႔ အုန္းသီးခဲြ၊ အုန္းသီးၿခစ္၊ ေဆာင္႔ေၾကာင္႔ထိုင္ၿပီးၿခစ္ရတဲ႔ အုန္းၿခစ္ၾကီးနဲ႔ ေခြ်းဒီးဒီးက်ေအာင္ ၿခစ္ရၿပန္ပါေရာ။ ၿပီးေတာ႔ ေရေႏြးပူပူနဲ႔ ဆားနဲနဲေရာ၊ အညာလက္သုတ္ပု၀ါသန္႔သန္႔နဲ႔ အုန္းေရညွစ္ရၿပန္တယ္။ အုန္းႏို႔ညွစ္ၿပီးကာစဆို လက္ကေလးေတြကိုရဲလို႔ ။ အပူေလာင္တာေလ။ ၿပီးေတာ႔မွ အုန္းထမင္းခ်က္ေပါ႕။ ဟမ္မေလး ... အုန္းထမင္းေလး စားဖို႔အေရး ပင္ပန္းလိုက္ပါဘိေတာင္း။
ေဟာ ... အခုစလံုးမွာက်ေတာ႔ အုန္းႏို႔ရယ္ဒီမိတ္ထုတ္ေလးေတြ ေပါလိုက္တာ။ ဘယ္နားကကုန္စံုဆိုင္မွာမဆို သြား၀ယ္လို႔ရတယ္။ အုန္းထမင္းစားခ်င္ၿပီဆို ေအာက္ထပ္က ကုန္စံုဆိုင္မွာသြား၀ယ္ ... ၅မိနစ္ေတာင္မၾကာဘူး ... ဟပ္ခ်ေလာင္း ... ဆို အုန္းႏို႔ထုတ္ ပ်စ္ပ်စ္ေမႊးေမႊး နဲ႔ခ်က္ပါေလ႔ အုန္းထမင္း။
အဲလိုလြယ္တဲ႔အခ်ိန္လည္းက်ေရာ အိမ္က ေသြးတက္မွာေၾကာက္တဲ႔ ဦးေမာင္ၿခိမ္႔တို႔ ေမာင္ႏွမက အုန္းထမင္းခ်က္ရင္ သူတို႔မစားဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔မွာ တစ္ေယာက္စာတည္း ခ်က္စားရမွာလဲပ်င္းစရာ။ ကိုယ္ကိုတိုင္ကလဲ ပိန္ခ်င္ရက္ စက္စက္ယိုေနသူဆိုေတာ႔ အုန္းထမင္းကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ခ်က္မစားၿဖစ္ေတာ႔ဘူး။ ဒီမွာ တၿခားစားစရာေတြက မ်ားေနေတာ႔ သိပ္အာသီသလဲထားမေနေတာ႔ဘူးေလ။
အုန္းထမင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ကိုယ္႔ဘ၀ရဲ႕ အၿဖစ္အပ်က္ အေတြ႔အၾကံဳေလးကို ေတြးမိလို႔ ခ်ေရးမိပါသည္။
====================================================================== အေပၚက ပို႔စ္ေလးက အရင္ ၂ႏွစ္ေလာက္က ဖိုရမ္မွာတင္ဖူးတဲ႔ ပို႔စ္ေလးပါ။
မေန႔က အိမ္မွာ အုန္းထမင္းခ်က္စားလို႔ တိုက္ဆိုင္ေနတာနဲ႔ ပို႔စ္အေဟာင္းေလးၿပန္ရွာ တင္ေပးလိုက္တာပါ။
အုန္းထမင္းခ်က္တယ္မွတ္လို႔ လာၾကည္႔သူေတြအတြက္ အုန္းထမင္း ခ်က္နည္း ဓာတ္ပံုရိုက္ထားတာေလးပါ ရွယ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အုန္းထမင္းခ်က္မစားတာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိၿပီထင္ပါရဲ႕။ ဂ်ဴဂ်ဴေလးၾကီးလာေတာ႔ သားအမိ၂ေယာက္ အုန္းထမင္းခ်က္စားဖို႔ အေဖာ္ရလာတယ္။ သူကၾကိဳက္တယ္လို႔ မေၿပာေပမဲ႔ ခ်က္ရင္ေတာ႔ စားပါတယ္။
အုန္းႏိူ႔ထုတ္အေသး၀ယ္ ။ တစ္၀က္ကို ၾကက္သြန္အလံုးၾကီးၾကီး၂လံုးကို အစိတ္ေလးေတြ စိတ္ၿပီး ဆီသတ္ပါတယ္။ ဆီ စားပဲြဇြန္း ၆ဇြန္းခန္႔နဲ႔ ၾကက္သြန္တစ္၀က္ကိုေမႊးေနေအာင္ ကြ်တ္သည္အထိသတ္ၿပီး၊ တစ္၀က္ကို မႏြမ္းတႏြမ္းထားပါတယ္။
