Ad Code

Responsive Advertisement

တစ္ကမၻာလံုးနွင့္ တစ္ေယာက္ အခန္း( ၁ မွ ၃၇)

ျမနန္းဆရာေတာ္ Facebook မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
က်ိဳကၡမီျမိဳ႕ အင္တာနက္စၾကည့္တိုက္ဘေလာ့ထဲကို ဆက္လက္ျပီးေနာက္ဆက္တြဲမ်ားကို ျမနန္းဆရာေတာ္ Facebook မွ ကုသိုလ္ယူ ကူးယူျပီး ေဖာ္ျပေပးသြားပါဦးမည္။



တစ္ကမၻာလံုးနွင့္ တစ္ေယာက္ (အခန္း-၁)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
မႏၱေလးၿမိဳ႕အိုးဘိုေထာင္၏ ေထာင္ဘူးဝေရွ႕သို႔ ဗင္ကားတစ္စီး ထိုးရပ္လိုက္သည္နွင့္ ေထာင္တံခါးသည္ 'ဂ်ိမ္း . . . ဒိုင္း' ျမည္ကာ ပြင့္လာသည္။ ကားသည္ အထဲသို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွိမ့္ဝင္လိုက္၏။ ေထာင္ထဲသို႔ ကားေရာက္လာေသာအခါ ေထာင္ဘူးဝတံခါးသည္ တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းျမည္လ်က္ ျပန္ပိတ္သြား၏။ ထိုသူ ကားေပၚမွဆင္းလိုက္သည္နွင့္ ေဘာင္းဘီအရွည္ဝတ္ထားသည့္ ေထာင္ဝန္ထမ္းအခ်ိဳ႕သူ႔အနားသို႔ ဝိုင္းလာျပီး လူနွစ္ေယာက္က လက္ေမာင္းတစ္ဖက္စီကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေနာက္တေယာက္က သူ႔ေခါင္းကို အနက္ေရာင္အစြပ္တခု စြပ္ခ်လိုက္၏။
ေခါင္းကို အစြပ္ခံလိုက္ရျခင္းေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ဝိုင္းအံုထိုးႀကိတ္ေတာ့မလားဟု ထင္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ ကိုင္ထားေသာ လူနွစ္ဦးက သူ႔ကိုဆြဲေခၚသြားေလ၏။ ေခါင္းကို အစြပ္စြပ္ထားျခင္းေၾကာင့္ လမ္းေကာင္းေကာင္းမေလွ်ာက္နိုင္။ စမ္းတဝါးဝါးျဖင့္ မွန္းဆကာ သြားေနရသည္။
လက္ေမာင္းကိုကိုင္ထားေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားက လမ္းေလွ်ာက္တာေနွးေကြးသူ႔ကို စိတ္မရွည္သျဖင့္ ေအာ္ေငါက္ကာ ဒရြက္တိုက္ အတင္းဆြဲေခၚသည္။ အခန္းထဲသုိ႔ေရာက္ေသာအခါ လက္ေမာင္းမွကိုင္ျပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ဘတ္ခနဲပစ္ခ်လိုက္သည္။ ေခါင္းစြပ္နဲ႔လူသည္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ပံုလ်က္သား လဲက်သြားေလ၏။
သူ႔ကိုလိုက္ပို႔ေသာသူမ်ားက "ေနာက္ကိုလွည့္မၾကည့္နဲ႔ ေနာက္ကိုလွည့္မၾကည့္နဲ႔" ဟု ေအာ္ေငါက္ကာ ေခါင္းစြပ္ကို ခြ်တ္လိုက္သည္။
"ေနာက္ကိုလွည့္မၾကည့္နဲ႔၊ ေရွ႕ၾကည့္ ေရွ႕ၾကည့္" ဟု ထပ္ေအာ္ျပီး အခန္းတံခါးပိတ္သံ 'ဝုန္း . . .ဒိုင္း' ျမည္သြားသည္။ ျပီးေတာ့မွ "ၾကည့္လို႔ရျပီ" ဟု ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားက လွမ္းေအာ္သည္။ သူလွည့္ၾကည့္လိုက္သည့္အခါ ဘယ္သူမွ်မရွိေတာ့။ အခန္းတံခါးကို ပိတ္ထားေလျပီ။ အခန္းအတြင္း ရွင္းေန၏။ အခန္းထဲတြင္ သူတေယာက္တည္း။
ခဏၾကာေတာ့ ဦးမႈိင္းဆိုသည့္ အက်ဥ္းသားတစ္ဦးသူ၏အခန္းေရွ႕သို႔ ေရာက္လာသည္။ သူ႔ကိုျမင္ေသာအခါ ဦးမိႈင္းက "ေခါင္းတံုးႀကီးနဲ႔ ဘုန္းျကီးလား လူလား" ဟု ေမး၏။ "ဦးဇင္းပါ" ဟု ျပန္ေျဖလိုက္ေသာအခါ ဦးမိႈင္းသည္ လက္အုပ္ခ်ီလ်က္ . . .
" တင္ပါ့၊ ဘာအမႈတုံး ဘုရား"
" ဒီလိုပဲ တရားေဟာလို႔"ဟုဦးပဥၥင္းက ျပန္မိန္႔၏။
သို႔ျဖင့္ ဦးပဥၥင္းအေၾကာင္းနွင့္ အျပင္ေလာကတြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္အေျခေနတို႔ကို ဦးပဥၥင္းထံတြင္စံုစမ္းေမးျမန္းၾကသည္။ အျပန္အလွန္ မိတ္ဆက္ၾကသည္။
မႏၱေလးျမဳိ႕၊ အိုးဘိုေထာင္သို႔ ထိုေန႔ညေနအခ်ိန္တြင္ အက်ဥ္းသားအျဖစ္ ေရာက္လာခဲ့သည့္ ဦးပဥၥင္းမွာ မႏၱေလးျမဳိ႕၊ မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္မွ စာခ်ကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ပုဒ္မငါးခုျဖင့္ တရားစြဲခံရျပီး ေထာင္ဒဏ္ ၂၅ နွစ္ အျပစ္ေပးခံရျခင္းျဖစ္ေလသည္။
သူ၏အမည္ကား ယေန႔အခ်ိန္တြင္ နိုင္ငံတကာမီဒီယာမ်ားတြင္ "အစြန္းေရာက္ဘုန္းႀကီး" "မြတ္ဆလင္မုန္းတီးေရးတရားမ်ားကို လိုက္လံေဟာေျပာေနေသာဘုန္းႀကီး" "ျမန္မာျပည္ရဲ႕ဘင္လာဒင္ " စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ဳိးေဝဖန္ခံေနရေသာ ဦးပဥၥင္း ဦးဝီရသူပင္ ျဖစ္သည္။
ယခု မႏၱေလး အိုးဘိုေထာင္ထဲသို႔ ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူ ေရာက္လာသည့္အခါ တျခားေသာ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကလည္း လာေရာက္ေတြ႕ဆံုၾကျပီး အားေပးစကားမ်ား ေျပာၾကသည္။ ထုိအထဲတြင္ ဦးမိႈင္းက ေရွ႕ဆံုးကျဖစ္ေလ၏။
"တပည့္ေတာ္လည္း နိုင္ငံေရးအမႈနဲ႔က်တာ ၁၄ နွစ္ရွိပါျပီ။ ဦးဇင္း အားမငယ္နဲ႔" ဟူ၍ပင္ အားေပးစကားေျပာလိုက္ေသးသည္။ ထိုသို႔ အားေပးစကားၾကားသည့္အခါ ဦးပဥၥင္းမွာ အနည္းငယ္ အားတက္သြားသည္။ ျပီးေတာ့ ေထာင္မွ တန္းစီးတေယာက္ ထပ္မံေရာက္လာျပီး နႈတ္ဆက္ျပန္သည္။
" ဦးဇင္း အားမငယ္နဲ႔ တပည့္ေတာ္ လိုအပ္တာ အကုန္လုပ္ေပးမယ္ "ဟု ဆိုသည္။ ထိုတန္းစီး၏ ညီျဖစ္သူမွာ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္မွ ျဖစ္ျပီး ဦးပဥၥင္း၏ တပည့္လည္း ျဖစ္၏။ ထိုိုသုိ႔ နႈတ္ဆက္စကား အားေပးစကား ဆိုလာၾကေသာေၾကာင့္ ဦးပဥၥင္းစိတ္ထဲ" ဘယ္ေရာက္ေရာက္ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ေတြ႕ပါလား "ဟု ေတြးေနမိသည္။
ဦးပဥၥင္း၏အခန္း သံတံခါးအျပင္ဘက္တြင္ထံုးျဖဴျဖဴေသာက္ေရအိုးတစ္လံုး ရွိသည္။ ေသာက္ေရအိုးတြင္ ေရညႇိမ်ားလည္း ကပ္ေနသည္။ ေရအိုးအဖံုးႏႈတ္ခမ္းမွာ ပဲ့ကာေန၏။ ပလတ္စတစ္ေသာက္ေရခြက္မွာလည္း စုတ္ခ်ာ၍ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းေသာက္ေရအိုးမွ ေရကိုေသာက္သံုးရန္ ဦးပဥၥင္း၏စိတ္ထဲ မသတီသလိုျဖစ္ေနသည္။ သည္လိုအေျခေနကိုႀကိဳတင္သိ၍လည္း ေထာင္ထဲသို႔မလာခင္ အျပင္၌ ေရအဝေသာက္ခဲ့ေသးသည္။
ထိုေန႔က ဦးပဥၥင္းထပ္မံေတြ႕ႀကံဳရသည့္ ေနာက္ထပ္အခက္ခဲတစ္ခုမွာ ညအိပ္ရာဝင္သည့္အခါ ၾကဳံေတြ႕ရသည့္ ျခင္ကိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ပထမေတာ့ ျခင္ကိုက္သက္သာေလမလားဆိုေသာ အေတြးျဖင့္ ေထာက္လွမ္းေရးက ေပးလိုက္ေသာ အိပ္ရာခင္းခပ္ပါးပါးကို အခန္းသံဇကာေပါက္တြင္ သြားကာလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ား တုတ္ကိုယ္စီဆြဲကာ ေျပးလာျပီး ဆဲဆိုေအာ္ဟစ္ကာ ျပန္ျဖဳတ္ခိုင္း၏။
ထိုေန႔ညအဖုိ႔ ဦးပဥၥင္းသည္ ေခါင္းအံုးမရွိ ျခဳံစရာေစာင္မရွိ တစ္ရႈးလိပ္ကို ေခါင္းအံုးလုပ္ရသည္။ ပုဆိုးကို ေစာင္အျဖစ္ျခံဳကာ တစ္ညလံုးေကြးျပီး အိပ္လိုက္ရသည္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ဗိုက္က ဆာလာသည္။ ေရကလည္း ငတ္လာသည္။ ေသာက္ေရအိုးကို ျကည့္သည္။ ေသာက္ခ်င္စိတ္မရွိ။ သို႔ေသာ္ အာေခါင္မ်ား ေျခာက္ကပ္လာသည္။ဦးပဥၥင္းစိတ္ထဲ " ဒီလိုပံုစံနဲ႔ တစ္သက္လံုး ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရပါ့မလဲ "လို႔လည္း ေနမိသည္။ မေနနိုင္ေတာ့သည့္အဆံုး ေရငတ္ငတ္ျဖင့္ ေသာက္ေရအိုးမွ ေရတခြက္ကို ခပ္ကာ ေသာက္ျဖစ္လိုက္၏။
" ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ အရသာရွိလိုက္တာ။ ေလးေလးပင္ပင္နဲ႔ "ဟု
ေရငတ္ငတ္ျဖင့္ေသာက္ခဲ့ရေသာ မသတီစရာ ေသာက္ေရအိုးမွ ေရတခြက္၏အရသာကို ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူက ျပန္ေျပာျပသည္။ ေထာင္ထဲတြင္ ထိုေရတခြက္ကိုသာေသာက္ခဲ့ရျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေရေႏြးသာ ေသာက္ခဲ့သည္ဟု ဦးပဥၥင္းကဆိုသည္။
----------------------------------------------
ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါမည္။



တစ္ကမၻာလံုးနွင့္တစ္ေယာက္ (အခန္း-၂)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ဦးပဥၨင္းကို ၁၉၆၈ ဇြန္ ၂၆ ရက္တြင္ ေက်ာက္ဆည္ျမို့ရွိ ေဆးရံုျကီးတြင္ ေမြးဖြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ငယ္နာမည္က ဝင္းခိုင္ဦး။ ဖခင္မွာ ဦးခင္ေမာင္ဝင္းျဖစ္ျပီး မိခင္မွာ ေဒါ္တင္တင္ဦး ျဖစ္၏။ ေမြးခ်င္းေမာင္နွမ ရွစ္ေယာက္ရွိသည့္အနက္ ဦးပဥၥင္းမွာ ဒုတိယေျမာက္သားျဖစ္သည္။ ဦးပဥၥင္း၏ဖခင္ ဦးခင္ေမာင္ဝင္းမွာ ဧရာဝတီတိုင္း က်ံဳမေငးျမို႕ဇာတိျဖစ္သည္။ စက္မႈလယ္ယာဌာနတြင္ အစိုးရဝန္ထမ္းျဖစ္ကာ လယ္ထြန္စက္ေမာင္းသူတစ္ဦးျဖစ္၏။ ဦးခင္ေမာင္ဝင္းသည္ ေက်ာက္ဆည္ျမို့သို့ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့စဥ္ ေဒါ္တင္တင္ဦးနွင့္ အိမ္ေထာင္က်ကာ ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦးကို ေမြးဖြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သူ့ကို ေမြးဖြားျပီးေနာက္ ဧရာဝတီတိုင္း က်ဳံမေငး ေျမာင္းျမ ဝါးခယ္မ စသည့္ျမို့မ်ားသို့ ထပ္မံေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရာ သူ၏ညီနွင့္ ညီမမ်ားကို ယင္းျမို့မ်ားတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ထို့ေျကာင့္ ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦးကိုယ္တိုင္လည္း ေျမာင္းျမျမိဳ႕တြင္ သူငယ္တန္းတစ္နွစ္ ေနခဲ့ဖူးေလသည္။ ယင္းေနာက္ ဦးခင္ေမာင္ဝင္းသည္ အစိုးရဝန္ထမ္းမွ အနားယူကာ အေျခခ်ေနထိုင္ဖို့အတြက္ ေက်ာက္ဆည္ျမို့သို့ အျပီးေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့ေတာ့သည္။
ဝန္္ထမ္းဘဝတြင္ မိသားစုစီးပြားေရး ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ရွိေသာ္လည္း အျငိမ္းစားယူသည့္အခ်ိန္တြင္ မိသားစုဦးေရ ၁၀ ဦးအထိ ရွိလာေသာေျကာင့္ စားအိုးကျကီးလာသျဖင့္ ေက်ာက္ဆည္ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ မိသားစုစီးပြားေရးက က်ပ္တည္းကာေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဦးခင္ေမာင္ဝင္းသည္ ျကံဳရာက်ပန္းလုပ္ကာ မိသားစုကို ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္။
" အေဖက ဆိုကၠားနင္းတယ္။ ေရစည္လွည္းတြန္းတယ္။ ဦးဇင္းက အေဖ့ကို ဝိုင္းကူရတယ္ "ဟု ငယ္စဥ္အခ်ိန္က မိသားစုစီးပြားေရးအေျခေနကို ဦးပဥၥင္းဝီရသူက ေျပာျပသည္။
ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦးေက်ာင္းသားဘဝ တစ္တန္းမွရွစ္တန္းအထိ ဖခင္အား ထိုသို့ဝိုင္းကူေပးရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထို့ေျကာင့္လည္း ေက်ာင္းသားဘဝတြင္ ပိုက္ဆံရွိေသာသူတို့၏ သားသမီးမ်ားကဲ့သို့ က်ူရွင္တက္ရျခင္း ေက်ာင္းစာကို အခ်ိန္ေပးစာက်က္နိုင္ျခင္းစသည့္ အခြင့္ေရးတို့ ဆံုးရံႈးခဲ့သည္ဟု ဦးပဥၥင္းက မိန့္သည္။
ငယ္စဥ္က ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦးျဖစ္ခ်င္သည့္အရာက စာေရးဆရာပင္ျဖစ္သည္။ စာေရး စာဖတ္လည္း ဝါသနာပါခဲ့သည္။ ထို့ေျကာင့္လည္း ေက်ာင္းသားဘဝက စာစီစာကံုးျပိုင္ပြဲမ်ားအား ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိုင္ခဲ့ရာ ဆုမ်ားပင္ ရခဲ့ဖူးသည္။ ေက်ာင္းထဲတြင္ စာစီစာကံုးေရးသားျခင္း၌ နာမည္ျကီးခဲ့သည္။ ခ်ီးက်ူးျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ထိုစဥ္က ေရးသားခဲ့သည့္ အေျကာင္းအရာမ်ားမွာ မိသားစုအေျကာင္း ဗိုလ္ခ်ုပ္ေအာင္ဆန္းအေျကာင္းတို့ ျဖစ္ေလသည္။
မိသားစုအေျကာင္းကို ေရးဖြဲ႕ရာတြင္ လြမ္းေအာင္ေရးဖြဲ႕နိုင္ခဲ့သည္။သို့ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ုပ္ေအာင္ဆန္းအေျကာင္းတြင္ အေရးသားေကာင္းေသာ္လည္း အခ်က္အလက္သိပ္မရွိသျဖင့္ ေငြေျကးတတ္နိုင္သည့္ ပညာတတ္အသိုင္းအဝိုင္းက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားနွင့္ မယွဥ္နိုင္ဟု သူက ဆိုသည္။ ထို့ေျကာင့္ ေျခာက္တန္း ခုနွစ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝကေတာ့ စာစီစာကံုးျပိုင္ပြဲမ်ားတြင္ ဆုမရခဲ့ေတာ့ေပ။
ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦး နွစ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝက မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ခဲ့တာ တစ္ခုရွိ၏။ ေက်ာင္းသို့ ျမို့နယ္ပညာေရးမႈးကဲ့သို့ေသာ လူျကီးမ်ား လာေရာက္စစ္ေဆးသည့္အခါ ေက်ာင္းသားမ်ားကို အေထြေထြဗဟုသုတေမးခြန္းမ်ား ေမးတတ္ျကသည္။ ယင္းသို့ ေမးသည့္အခါတြင္ ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦးမွလြဲ၍ သံုးတန္း ေလးတန္းေက်ာင္းသားမ်ားလည္း မေျဖနိုင္တာမ်ိုး ျကံဳခဲ့ဖူးသည္။ လူျကီးမ်ားက " မေျဖနိုင္လည္း ရတယ္။ ဘာမွ စိတ္အားမငယ္နဲ႔ "ဟုဆိုကာ ဗဟုသုတမ်ား ေမးျခင္းျဖစ္သည္။
ထို့စဥ္က ေမးခြန္းမ်ား အေမးခံရ၍ ျပန္လည္ေျဖျကားခဲ့ပံုကို ဦးပဥၥင္းက ယခုလို ျပန္လည္မိန့္ျကားသည္။
" အုပ္ခ်ုပ္တဲ့အစိုးရရဲ႕ ပါတီနာမည္ေမးတယ္။ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ(မ႕ဆ႕လပါတီ)။ သူ့ေအာက္မွာ ဘယ္လိုအရန္အင္အားေတြရွိလဲ။ လမ္းစဥ္လူငယ္ ေတဇလူငယ္ ေရွ႕ေဆာင္လူငယ္။ ပါတီဥကၠ႒ ဘယ္သူလဲ။ ဦးေနဝင္းပါ "
ယင္းသို့ျပန္လည္ေျဖျကားနိုင္ျခင္းမွာ မွတ္ဉာဏ္က သူလိုကိုယ္လိုျဖစ္ေသာ္လည္း ပိုမိုျကိုးစားျခင္းနွင့္ စာဖတ္ဝါသနာပါကာ စာကို ပိုမိုဖတ္ရႈျခင္းေျကာင့္ဟု ဦးပဥၥင္းက မိန့္ဆိုသည္။ ထို့အျပင္ ေက်ာင္းနွင့္အိမ္သို့ သြားသည့္လမ္းတြင္လည္း မ႕ဆ႕လပါတီရံုးကို ေန့စဥ္ျမင္ေနရျခင္းေျကာင့္လည္းျဖစ္သည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။



တစ္ကမၻာလံုးနွင့္တစ္ေယာက္ အခန္း-၃၊၄၊၅၊၆၊
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃)
သည္လိုနွင့္ သာသနာ့ေဘာင္ထဲဝင္ေရာက္မည့္ အခ်ိန္ခါသို့ ေရာက္လာသည္။ ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦး အသက္ ၁၆ နွစ္အရြယ္ ရွစ္တန္းစာေမးပြဲေျဖျပီးသည့္ ေနာက္ေန့တြင္ သကၤန္းစည္းခဲ့သည္။ ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦးတြင္ သကၤန္းစည္းခ်င္သည့္ စိတ္ျဖစ္ေပၚ္ခဲ့သည္မွာ ေလးတန္းနွစ္ေက်ာင္းသားဘဝတည္းကျဖစ္၏။ ပုတီးျမင္လွ်င္ စိပ္ခ်င္သည္။ ဘုရားျမင္လွ်င္ ရွိခိုးခ်င္သည္။ သကၤန္းျမင္လွ်င္ ဝတ္ခ်င္သည္။ ကိုရင္ဝတ္ခ်င္သည့္စိတ္က လြန္ကဲ၍ေနသည္။ ယင္းသို့ျဖစ္ျခင္းမွာလည္း စာေပက်မ္းဂန္မ်ား ဖတ္ထားျခင္းေျကာင့္ မဟုတ္။ သကၤန္းစည္းရျခင္း၏ အက်ိုးတရားမ်ားကို သိေနေသာေျကာင့္ မဟုတ္။
သို့ေသာ္ ဖခင္ျဖစ္သူက ခြင့္မျပဳ... ေက်ာင္းျပီးေအာင္ တက္ေစခ်င္သည္။ ဘြဲ႕တစ္ခုရေစခ်က္သည္။ ထို့ေျကာင့္ မည္သို့ပင္ ပူဆာေသာ္လည္း ခြင့္မျပုသျဖင့္ သကၤန္းစည္းခ်င္သည့္စိတ္ကို မ်ိဳသိပ္ကာေနခဲ့ရသည္။ သူ၏ဖခင္ျဖစ္သူက သူ့အမ်ိုးေတြအေပါ္ မာနထားသည္။ အလႈျကီးအတန္းျကီးမေပးနိုင္ ရွင္မျပုနိုင္ျခင္းေျကာင့္လည္း သကၤန္းစည္းေပးဖို့ ျကန့္ျကာေနျခင္းျဖစ္သည္။
ထို့ေျကာင့္ ရွစ္တန္းစာေမးပြဲေျဖဆိုျပီး ေနာက္ေန့တြင္ အေမျဖစ္သူ၏ ေမာင္အရင္းျဖစ္ေသာ ဆရာေတာ္ျကီးရွိရာ ရိပ္သာတြင္ သကၤန္းစည္းခဲ့သည္။ ပထမတြင္ ခဏဝတ္မည္ဟု ရည္ရြယ္သည့္စိတ္ေလး ျဖစ္ေပါ္လာေသးသည္။ သို့ေသာ္ သာသနာ့ေဘာင္၏ ျငိမ္းေအးခ်မ္းသာမႈကို ခံစားလိုက္ရသည့္အခါတြင္ အျမဲေနဖို့ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေလေတာ့သည္။
ထိုသို့ အျမဲဝတ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ကို ဖခင္ျဖစ္သူနွင့္ မိခင္ဖက္မွ ေဆြမ်ိုးမ်ားကလည္း တားျကေသးသည္။ ေက်ာင္းျပန္မတက္ေတာ့သျဖင့္ ဖခင္ျဖစ္သူက ေဒါသထြက္ကာ သူ့ေခါင္းကို အနားရွိတိုင္နွင့္ ေခါင္းေဆာင့္၏။ လက္သီးနွင့္ထိုး၏။ ဆယ္တန္းကိုျပီးေအာင္ ေျဖေစခ်င္သည္။ ပညာေရးတစ္ပိုင္းတစ္စျဖင့္ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ မျဖစ္ေစလို။
သို့ေသာ္ ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦးက ဆံုးျဖတ္ထားျပီးျဖစ္ရာ "က်ဳပ္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိျကားမင္း ဆင္းဖ်က္တာေတာင္ မပ်က္ဘူး"ဟု အေဖ့ကို ေတာ္လွန္သည့္ စကားတစ္ခြန္းပင္ ဆိုခဲ့ေသးသည္။ အေမျဖစ္သူကေတာ့ ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦး၏သေဘာအတိုင္းသာျဖစ္သည္။
ထို့စဥ္က အျမဲတမ္း သကၤန္းဝတ္ဖို့အတြက္ ဆရာေတာ္ျကီးအား ေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ျကီးက စဥ္းစားဖို့အတြက္ သံုးလအခ်ိန္ေပး၏။ ထိုအခ်ိန္နွင့္ တိုက္ဆိုင္စြာ ရွစ္တန္းစာေမးပြဲေအာင္စာရင္းမ်ား ထြက္လာခဲ့သည္။ ေအာင္စာရင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းတို့က ဂုဏ္ထူးမ်ားနွင့္ ေအာင္ျမင္ျကျပီး ဦးပဥၥင္းမွာ ရိုးရိုးသာ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
"ရွက္သြားတာလည္းပါတယ္။ (စာေမးပြဲ)ေအာင္ေတာ့ ေအာင္တယ္။ က်ဳပ္က ရိုးရိုးပဲေအာင္တယ္"ဟု သကၤန္းအျမဲဝတ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ျဖစ္လိုက္သည့္ အေျကာင္းအရာတစ္ခုကို ဦးဝီရသူက မိန့္ဆိုသည္။
သို့ေသာ္ ဦးပဥၥင္းကိုယ္တိုင္ကလည္း လူ့ေဘာင္နွင့္မတူသည့္ သာသနာ့ေဘာင္တြင္ ေရရွည္ေနရဖို့အတြက္ အရွည္ျကီးေတြးခဲ့ရသည္။ လြန္ဆြဲမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ေက်ာင္းလည္း ျပန္တက္ခ်င္သည္။ ေက်ာင္းလည္း ျပန္တက္ခ်င္သည္။ ေက်ာင္းျပန္တက္ကာ ဘြဲ႕ေလးတစ္ခုေလာက္ယူ၍ အဆင့္တန္းျမင့္ျမင့္ေနနိုင္ေအာင္ ျကိုးစားမလားလို့လည္း ေတြးမိသည္။
ထိုသို့ ေက်ာင္းသားဘဝကို စြန့္လႊတ္ကာ ငယ္ရြယ္သည့္အခ်ိန္တြင္ သကၤန္းဝတ္ရျခင္း၏ ခံစားရေသာအျဖစ္ကို ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူက ယခုလို မိန့္ျကားသည္။
"ဆြမ္းခံၾကြရတဲ့အခါ တန္းစီျကြရေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဝိုင္းျကည့္တာမ်ိုးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ခံစားရတယ္။ သူတို့နဲ႔ကိုယ့္ဘဝ မတူေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းျကီးကိုလည္း လြမ္းတယ္။ ကိုယ္က ဒါေတြကို ထားရစ္ခဲ့ရတာကိုးး။ ကိုယ္စြန့္လႊတ္ခဲ့ရတာကို ျပန္လြမ္းတာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းေတြက လာေမးတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီးလို့သာ ျငင္းလိုက္ရတာ ဟာဒယက မျဖတ္ေသးဘူးေလ။
ေက်ာင္းသားဘဝက ေမာင္ဝင္းခိုင္ဦးတြင္ ေမတၱာမွ်ခဲ့သည့္ ရည္းစားလည္း မရွိခဲ့ေပ။ သို့ေသာ္ မ်က္လံုးခ်င္း စကားေျပာသည့္အဆင့္ေလာက္ေတာ့ ရွိခဲ့၏။ ရည္းစားစာလိုက္ေပးျခင္း စာေပးစာယူလုပ္ျခင္း စကားလိုက္ေျပာျခင္းတို့ေတာ့ မရွိခဲ့ဘူးဟု ဦးပဥၥင္းက မိန့္ဆိုသည္။
"တရားဝင္ရည္းစားျဖစ္တာလည္း မရွိပါဘူး။ ေသးေသးေလး ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ရတာ။ ကေလးဆိုေတာ့လည္း ေမ့လြယ္ေပ်ာက္လြယ္သေဘာပါ။ စြဲစြဲလမ္းလမ္းမရွိပါဘူး"ဟု ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူက မိန့္ျကားသည္။
ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူ၏ ညီအကိုေမာင္နွမရွစ္ဦးတြင္ ညီျဖစ္သူနွစ္ဦးက သကၤန္းစည္းျကေသးသည္။ ဦးပဥၥင္းနွင့္တစ္ပါးေက်ာ္ ကိုရင္မွာ ကိုရင္ဘဝျဖင့္ အျကီးတန္းအထိ ေရာက္ျပီးမွ လူထြက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးပဥၥင္းေအာက္က ေနာက္တစ္ပါးမွာ ဉာဏ္မေကာင္း။ စာေမးပြဲမေအာင္။ ပါရမီမပါသျဖင့္ လူထြက္ကာ အိမ္ေထာင္က်သြားသည္ဟု ဆို၏။
အရင္က စာျကီးေပျကီး မဖတ္ျဖစ္ခဲ့သည့္ ဦးဝီရသူေလ်ာင္းလ်ာသည္ ကိုရင္ဘဝသို့ ေရာက္သြားေသာအခါတြင္ စာျကီးေပျကီးမ်ားကို ေန့စဥ္လိုလို ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့သည္။ ဦးပဥၥင္းဘဝကို ေျပာင္းလဲေစခဲ့သည့္ စာအုပ္ကေတာ့ "ရဟႏၱာနွင့္ ပုဂၢိုလ္ထူးမ်ား"ဆိုသည့္ စာအုပ္ပင္ျဖစ္ေလသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(အခန္း ၄)
ဦးပဥၥင္းသည္ ၁၉၈၅ တြင္ သာသနာ့ေဘာင္သို့ စတင္ဝင္ေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ဆည္ျမို့ ေရႊလွံေထာင္ေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသံုးသည့္ ဦးျကီးေတာ္ဘုန္းျကီး ဘဒၵႏၲပညာသာမိကို ဥပဇၥ်ာယ္ျပု၍ သီလရွင္ဆရာျကီး ဘြားမာလာေထရီ၏ ပစၥယာနုဂၢဟကို ခံယူကာ သာသနာ့ေဘာင္သို့ ဝင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