ဆန္ ၃ခြက္ကို ေရေဆးၿပီး စစ္ထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အေပၚကေန ၾကက္သြန္နဲ႔
အုန္းႏိူ႔ ဆီသတ္ထားတာရယ္၊ အုန္းႏိူ႔အက်န္ရယ္၊သၾကားစားပဲြဇြန္းတစ္ဇြန္း၊ ဆား
လက္ဖက္ရည္ဇြန္းတစ္ဇြန္းခန္႔ ထည္႔ပါတယ္။
ခ်ဥ္ေပါင္မွ်စ္ေၾကာ္၊ ၾကက္သားဟင္း နဲ႔ အုန္းထမင္းနဲ႔ လိုက္တယ္။
ငါးေၿခာက္ေထာင္းေၾကာ္နဲ႔လည္း စားလို႔ေကာင္းတာပဲ။ အိမ္မွာ မွ်စ္မရွိလို႔
ခ်ဥ္ေပါင္ခ်ည္း ၀ယ္ေၾကာ္လိုက္ရတယ္။
မဆြိတီ၈တန္းေလာက္က်ေတာ႔ အေဖကရာထူးတက္လို႔ နယ္ေၿပာင္းရင္ သားသမီးေတြ ပညာေရး ကသိကေအာက္ၿဖစ္မွာေၾကာက္လို႔ဆိုၿပီး ၿမိဳ႕စြန္နားမွာ အိမ္ေလးတစ္လံုး၀ယ္တယ္။ အဲဒီအိမ္မွာ အုန္းပင္၁၀ပင္ပါတယ္။ အပင္ၾကီး ၄-၅ပင္ေလာက္က အသီးေတြအရမ္းသီးတယ္။ အဲဒီထဲမွာ နဂဘာရီအုန္းလို႔ေခၚတဲ႔ အုန္းပင္တစ္ပင္က အုန္းသီးအ၀ါေရာင္ေလးေတြ။ အဆီမ်ားၿပီး အုန္းထမင္းခ်က္စားလို႔ သိပ္ေကာင္းတာ။ အုန္းထမင္းၾကိဳက္တဲ႔ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အကိုက္ေပါ႕။
အဲဒီမွာ အုန္းထမင္းခ်က္မယ္ဆို ၀ါးလံုးရွည္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အုန္းသီးေတြကို ထိုးခ်ရတယ္။ အုန္းသီးက်လာၿပီဆို ေမာင္ေလးက ဓားမတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အုန္းသီးအခြံေတြခြါရတယ္။ ေမာင္ေလးမရွိရင္ေတာ႔ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ ရေအာင္ခြါတာပဲ။ စစခ်င္း ခြါရအလြန္ခက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းကြ်မ္းလာေတာ႔ လြယ္သြားေရာ။ ၿပီးေတာ႔ အုန္းသီးခဲြ၊ အုန္းသီးၿခစ္၊ ေဆာင္႔ေၾကာင္႔ထိုင္ၿပီးၿခစ္ရတဲ႔ အုန္းၿခစ္ၾကီးနဲ႔ ေခြ်းဒီးဒီးက်ေအာင္ ၿခစ္ရၿပန္ပါေရာ။ ၿပီးေတာ႔ ေရေႏြးပူပူနဲ႔ ဆားနဲနဲေရာ၊ အညာလက္သုတ္ပု၀ါသန္႔သန္႔နဲ႔ အုန္းေရညွစ္ရၿပန္တယ္။ အုန္းႏို႔ညွစ္ၿပီးကာစဆို လက္ကေလးေတြကိုရဲလို႔ ။ အပူေလာင္တာေလ။ ၿပီးေတာ႔မွ အုန္းထမင္းခ်က္ေပါ႕။ ဟမ္မေလး ... အုန္းထမင္းေလး စားဖို႔အေရး ပင္ပန္းလိုက္ပါဘိေတာင္း။
ေဟာ ... အခုစလံုးမွာက်ေတာ႔ အုန္းႏို႔ရယ္ဒီမိတ္ထုတ္ေလးေတြ ေပါလိုက္တာ။ ဘယ္နားကကုန္စံုဆိုင္မွာမဆို သြား၀ယ္လို႔ရတယ္။ အုန္းထမင္းစားခ်င္ၿပီဆို ေအာက္ထပ္က ကုန္စံုဆိုင္မွာသြား၀ယ္ ... ၅မိနစ္ေတာင္မၾကာဘူး ... ဟပ္ခ်ေလာင္း ... ဆို အုန္းႏို႔ထုတ္ ပ်စ္ပ်စ္ေမႊးေမႊး နဲ႔ခ်က္ပါေလ႔ အုန္းထမင္း။