၁၂၅၀ ခုနွစ္(၁၉၈၈) ပထမဝါဆိုလဆုတ္ ၁၅ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန့တြင္ ေက်ာက္ဆည္ျမို့ ေက်းဇူးရွင္ သက္ေတာ္ရွည္ ေလသာဆရာေတာ္ဘုရားျကီး ဘဒၵႏၲဇဝနကို ဥပဇၥ်ာယ္ျပု၍ မင္းရပ္ ရပ္ကြက္ ရဟန္းဒါယိကာမျကီး ေဒါ္ျမခ်စ္ (ထမင္းဆိုင္) မိသားစု၏ ပစၥယာနုဂၢဟကို ခံယူကာ ရဟန္းေတာ္ဘဝသို့ ေရာက္ရွိခဲ့ေလသည္။
ထို့ေနာက္ ၁၉၉၁ (၁၃၅၃ ခုနွစ္)တြင္ ေက်ာက္ဆည္ျမို့ မင္းကုန္းမဟာစာသင္တိုက္မွ မႏၲေလးျမို့ မစိုးရိမ္တိုက္သို့ ေရာက္ရွိခဲ့ေလသည္။ ဦးပဥၥင္းသည္ ယခင္က အမ်ိုးသားေရးနွင့္ပတ္သက္၍ ဘာမွ်မသိခဲ့။ ေလ့လာျခင္းလည္း မရွိခဲ့။ သို့ေသာ္ မႏၲေလးျမို့သို့ ေရာက္သည့္အခါတြင္ အမ်ိုးသားေရးစာေပမ်ားကို ေလ့လာဖတ္ျကားခြင့္ ရခဲ့သည္။
အထူးသျဖင့္ ေမာ္လဝီေရႊျပည္ ေရးသားသည့္ ၇၈၆ နွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေယာဂီစာတမ္းစာအုပ္ ေကာက္နုတ္ခ်က္မ်ား ေရႊဒံုးဘီေအာင္ ေရးသားသည့္ စာမ်ား ပီမိုးနင္းေရးသည့္ စာမ်ား ဝံသာနုရကၡိတက ထုတ္ေဝသည့္ အမ်ိုးေပ်ာက္မွာ စိုးေျကာက္စရာ အစရွိသည့္ စာေပမ်ား ဖတ္ျကားေလ့လာခြင့္ရခဲ့သည္။
ဦးဝီရသူသည္ အဆိုပါစာေပမ်ားကို ေလ့လာဖတ္ျကားျပီးသည့္ေနာက္တြင္ အမ်ိုးဘာသာ သာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရးကို ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ ယခုလို အေတြးေပါ္ေလသည္။
"အဲ့ဒီေနာက္မွာ ဦးဇင္းဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ လမ္းေျကာင္းကို ခိုင္ခိုင္မာမာခ်နိုင္ခဲ့တယ္"ဟု ဦးပဥၥင္းက မိန့္ျကားေလသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၅)
ထိုကဲ့သုိ႔ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရး (သုိ႔မဟုတ္) အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီစာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ၾကားေလ့လာျပီးသည့္ေနာက္တြင္ ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူသည္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသားေရးတရားမ်ား လွည့္လည္ကာ ေဟာၾကားေလေတာ့သည္။ အခ်ိန္က ၁၉၉၇ ခုနွစ္။ ထိုစဥ္က မလြတ္လပ္သည့္ေခတ္ျဖစ္သည္။ စက္ပစၥည္းမ်ားလည္း ရွားပါးသည့္ေခတ္ျဖစ္၍ တရားေဟာရန္ မိုက္ခရိုဖုန္း အလြယ္တကူမရွိ။ ထို့ေၾကာင့္ မိမိ၏အသံကိုသာ အားျပဳ၍ ေဟာခဲ့ ေျပာခဲ့ရသည္။
ဦးပဥၥင္းတုိ႔သည္ လူမ်ားမ်ားျဖင့္ ေဟာၾကားနိုင္ရန္အတြက္ ေနရာတစ္ခု ေရြးလိုက္သည္။ ေနရာက်ယ္ကာ သံဃာမ်ား အလြယ္တကူလာနိုင္ေသာ မႏၲေလးသခ်ၤ ိဳင္း ိုကုန္းကို ေရြးလိုက္ျက၏။ ဦးပဥၥင္းတို႔သည္ ညေန ၆ နာရီေလာက္ဆိုလွ်င္ သခ်ၤ ိ ုင္းဘက္သို႔ ထြက္လာၾကသည္။ တရားေဟာေျပာျခင္းကို ည ၈ နာရီမွ ည ၁၀ နာရီအထိ ေဟာၾကသည္။
ယင္းသုိ႔ လိုက္ေဟာၾကသည္မွာ ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူအပါအဝင္ ဦးပဥၥင္းေလးငါးပါးခန္႔ျဖစ္သည္။ ထိုတရားမ်ား ေဟာၾကားရန္အတြက္ လူအသိမခံဘဲ မ်က္နွာဖံုးတပ္ကာ ေဟာၾကားခဲ့ရသည္။ မ်က္နွာတစ္ခုလံုးကို သကၤန္းပတ္လိုက္သည္။ ပါးစပ္တစ္ခုတည္းသာ ဖြင့္ထားသည္။ မ်က္လံုးကိုလည္း အနက္ေရာင္ ေနကာမ်က္မွန္တပ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တရားပြဲသာ ျပီးသြားသည္ ဘယ္ဘုန္းၾကီး ေဟာသြားသည္ကို မသိလိုက္ၾက။
ထို႔စဥ္ ေဟာခဲ့ရသည့္ ျဖစ္စဥ္ကို သေဘာက်ရယ္ေမာလ်က္ ဦးဝီရသူက ယခုလို ျပန္လည္မိန္႔ၾကားသည္။
"သံဃာ ေလးငါးရာ မိုက္မပါဘဲ ေအာ္ရတာ။ လက္ခုပ္ၾသဘာသံကေတာ့ တေျဖာင္းေျဖာင္းပဲ။ ေနာက္က လူေတြကလည္း ေရွ႕ကလူေတြတီးရင္ သူတုိ႔လည္း ဘာမွမသိဘူး လိုက္တီးၾကတယ္။ ဟား . . . ဟား. . .ဟား"
ထိုသို႔ ေဟာၾကားသည့္အခါတြင္ ဦးပဥၥင္းတို႔သည္ တစ္ပါး၏ဘြဲ႕အမည္ကို တစ္ပါးက မေခၚဖို႔ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ထားရသည္။ တစ္ပါးကိုတစ္ပါး ေခၚဆိုမည္ဆိုပါက နာမည္ဝွက္မ်ားျဖင့္ ေခၚခဲ့ၾကသည္။ ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူ၏ နာမည္မွာ "မ်ိဳးခ်စ္သူ" ျဖစ္၏။ အလားတူ အျခားေသာ ကိုယ္ေတာ္မ်ား၏ အမည္ကိုလည္း "မ်ိဳးခ်စ္ဦး" "မ်ဳိးခ်စ္ေအာင္" "မ်ိဳးခ်စ္ကို " စသျဖင့္ နာမည္ဝွက္မ်ား ေပးထားၾကသည္။ နာမည္ေခၚဆိုမည္ဆိုလွ်င္ "မိ်ဳးခ်စ္ဦး ရွိလား။ ရွိ" လို႔ ျပန္ထူးရသည္။ ေက်ာင္းတိုက္ကိုလည္း ထုတ္မေျပာရ။ ထိုနည္းတုိ႔ျဖင့္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ေျခရာခံလို႔မရ စံုစမ္းလိုမရေအာင္ ပရိယာယ္သံုးခဲ့ရသည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕၊သခ်ၤ ီဳင္းကုန္းတြင္ ေဟာေျပာသည့္တရားပြဲ ေပါက္သြားသည့္အခါတြင္ အမရပူရၿမိဳ႕က ထပ္မံဖိတ္ေခၚသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးပဥၥင္းတို႔သည္ အမရပူရရွိ သခ်ၤ ီ ုင္းကုန္းသို႔ ထပ္မံၾကြေရာက္ ေဟာေျပာခဲ့ရေသးသည္။ ထိုသခ်ၤ ီ ုင္းကုန္းမွာေတာ့ အုတ္ဂူမ်ားရွိသည္။ ထိုအုတ္ဂူမ်ားေပၚတက္ကာ တရားေဟာၾကားခဲ့ၾကသည္။ နားေထာင္ၾကသူမ်ားကလည္း အုတ္ဂူမ်ားေပၚ တက္နားေထာင္ၾကေလသည္။
လာေရာက္နားေထာင္ၾကသူမ်ားမွာ သံဃာေတာ္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ လူပုဂၢဳိလ္မ်ား မလာရဲ။ လူေတြ လာနားေထာင္မည္ဆိုပါကလည္း ရဲသတင္းေပးအျဖစ္ အထင္ခံရမည္စိုးေသာေၾကာင့္ မလာရဲျဖင္းျဖစ္၏။ ဦးပဥၥင္းတို႔ ေဟာၾကားခဲ့သည့္ တရားမ်ားက အမ်ိဳးသားေရးတရားမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္က ထိုတရားမ်ားကို (အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ားအေၾကာင္း) ေဟာေျပာခြင့္မရွိ။
"ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းနွစ္ပြဲ ေဟာခဲ့တယ္။ စာသင္သားဘဝပဲ ရွိေသးတာ။ သံဃာေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကိုေတာ့ ရေနျပီ။ အဲ့ဒီတုန္းက ဦးဇင္းတရားနားေထာင္ဖူးတဲ့သူေတြက အခု နိုင္ငံေက်ာ္ဓမၼကထိကေတြ ျဖစ္ေနျပီ"ဟု ဦးဝီရသူ မိန့္ၾကားသည္။
သူ့အေနျဖင့္ စာသင္သားဘဝျဖင့္ ထိုသို့ အမ်ိဳးသားေရးတရားမ်ားကို ေဟာၾကားနိုင္ျခင္းမွာ စာဖတ္ထားသည့္အရွိန္နွင့္ သူ၏အေတြ႕အၾကဳံေလ့လာထားရွိမႈေၾကာင့္ဟု ဦးဝီရသူ ေျပာသည္။ အမ်ိဳးသားေရးတရားမ်ား ေဟာၾကားနိုင္ရန္အတြက္လည္း သူ႔တြင္ သာဓကမ်ားစြာရွိသည္ဟု ဆိုသည္။
ဦးဝီရသူအေနျဖင့္ ထိုသို႔ ေဟာၾကားမႈမ်ား ျပုခဲ့ေသာ္လည္း အစိုးရ၏ လိုက္လံဖမ္းဆီးျခင္းကို မခံခဲ့ရေပ။ သို႔ေသာ္ ဦးပဥၥင္း၏ ဆရာေတာ္ျကီးမွာ မႏၲေလးတိုင္း သံဃမဟာနာယကတြင္ ဒုဥကၠ႒ျဖစ္ေလသည္။ ထို့ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ၾကီးက ဆက္လက္မေဟာရန္ တားျမစ္ခဲ့သည္။ ဆက္လက္ေဟာေျပာေနမည္ဆိုပါက ေက်ာင္းတိုက္မွ နွင္ထုတ္မည္ ရိုက္ထုတ္မည္ဟု ေငါက္လိုက္သျဖင့္ ဦးပဥၥင္းမွာ အမ်ိဳးသားေရးတရားမ်ားကို ဆက္မလုပ္ရဲေတာ့။
"ဆရာေတာ္ျကီးေတြမွန္သမွ် ဒီစိတ္ရွိတယ္ဗ်။ မရွိတဲ့ ဆရာေတာ္ မေတြ႕ဖူးဘူး။ သေဘာတူတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ အဖမ္းခံရမွာ စိုးရိမ္တာ စာမျပီးပဲ ေထာင္ထဲေရာက္သြားမွာ စိုးရိမ္လို႔။ ဦးပဥၥင္းက လူငယ္ဆိုေတာ့ ခပ္မိုက္မိုက္လုပ္တယ္။ အဲဒါေတြကို သူတို့က မၾက ိုက္ဘူး။ နူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့နည္းနဲ႔ လုပ္ေစခ်င္တယ္"ဟု ဦးဝီရသူက မိန္႔ၾကား၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ဦးဝီရသူသည္ အထက္ပါ ပြဲႏွစ္ပြဲကို ေဟာၾကားျပီးသည့္ေနာက္ ဆရားေတာ္ၾကီးမွ တားသျဖင့္ ဆက္မလုပ္ေတာ့ေပ။ သူ၏ဘဝကို စာထဲတြင္သာ နွစ္ထားခဲ့ျပီ ဓမၼာစရိယဘြဲ႕ရဖို႔အတြက္ကိုသာ ၾကဳိးစားခဲ့ေတာ့သည္။ အဆိုပါဘြဲ႕ရဖို႔အတြက္ ေျဖဆိုရသည့္စာေမးပြဲကို သက်သီဟဓမၼာစရိယလို႔ လူသိမ်ားျကသည္။ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားကပင္ ယင္းစာေမးပြဲကို လူသတ္ပြဲဟု သတ္မွတ္ၾကသည္ဟု ဦးဝီရသူက မိန္႔သည္။
"ပုစၥာထုတ္တဲ့ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြရဲ႕ အာေဘာ္နဲ႔ အိုင္ဒီယာကို ဖမ္းနိုင္မွ ေအာင္တာ။ အဲ့ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြလို နင္လား ငါလားရွိရမယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြနီးပါးေလာက္ စာျမင့္မွ ေအာင္တာ။ ဒီအဆင့္မေအာင္သူေတြက လူထြက္သူက ထြက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသတဲ့လူေတြက ေသေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ လူသတ္ပြဲလုိ႔ သတ္မွတ္တာ"ဟု ဦးဝီရသူက မိန္႔ၾကားသည္။
အဆိုပါ စာေမးပြဲကို ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူ ပါဝင္ေျဖဆိုခဲ့ေလသည္။ ၁၉၉၉ အဘိဓမၼာစာေမးပြဲေအာင္စာရင္း ထြက္သည့္အခါတြင္ တစ္နိုင္ငံလံုးတြင္ သံဃာေျခာက္ပါးသာ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ထိုသံဃာေျခာက္ပါးတြင္ ဦးဝီရသူအပါအဝင္ မစိုးရိမ္တိုက္မွ သံဃာသံုးပါး ေအာင္ျမင္ခဲ့၏။ အားလံုးထဲမွာ ဦးဝီရသူက အမွတ္အမ်ားဆံုးနွင့္ ပထမရကာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
"လူေတြ အသိအမွတ္ျပဳနိုင္ေလာက္တဲ့ ဂုဏ္ထူးတစ္ခုေတာ့ ရသြားတာေပါ့။ စာေရးဦးေတာ့ ဒီဘြဲ႕ေလးရွိေတာ့ စာဖတ္ပရိသတ္ရွိတယ္။ တရားေဟာလည္း တရားနာပရိသတ္ခန္႔တာေပါ့"ဟု ဦးပဥၥင္းက ရွင္းျပသည္။
ဦးပဥၥင္းသည္ တျခားစာေမးပြဲမ်ားကို ဆက္၍မေျဖေတာ့ဘဲ သူ႔အားသန္သည့္ စာခ်ျခင္းဘက္သို႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ စာေတြေရးမည္။ တရားေတြေဟာမည္။ မႏၲေလးနွင့္ အမရပူရ မႏၲေလးနွင့္ အမရပူရရွိ သခ်ၤ ီ ုင္းကုန္းတြင္ မ်က္နွာဖံုးစြပ္ကာ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသားေရးတရားမ်ားကို ပလႅင္ေပၚမွတစ္ဆင့္ ဆက္လက္ေဟာျကားမည္ျဖစ္၏။
- - - - - - - - - - - - - -
အခန္း - ၆
ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူ၏ မူရင္းကေလာင္နာမည္မွာ ''ဝီရသူရ'' ျဖစ္သည္။ ''ဝီရ''၏ အဓိပၸါယ္မွာ လံု႔လဝီရိယရွိသူ ရဲရင့္တည္ၾကည္သူဟု အဓိပၸါယ္ရေလသည္။ "သူရ"၏ အဓိပၸါယ္မွာလည္း ရဲရင့္သူ ဟူ၏။ "ဝီရသူရ"ဟု နွစ္ခုေပါင္းလိုက္ေသာအခါ ရဲရင့္သူတို႔ထက္ ရဲရင့္သူဟု အဓိပၸါယ္ရေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေခၚရေျပာရလြယ္ေစရန္ ေနာက္ဆံုးရေကာက္ကို ျဖဳတ္ကာ "ဝီရသူ"ဟု ေျပာင္းလဲထားျခင္း ျဖစ္၏။
ဦးပဥၥင္းသည္ ဗုဒၶဟူးသားျဖစ္သည့္အတြက္ ဗုဒၶဟူးနွင့္လိုက္ဖက္မည့္ ေန႔နံမ်ားကို စာဖတ္ရင္းျဖစ္ေစ သြားရင္းလာရင္းျဖစ္ေစ အျမဲလိုလို ေလ့လာသည္။ ထို႔စဥ္ မဟာဝီရျမတ္ဗုဒၶနွင့္ နေမာေတဗုဒၶဝီရတုဆိုသည့္ ဂါထာေတာ္မွတစ္ဆင့္ ဝီရသူဆိုသည့္ နာမည္ကို ရွာေဖြရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သူသည္ ထိုနာမည္ကို ေက်ာက္ဆည္မွ မႏၲေလးသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့စဥ္ကပင္ သံုးစြဲေနျပီျဖစ္သည္။ သူအသံုးျပဳသည့္ ဗလာစာအုပ္မ်ားတြင္ သူ၏ ဘြဲ႕နာမည္ကို မေရးပဲ "ကေလာင္ ဝီရသူ (မစိုးရိမ္)"ဟုသာ ေရးသည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္ စာတစ္ပုဒ္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွ ပံုနွိပ္ေဖာ္ျပခံရျခင္း မရွိေသး။ သူ၏ အျပဳအမူေတြကိုေတြ႕ေသာ အျခားရြယ္တူကိုယ္ေတာ္မ်ားက စာေရးဆရာေရာဂါ ျဖစ္ေနျပီဟု စၾကေနာက္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕က သေရာ္ၾကသည္။ အရူးလို႔ ဆိုၾကသူမ်ားလည္း ရွိေလ၏။
ိသုိ႔ေသာ္ "ဝီရသူ"ဆိုသည့္ နာမည္ ထင္ရွားလာဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းက ဖန္လာေလသည္။ ဦးပဥၥင္းဝီရသူ၏ မူလရဟန္းဘြဲ႕နာမည္မွာ ဘဒၵႏၲဝိစိတၱျဖစ္သည္။ သက်သီဟဓမၼစရိယ ေအာင္ျမင္ခဲ့သျဖင့္ ဘဒၵႏၲဝိစိတၱဘိဝံသ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုစာေမးပြဲေအာင္သည့္နွစ္ (၁၉၉၉)မွာပင္ ဦးပဥၥင္းသည္ ဘာသာေရးစာအုပ္တစ္အုပ္ ေရးသားခဲ့ေလသည္။ စာအုက္၏အမည္က "တရားထိုင္ျခင္း ငိုရယ္ျခင္းအေၾကာင္း"ဟူ၏။
စာအုပ္၏ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းမွာ တန္႔ၾကည္ေတာင္ဆရာေတာ္ျကီး၏ အမွားေလးခ်က္ကို ေရးသားထားျခင္းျဖစ္သည္။ တန္႔ၾကည္ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီးက တရားထိုင္ပါက ငိုလွ်င္ ရယ္လွ်င္ တရားရသည္ဆိုကာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ငိုခိုင္း ရယ္ခိုင္းသည္ဟု ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။ စိတ္ရွိလက္ရွိ ငိုခြင့္ေပးသည္ ကခြင့္ေပးသည္ဟု ဆိုသည္။
ဝိပႆနာနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္တယ္။ ဘုရားရဲ႕တရားေတာ္က ငိုတဲ့သူ အငိုတိတ္တယ္။ ရယ္တဲ့သူ အရယ္ရပ္တယ္။ငိုတာ ရယ္တာ တရားထူးလို႔ ေဟာတယ္ဆိုေတာ့ ဦးဇင္းက နာမည္နဲ႔တကြ ထည့္ေရးတာဟု ဆရာေတာ္က စာအုပ္ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းကို ရွင္းျပသည္။
သို႔ေသာ္ စာအုပ္ထုတ္ေဝခြင့္ကို သာသနာေရးဌာနက ခြင့္မျပဳခဲ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးပဥၥင္းကိုယ္တိုင္ သာသနာေရးဌာနသို႔ သြားကာ ဆရာေတာ္ျကီးမ်ားနွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ဦးပဥၥင္း၏ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုခ်က္မ်ားကို ဆရာေတာ္ျကီးမ်ားက ျပန္လည္မေခ်ပနိုင္။ သို႔တိုင္ စာအုပ္ထုတ္ေဝခြင့္ကိုေတာ့ ခြင့္မျပဳခဲ့။