အဲလိုလြယ္တဲ႔အခ်ိန္လည္းက်ေရာ အိမ္က ေသြးတက္မွာေၾကာက္တဲ႔ ဦးေမာင္ၿခိမ္႔တို႔ ေမာင္ႏွမက အုန္းထမင္းခ်က္ရင္ သူတို႔မစားဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔မွာ တစ္ေယာက္စာတည္း ခ်က္စားရမွာလဲပ်င္းစရာ။ ကိုယ္ကိုတိုင္ကလဲ ပိန္ခ်င္ရက္ စက္စက္ယိုေနသူဆိုေတာ႔ အုန္းထမင္းကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ခ်က္မစားၿဖစ္ေတာ႔ဘူး။ ဒီမွာ တၿခားစားစရာေတြက မ်ားေနေတာ႔ သိပ္အာသီသလဲထားမေနေတာ႔ဘူးေလ။
အုန္းထမင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ကိုယ္႔ဘ၀ရဲ႕ အၿဖစ္အပ်က္ အေတြ႔အၾကံဳေလးကို ေတြးမိလို႔ ခ်ေရးမိပါသည္။
====================================================================== အေပၚက ပို႔စ္ေလးက အရင္ ၂ႏွစ္ေလာက္က ဖိုရမ္မွာတင္ဖူးတဲ႔ ပို႔စ္ေလးပါ။
မေန႔က အိမ္မွာ အုန္းထမင္းခ်က္စားလို႔ တိုက္ဆိုင္ေနတာနဲ႔ ပို႔စ္အေဟာင္းေလးၿပန္ရွာ တင္ေပးလိုက္တာပါ။
အုန္းထမင္းခ်က္တယ္မွတ္လို႔ လာၾကည္႔သူေတြအတြက္ အုန္းထမင္း ခ်က္နည္း ဓာတ္ပံုရိုက္ထားတာေလးပါ ရွယ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အုန္းထမင္းခ်က္မစားတာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိၿပီထင္ပါရဲ႕။ ဂ်ဴဂ်ဴေလးၾကီးလာေတာ႔ သားအမိ၂ေယာက္ အုန္းထမင္းခ်က္စားဖို႔ အေဖာ္ရလာတယ္။ သူကၾကိဳက္တယ္လို႔ မေၿပာေပမဲ႔ ခ်က္ရင္ေတာ႔ စားပါတယ္။
အုန္းႏိူ႔ထုတ္အေသး၀ယ္ ။ တစ္၀က္ကို ၾကက္သြန္အလံုးၾကီးၾကီး၂လံုးကို အစိတ္ေလးေတြ စိတ္ၿပီး ဆီသတ္ပါတယ္။ ဆီ စားပဲြဇြန္း ၆ဇြန္းခန္႔နဲ႔ ၾကက္သြန္တစ္၀က္ကိုေမႊးေနေအာင္ ကြ်တ္သည္အထိသတ္ၿပီး၊ တစ္၀က္ကို မႏြမ္းတႏြမ္းထားပါတယ္။
ဆန္ ၃ခြက္ကို ေရေဆးၿပီး စစ္ထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အေပၚကေန ၾကက္သြန္နဲ႔
အုန္းႏိူ႔ ဆီသတ္ထားတာရယ္၊ အုန္းႏိူ႔အက်န္ရယ္၊သၾကားစားပဲြဇြန္းတစ္ဇြန္း၊ ဆား
လက္ဖက္ရည္ဇြန္းတစ္ဇြန္းခန္႔ ထည္႔ပါတယ္။
ေရ ၄ခြက္ခဲြ (၂း၃) ထည္႔ေမႊၿပီး ထမင္းေပါင္းအိုးနဲ႔ ခ်က္ပါတယ္။
TTSweet Blogမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္
0 Comments
You are welcome to share your ideas with us in comments! (မှတ်ချက်များပေးရာတွင် သင်၏အကြံဉာဏ်များကို ကျွနိုပ်တို့နှင့် မျှဝေရန် ကြိုဆိုပါသည်။)
Emoji