ေနာက္ဆံုးတြင္ ဦးပဥၥင္းသည္ ခုနွစ္နွစ္ၾကာ ေလ့လာေရးသားခဲ့ရသည့္ ယင္းစာအုပ္ကို ထုတ္ေဝရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဝကၤပါလမ္းရွိ စာေပစိစစ္ေရးသို႔သြားကာ အဆိုပါရံုးမွ အရာရွိမ်ားနွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္။ အရာရွိမ်ားက ယင္းစာအုပ္ကို ခြင့္ျပဳခ်က္မရရွိဘဲ ထုတ္ေဝမည္ဆိုပါက ေထာင္ခုနွစ္နွစ္အထိ က်ခံရမည္ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ "က်ဳပ္ကလည္း ေထာင္က်ခံနိုင္တယ္"ဟု ေျပာျပီး စာအုပ္ကို ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲ ထုတ္ရန္ စီစဥ္ခဲ့သည္ဟု ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
စာအုပ္ထုတ္ရန္ စီစဥ္ခဲ့စဥ္က စာအုပ္ကို ေလးေလးနက္နက္ ခန္႔ခန္႔ညားညားျဖစ္ရန္အတြက္ ဘဒၵႏၲဝိစိတၱဘိဝံသဆိုသည့္ ဘြဲ႕အမည္တပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းအမည္သည္ ေရးသည့္အေၾကာင္းအရာနွင့္ ဓါတ္မတည့္ေသာေၾကာင့္လား မေျပာတတ္ အလုပ္မျဖစ္ခဲ့။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စာအုပ္နာမည္နွင့္ ကေလာင္အမည္ကိုပါ ေျပာင္းလိုက္၏။
"စာအုပ္ထုတ္ေတာ့ ကေလာင္အမည္ကို ' ဝီရသူ ' လို႔ ေျပာင္းလိုက္တယ္။ စာအုပ္နာမည္ကိုလည္း ' ေထရဝါဒတိုက္ပြဲ ' လို႔ တပ္လိုက္တယ္။ အဲဒါကို အုပ္ေရ နွစ္ေထာင္ရိုက္လိုက္တာ ေလးရက္အတြင္းျပတ္သြားတယ္"ဟု ဆရာေတာ္က မိန္႔သည္။
ယင္းစာအုပ္မ်ားကို စာအုပ္ဆိုင္ေပၚတြင္ တင္ကာ ေရာင္းခ်ခဲ့ျခင္းမဟုတ္။ မႏၲေလးၿမိဳ႕၊ မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္တြင္ ခ်ေရာင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေလးရက္အတြင္း စာအုပ္နွစ္ေထာင္ ကုန္သြားေသာအခါ ေနာက္ထပ္ အုပ္ေရတစ္ေသာင္း ထပ္မံရိုက္နွိပ္ခဲ့သည္။ တစ္ညေနတည္း အုပ္ေရ ၅၀၀၀ ျပတ္သြားသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုစဥ္က စာအုပ္ေရာင္းခ်ခဲ့ရပံုကို ဦးဝီရသူက "ရုပ္ရွင္လက္မွတ္ တိုးသလိုပဲ"ဟု ရယ္ေမာလ်က္ မိန္႔ေတာ္မူသည္။
ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက သူေရြးခ်ယ္ထားေသာ ကေလာင္အမည္နွင့္ စာအုပ္ထုတ္လိုက္သည့္အခါ အေရာင္းစြံကာ နာမည္ေပါက္ခဲ့သည့္အေၾကာင္းကို ဆက္၍ "အဲ့ဒီမွာ ဝီရသူဆိုတဲ့ ကေလာင္အမည္ ျဖစ္သြားတာ။ အဲဒီစာအုပ္ကို တစ္သာသနာလံုးမွာရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြက ေလးစားၾကတာ။ ဝီရသူဆိုရင္ သူတုိ႔က ေထရဝါဒတိုက္ပြဲနဲ႔ တြဲျမင္ၾကတယ္"ဟု မိန္႔သည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ဆက္လက္ေဖာ္ၿပေပးပါဦးမည္။
ဒီ " တစ္ကမၻာလုံးႏွင့္ တစ္ေယာက္ " စာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးၿပီးသူလည္း ရွိၾကသည္၊ မဖတ္ရေသးသူမ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိသည္ ။ မိမိ ဖတ္ဖူးတယ္ဆုိရင္ မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ Share လုပ္ေပးၾကပါ ။



တစ္ကမၻာလံုးနွင့္တစ္ေယာက္ အခန္း-၇၊၈၊၉ ၊၁၀၊
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -------------
အခန္း(၇)
မႏၲေလးနွင့္ အမရပူရရွိ သုသာန္မ်ားတြင္ အမ်ိုးသားေရးတရားမ်ားကို မ်က္နွာဖံုးစြပ္ကာ ေဟာေျပာခဲ့ေသာ ဦးဝီရသူသည္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ျကီး၏ တားျမစ္မႈေျကာင့္ အမ်ိုးသားေရးတရားမ်ား ဆက္လက္ေဟာေျပာျခင္းမျပုေတာ့ပဲ သက်ေဇယ်စာေမးပြဲကို ေျဖဆိုရန္ ျကိုးစားခဲ့သည္။
ယင္းစာေမးပြဲကို ေျဖဆိုေအာင္ျမင္ခဲ့သည့္ေနာက္ ၂၀၀၁ ေမ မွာေတာ့ သူ၏ အမ်ိုးသားေရးတရားမ်ားကို ျပန္လည္ေဟာျကားခဲ့သည္။ သူ၏ ေဟာျကားမႈမ်ားသည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု နယူးေယာက္ျမို့ရွိ ကမ႓ာ့ကုန္သြယ္ေရးစင္တာကို ေလယာဥ္ပ်ံႏွင့္ ဝင္အတိုက္ခံခဲ့ရသည့္ ၉/၁၁ ျဖစ္စဥ္ထက္ ေစာသည္ဟု ဦးပဥၥင္းက ဆိုသည္။ ပလႅင္အထက္တြင္ ေဟာျကားခဲ့ေသာ ပထမဆံုးတရားပြဲက ျကံခင္းျမို့တြင္ျဖစ္သည္။
ဧရာဝတီတိုင္းေဒသျကီး ျကံခင္းျမို့ရွိ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းသို့ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူသည္ နွစ္စဥ္ ေႏြရာသီတြင္ လာေရာက္ကာ စာဝါခ်ေပးတတ္သည္။ ယင္းေက်ာင္းတြင္ ဓမၼာစရိယကိုယ္ေတာ္ အပါးသံုးဆယ္ ေလးဆယ္ခန့္ အျမဲဲရွိတတ္သည္။ တစ္ရက္လွ်င္ သံုး ေလးျကိမ္မွ် စာဝါခ်ေပးရသည္။ ထိုသို့ စာဝါခ်ေပးရာတြင္ အမ်ိုးသားေရးတရားမ်ားကို အျမဲထည့္သြင္း ေျပာျကားေလ့ရွိေလသည္။ ယင္းသင္တန္းသို့ ေက်းရြာသူ ရြာသားမ်ား လာေရာက္နားေထာင္ျကသည္။
ယင္းေနာက္မွာေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းဆိုသည့္အမည္ျဖင့္ သင္တန္းတစ္ခုေခါ္လိုက္သည္။ ဆရာ ဆရာမမ်ား ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားနွင့္ ေက်းရြာသူ ေက်းရြာသားတို့ တက္ေရာက္ခဲ့ျကသည္။ ထိုသင္တန္းတြင္ ဦးပဥၥင္းက ျမန္မာနိုင္ငံေျမပံုကို ဆြဲလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နိုင္ငံဘက္မွ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေမာင္းေတာျမို့သို့ ဘဂၤါလီမ်ား ဝင္ေရာက္လာပံု ေမာင္းေတာျမို့မွတစ္ဆင့္ ဘူးသီးေတာင္ ရေသ့ေတာင္ျမို့မ်ားသို့ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်ေနထိုင္ျကျပီး ျမန္မာျပည္ထဲသို့ ေရာက္လာကာ သူတို့နိုင္ငံအျဖစ္ ထူေထာင္ျကပံုမ်ားကို ဦးပဥၥင္းက ေျမပံုနွင့္တကြ ရွင္းျပခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။
"ဆရာ ဆရာမေတြအားလံုး မ်က္စိပြင့္သြားျပီး တရားပြဲေတာင္းဆိုေတာ့ ဦးဇင္းလည္း ေဟာလိုက္တာေပါ့"ဟု ဦးဝီရသူက မိန့္သည္။
ဤသို့ျဖင့္ ဦးဝီရသူသည္ အမ်ိုးသားေရးတရားမ်ားကို ျပန္လည္ေဟာျကားဖို့အတြက္ အေျကာင္းဖန္လာေလေတာ့သည္။
ပထမဆံုးေဟာသည့္ တရားပြဲက ကဆုန္လဆန္း ၈ ရက္ ဥပုသ္ေန့ျဖစ္သည္။ ယင္းတရားပြဲျပီးသည့္ေနာက္ ကဆုန္လျပည့္ေန့တြင္လည္း ထပ္မံေဟာျကားေပးရန္ ျကံခင္းတစ္နယ္လံုးမွ ဆင္းျပီး ေတာင္းဆိုခဲ့ျကသည္။ ထို့ေျကာင့္ ဦးပဥၥင္းသည္ ေနာက္တစ္ပြဲ ထပ္မံေဟာျကားခဲ့ရသည္။
ေဟာျကားခဲ့သည့္ အေျကာင္းအရာမ်ားက ပထမတရားပြဲတြင္ မြတ္စလင္ဘာသာဝင္တို့၏ ေငြအသျပာကို ယူျခင္း အမ်ိုးသမီးမ်ားကို ယူျခင္း ေျမယာေတြကိုယူျခင္းနွင့္ သာသနာသိမ္းပိုက္ျခင္းစသည္တို့ကို ဥပမာ သာဓကတို့ျဖင့္ ေဟာျကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယတရားပြဲတြင္ေတာ့ ယင္းသို့ တျဖည္းျဖည္းသိမ္းပိုက္ခံရမႈမ်ားကို မည္သို့ ကာကြယ္ရမည္ဆိုသည့္ ခုခံကာကြယ္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို ေဟာျကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုသို့ နွစ္ရက္ဆက္တိုက္ ေဟာျကားျပီးသည့္ေနာက္မွာေတာ့ တရားပြဲသတင္းသည္ ျကံခင္းတစ္ျမို့နယ္လံုး ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသည္။ ေဒသခံ အစိုးရဌာနဆိုင္ရာမ်ားက ဦးပဥၥင္းကို ဖမ္းဆီးမည္ဆိုသည့္သတင္းမ်ား ထြက္လာသည္။ သံဃာေတာ္မ်ားကလည္း ဆူပူေအာင္လုပ္သည္ဟုဆိုကာ ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူကို ဝိုင္းျကဥ္မည္ဟု ဆိုျကသည္။ ထို့ေျကာင့္ တရားပြဲအား ဆက္မေဟာေတာ့ဘဲ စာဝါပို့ခ်သည့္ သင္တန္းျပီးဆံုးသည္နွင့္ မႏၲေလးသို့ ျပန္ျကြခဲ့ရသည္။
"အခက္အခဲေတာ့ ရွိတယ္။ စိုးရိမ္တာမ်ိုးေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ဟိုဟာလာေမး ဒီဟာလာေမးနဲ႔ေတာ့ ေဒါသေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့"ဟု ပထမဆံုးေဟာျကားခဲ့ရသည့္ တရားပြဲအေတြ႕အျကံဳကို ဦးပဥၥင္းက ရွင္းျပသည္။
ႀကံခင္းျမို့တြင္ နွစ္ရက္တာ ေဟာျကားခဲ့သည့္ တရားပြဲနွစ္ပြဲကို ေပါင္းကာ
"ထေလာ့ ျမန္မာ ေရႊျမန္မာ"ဆိုသည့္ တိပ္ေခြသံုးေခြထြက္လာသည္။ ထိုတိပ္ေခြသံုးေခြကို သင္တန္းတက္ေရာက္လာသည့္ သံဃာမ်ားက သင္တန္းျပီးဆံုးသည့္အခါတြင္ အသီးသီးကူးယူကာ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္သို့ ျပန္သြားျကသည္။ ဤနည္းျဖင့္ ဦးဝီရသူ၏ တရားေခြသည္ တစ္နိုင္ငံလံုးသို့ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေလေတာ့သည္။
ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူ မႏၲေလးသို့ မေရာက္ခင္မွာပင္ "ထေလာ့ ျမန္မာ ေရႊျမန္မာ" ဆိုသည့္ တိပ္ေခြသံုးေခြသည္ မႏၲေလးသို့ ျကိုတင္ေရာက္နွင့္ေနျပီျဖစ္သည္။
"အဲ့ဒီကေန မထင္မွတ္ဘဲနဲ႔ ဓမၼကထိက ျဖစ္သြားတာေပါ့" ဟု သူက ရွင္းျပသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ---------------------
အခန္း-၈
- - - - - - - - - - - - -
ထို့ေနာက္မွာေတာ့ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူကို ဟိုကပင့္ ဒီကပင့္ျဖင့္ အက်ဥ္းမက်ခင္ သံုးနွစ္လံုးလံုး (၂၀၀၁ ၂၀၀၂ ၂၀၀၃) နယ္တကာလွည့္ကာ တရားေဟာခဲ့ရသည္။ ရန္ကုန္တြင္ ေဟာျကားခဲ့သည့္ တရားမ်ားအနက္ "လက္ဖဝါးေပါ္က ကံျကမၼာ" "မိခင္ရြာမွ သာသနာ" တို့မွာ တရားနာသူတို့ အျကိုက္ေတြ႕ခဲ့သည့္ တရားမ်ားျဖစ္သည္ဟု ဦးပဥၥင္းက ဆိုသည္။
ထိုကဲ့သို့ အမ်ိုးသားေရးတရားမ်ားေဟာျကားေနမႈကို ဦးပဥၥင္း၏ ဆရာသမားျဖစ္သူ ဆရာေတာ္ျကီးကလည္း မတားျမစ္ေတာ့ပါ။ အစိုးရနွင့္ အတိုက္အခံမလုပ္ဖို့ေလာက္သာ တားျမစ္ထိန္းေက်ာင္းေပး၏။ ဦးဝီရသူကိုယ္တိုင္လည္း မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိိုက္၏ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္တစ္ပါး ျဖစ္လာခဲ့သည္။
တရားပြဲမ်ား လိုက္လံေဟာျကားရာမွာ အခက္အခဲမ်ားစြာ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရသည္။ အစိုးရက ပြဲမိန့္ခ်မေပးတာမ်ိုး လုပ္တတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ညရွစ္နာရီစမည့္ တရားပြဲကို ညခုနွစ္နာရီအခ်ိန္ထိ ပြဲမိန့္ကို မခ်ေပး။ ထိုအခါ မျဖစ္မေနေဟာရတာမ်ိုးလည္း လုပ္ရသည္။ မ႕ယ႕က၊ ခ႕ယ႕က လူျကီးေတြကိုယ္တိုင္ တရားပြဲသို့ လာေရာက္တားျမစ္တာမ်ုိးလည္း ႀကံဳဖူးသည္။ ဖမ္းမည္၊ ဆီးမည္ဟုလည္း မျကာခဏ ျခိမ္းေျခာက္ခံရဖူးသည္။
ယင္းတရားပြဲတို့အနက္ ဦးပဥၥင္း မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ခဲ့သည့္ လယ္ေဝးျမို့နယ္က တရားပြဲအေတြ႕အျကံဳကို ဦးပဥၥင္းက ယခုလို ေျပာျပသည္။
"မ႕ယ႕က၊ ခ႕ယ႕က လူျကီးေတြကိုယ္တိုင္က မေဟာဖို့ တားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဦးဇင္းက ေဟာမွာပဲ၊ ေဟာတဲ့အခါ အျပစ္အနာအဆာေတြ႕ရင္ ခ်က္ခ်င္းဖမ္း၊ ပုလႅင္ေပါ္က ဆင္းတာနဲ႔ ေသးေတာင္ မေပါက္ပါဘူး။ ဒကာျကီးတို့ ကားေပါ္ကို တန္းတက္ခဲ့မယ္လို့ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္" ဟု ဆိုသည္။
အလားတူ မႏၲေလးျမို့ ၊ ေထာက္လွမ္းေရး ၁၆မွ တပ္မႈးတစ္ဦးကလည္း ဦးပဥၥင္းကို ေခါင္းရိုက္ခြဲမည္ဟုပင္ ျခိမ္းေျခာက္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
အစိုးရဌာနမ်ား မျကိုက္ျကသည့္အေျကာင္းမွာ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္နွင့္ေပါင္းျပီး အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားက အဂတိလိုက္စားျကသည့္အေျကာင္းတို့ကို ဦးပဥၥင္းက ေဟာျကားျခင္းေျကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က အစိုးရကို ေဝဖန္ေထာက္ျပသည့္ ဘုန္းျကီးသိပ္မရွိဟု ဦးပဥၥင္းက ဆိုသည္။
"ဥပမာ- လူဝတ္ေသာက္(Without)၊ ဘုန္းျကီးဝတ္ေသာက္၊ ကားဝတ္ေသာက္၊ အစိုးရဝတ္ေသာက္၊ အဲဒါေတြ ထည့္ေဟာတယ္။ သူတို့အစိုးရကို ဝတ္ေသာက္အစိုးရလို့ ေျပာရမလားဆိုျပီး အျငိုးထားတယ္" ဟု ဦးပဥၥင္းက အစိုးရကိုေဟာျကားခဲ့သည့္ ေဝဖန္မႈတစ္ခုအား ေျပာျပသည္။
ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက အမ်ိုးသားေရးတရားမ်ားကို ဦးစြာလိုက္လံ ေဟာျကားခဲ့ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျဖူးဆရာေတာ္ျကီးအပါအဝင္ ဆရာေတာ္တခ်ို့သည္လည္း လိုင္းေျပာင္းကာ အမ်ိုးသားေရးတရားမ်ားကို လိုက္လံေဟာျကားလာခဲ့သည္ဟု သူကဆိုသည္။
"သူ(ျဖူးဆရာေတာ္) ေဟာတာက ဦးဇင္းထက္ က်ယ္ျပန့္တယ္။ သူက နိုင္ငံေက်ာ္၊ နာမည္ေက်ာ္ ဓမၼကထိကဆိုေတာ့ ပြဲစိပ္လာတယ္။ ဦးဇင္းက စာခ်ဘုန္းျကီးဆိုေတာ့ ပြဲမစိပ္ဘူူး" ဟု ဆိုသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ------------------------
အခန္း-၉
- - - - - - - - - - - -
ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူသည္ မႏၲေလးတိုင္းေဒသျကီး ေက်ာက္ဆည္ျမို့တြင္ ၁၃၆၅ ခုနွစ္ (၂၀၀၃) ေတာ္သလင္းလျပည့္ေန့က တရားပြဲတစ္ပြဲ က်င္းပခဲ့သည္။ ထိုတရားပြဲက်င္းပျပီး တစ္လျကာသည့္ေနာက္ ေက်ာက္ဆည္ျမို့ ၌ မြတ္ဆလင္နွင့္ ျမန္မာလူမ်ိုးမ်ားျကား အဓိကရုဏ္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေလေတာ့သည္။
"ျဖစ္တာက တိုက္ဆိုင္မႈပါပဲ။ အဓိကကေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြ ဗဟုသုတအေတြ႕အျကံဳမရွိလို့ပဲ" ဟု ေက်ာက္ဆည္အေရးခင္းနွင့္ပတ္သက္၍ မည္သို့မည္ပံုျဖစ္ခဲ့သည္ကို ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက ယင္းသို့ သံုးသပ္မိန့္ဆိုသည္။
သူအဖမ္းခံခဲ့ရသည့္ ေက်ာက္ဆည္အေရးအခင္းနွင့္ပတ္သက္၍ မည္သို့မည္ပံုျဖစ္ခဲ့သည္ကို ဆရာေတာ္က ယခုလို ဆက္လက္ရွင္းျပသည္။
ထိုအဓိကရုဏ္းျဖစ္သည့္ေန့ ညေနေစာင္းအခ်ိန္တြင္ ေက်ာက္ဆည္ျမို့ ၊ ေက်ာက္သေဘၤာေတာင္ေအာက္ဘက္ရွိ ဘုရားနီဟုေခါ္သည့္ အုတ္ဂူနီအတြင္းသို့ မြတ္စလင္သံုးဦး လြယ္အိတ္၊ ျကိုးမ်ားနွင့္ ဝင္သြားျကသည္။ ထိုအုတ္ဂူနီထဲတြင္ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္မ်ားရွိေလသည္။ ယင္းကာလသည္ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက အမ်ိုးသားေရးတရားမ်ား ေဟာျကားထားသည့္အရွိန္ေျကာင့္ လူအမ်ားစုသည္ မြတ္စလင္မ်ားအေပါ္သတိထားကာ ေစာင့္ျကည့္ေနသည့္အခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္။
ထို့ေျကာင့္ အုတ္ဂူနီဘုရားအတြင္းသို့ မြတ္စလင္သံုးဦးဝင္သြားသည္ကို ေတာင္ေျခရွိ ရပ္ကြက္လူမ်ားက သတိထားမိလိုက္ျပီး မသကၤာျကသျဖင့္ ဝိုင္းဝန္းဖမ္းဆီးလိုက္ျကသည္။ တစ္ဦးက လြတ္ေျမာက္သြားျပီး က်န္နွစ္ဦးကို ဖမ္းဆီးနိုင္လိုက္သည္။
" လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမသိေတာ့ ဘုန္းျကီးတစ္ပါးက ရဲစခန္းပို့လိုက္ဆိုျပီး ခိုင္းလိုက္တယ္။ ပို့တဲ့ေနရာမွာ ရိုးရိုးတန္းတန္းမပို့ပဲ လမ္းမွာ ရိုက္စစ္သြားတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး လူအုပ္ျကီးက လိုက္လာတာ။ လူအုပ္က အင္မတန္ျကီးသြားတာ "ဟု ဦးဝီရသူက ေက်ာက္ဆည္အေရးအခင္း စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ျဖစ္စဥ္ကို ျပန္လည္ရွင္းျပသည္။
လူအုပ္ျကီး ရဲစခန္းေရွ႕ေရာက္သည့္အခါတြင္ ရဲစခန္းေရွ႕ရွိ ဗလီမွမြတ္စလင္မ်ားနွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေလေတာ့သည္။ ထိုအခါ တစ္ဖက္နွင့္တစ္ဖက္ အျပန္အလွန္ေအာ္ဟစ္ျကရင္း လူအုပ္ျကီး၏ျမွားဦးသည္ ဗလီဘက္သို့ ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ ရဲစခန္းမွ ရဲဝန္ထမ္းမ်ားလည္း မထိန္းနိုင္မသိမ္းကာ ဗလီမွာ မီးရႈိ႕ခံလိုက္ရသည္ဟု ဆရာေတာ္က မိန့္သည္။
ထိုသို့ ဗလီမီးရိႈ႕ခံလိုက္ရသည့္အခါတြင္ ခရိုင္ဥကၠ႒၊ မယကဥကၠ႒နွင့္ စခန္းမႈးတို့သည္ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူ၏ ဆရာအရင္း ငယ္ဆရာေတာ္ျကီးရွိရာ ေက်ာင္းသို့ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ထို့စဥ္ ေက်ာင္းတြင္ ဆရာေတာ္ျကီးက သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေရွ႕ဆံုး၌ ဘုရားဝတ္တက္ကာေနသည္။ ဆရာေတာ္ျကီးက ဘုရားဝတ္တက္ျပီး သံဃာေတာ္မ်ားဘက္ လွည့္ကာ စကားေျပာရန္လုပ္စဥ္ ေစာင့္ဆိုင္းကာေနသည့္ စခန္းမႈးက ႕ ႕ ႕ ႕ ႕
" ဆရာေတာ္ဘုရား ကယ္ပါဦး "
" ဘယ္လိုျဖစ္တာတံုး "
" ဗလီမီးရိႈ႕ေနပါျပီ ကဟ္ပါဦးဘုရား၊ ကူပါဦးဘုရား "
ဆရာေတာ္ျကီးက အက်ိုးအေျကာင္း အစအဆံုး ေမးျကည့္ျပီးသည့္ေနာက္ ေက်ာင္းရွိ သံဃာေတာ္မ်ားကို ျသဝါဒေပးသည္။ အျကီးငါးပါးကို သူနဲ႔အတူလိုက္ရန္ ေခါ္လိုက္ျပီး က်န္သံဃာေတာ္မ်ားကို အျပင္လံုးဝ မထြက္ျကရန္ မွာျကားလိုက္သည္။
" ေက်ာင္းတံခါးကို ပိတ္ထား၊ အျပင္မထြက္နဲ႔။ ထြက္ရင္ ထြက္တဲ့သူ ေက်ာင္းက နွင္ထုတ္မည္ " ဟု ဆရာေတာ္ျကီးက မွာျကားခဲ့သည္ဟု ဦးဝီရသူက ျပန္လည္ရွင္းျပသည္။
အခင္းျဖစ္ပြားသည့္ေနရာသို့ ဆရာေတာ္ျကီး ေရာက္သြားသည့္အခါတြင္ လက္ကိုင္ဟြန္းတိုေလးထုတ္ကာ ေတာ္ျကဖို့အတြက္ ေမတၱာရပ္ခံစကားဆိုသည္။ သို့ေသာ္ မရ။ ထိုအခါ ေသနတ္ပစ္ကာ ေျခာက္လွန့္ဖို့အတြက္ အျကံျပဳသည္။ သို့ေသာ္ ေသနတ္ပစ္ခြင့္မရွိသလို မိုးေပါ္ေထာင္ ေဖာက္ခြင့္လည္း မရွိ။ မီးမ်ားက ဗလီမွတစ္ဆင့္ တျခားေသာေနရာမ်ားသို့ ကူးစက္ေတာ့မည္။
" မီးသတ္ကားကို လွမ္းေခါ္တယ္။ မီးသတ္ကားကလည္း ကူတယ္။ ဒါေပမယ့္ မီးသတ္ကားမွာ ဆီမရွိဘူး " ဟု ထို့စဥ္က ေတြ႕ျကံဳခဲ့ရသည့္ အျဖစ္အပ်က္ကို ဦးဝီရသူက ျပန္ေျပာျပသည္။
ထို့ေျကာင့္ ဆရာေတာ္ျကီးက သူ၏ဘုန္းျကီးေက်ာင္းတြင္ရွိေသာ ဓါတ္ဆီကို သြားယူခိုင္းသည္။ မီးသတ္ကားကို ဆီျဖည့္ျပီးသည့္ေနာက္ ဦးပဥၥင္းနွစ္ပါး၊ သံုးပါးခန့္က မီးသတ္ကားေပါ္တက္ကာ လိုက္လံ မီးျငွိမ္းသတ္ေပးသည္။ ဤသို့ျဖင့္ ဗလီတစ္လံုး မီးေလာင္ခံရျပီးေနာက္ ေနာက္ထပ္ဗလီတစ္လံုးမွာ ထပ္မံေလာင္ကြ်မ္းခံခဲ့ရသည္။ ေတာရြာမ်ားဘက္မွ လူမ်ားလည္း အခင္းျဖစ္ပြားသည့္ေနရာသို့ ထပ္မံေရာက္လာခဲ့ရာ လူအုပ္ျကီးမွာ ပို၍ျကီးလာခဲ့သည္။
" ျကီးျကီးမားမားျဖစ္သြားေတာ့ မြတ္စလင္ေတြ ေသတဲ့အဆင့္အထိ ျဖစ္ကုန္တယ္ " ဟု ဆရာေတာ္က မိန့္သည္။
ေက်ာက္ဆည္အေရးအခင္း ျဖစ္ပြားစဥ္က ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူသည္ မႏၲေလးျမို့တြင္ ရွိေနခဲ့သည္။ သတင္းျကားသျဖင့္ ေက်ာက္ဆည္ကို ဆင္းလာခဲ့ေသာ္လည္း လမ္းတြင္ လံုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားက ေက်ာ္ဆည္ျမို့သို့ မည္သူကိုမွ် အဝင္မခံေတာ့။ ထို့ေျကာင့္ လမ္းတဝက္က လွည့္ျပန္ခဲ့ရသည္။
အဓိကရုဏ္းျကီး ျပီးသြားသည့္အခါမွာေတာ့ တရားခံရွာျကေလသည္။ အဓိက တရားခံႏွစ္ဦးရွိသည္။ တစ္ဦးက ဦးဝီရသူ၏ ပရိယတၱိငယ္ဆရာျဖစ္သည့္ မင္းကုန္းဆရာေတာ္ဦးဇဋိတျဖစ္သည္။ မူလတန္း၊ အငယ္တန္း၊ အလယ္တန္းနွင့္ အျကီးတန္းစသျဖင့္ ေျခာက္နွစ္ျကာ အတူေနခဲ့ရသူျဖစ္၏။
ေနာက္တစ္ဦးပ ျမဘုရင္ နို့ဆီလုပ္ငန္းပိုင္ရွင္ ဦးဝင္းေမာင္ျဖစ္သည္။ ထိုနွစ္ဦးအနက္ အျဖစ္နိုင္ဆံုးမွာ မင္းကုန္းဆရာေတာ္ဟု ယူဆျကသည္။ ထို့ေျကာင့္ အဓိကရုဏ္းက ၁၈ရက္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ျပီး ၂၂ ရက္မွာေတာ့ မင္းကုန္းဆရာေတာ္ျကီး အပါအဝင္ သူ၏တပည့္ ေလးငါးပါး အဖမ္းခံလိုက္ရသည္။
" ဝီရသူနဲ႔ မင္းကုန္းဆရာေတာ္က ဆရာတပည့္။ ဆရာေတာ္ျကီးခိုင္းလို့ ဝီရသူလုပ္တာျဖစ္မယ္လို့ သူတို့က လိုရာဆြဲေတြးျပီး သံုးသပ္လိုက္တာ။ ဆရာေတာ္ျကီးက ဘာမွ မသိရွာဘူူး " ဟု ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
ဆရာသမားအဖမ္းခံရသည္ဆိုေသာ သတင္းျကားသည့္အခါ ဦးဝီရသူသည္ ဆရာျဖစ္သူကို လိုက္ရွာသည္။ သူ့စိတ္ထဲတြင္ အျပစ္မရွိေသာ အဓိကရုဏ္းနဲ႔ ဘာမွမပတ္သက္သည့္ သူ၏ဆရာသမားကို လူျကီးလူေကာင္းေတြလို ဧည့္ရိပ္သာတြင္ ထားမည္ဟု ေတြးေနမိခဲ့သည္။ ထို့ေျကာင့္ မႏၲေလးနန္းတြင္းထဲတြင္လည္း လိုက္ရွာခဲ့သည္။ ေက်ာက္ဆည္ျမို့သို့လည္း ေရာက္ခဲ့သည္။ သို့ေသာ္ မေတြ႕ခဲ့ရ။
ေအာက္တိုဘာ ၂၅ရက္မွာေတာ့ ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူ မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္၌ ရွိေနစဥ္ တယ္လီဖုန္းဝင္လာသည္။ အမႈကိစၥေဆြးေႏြးရန္အတြက္ ေထာက္လွမ္းေရး (၁) ရံုးသို့ လာရန္ ဖုန္းဆက္ေခါ္ျခင္းျဖစ္သည္။ မြတ္စလင္အိမ္တစ္အိမ္တြင္ ျကိုးဆြဲခ်ေသဆံုးသြားသည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ အမႈကို ဆရာဝန္နွင့္ရဲ ပူးေပါင္းကာ အမႈေဖ်ာက္လိုက္သည့္ကိစၥကို ဦးပဥၥင္းက ေထာက္လွမ္းေရးနွင့္ ပူးေပါင္းကာ စံုစမ္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေထာက္လွမ္းေရးနွင့္ ေတြ႕လွ်င္လည္း သူ၏ဆရာသမားအေျကာင္းကို စံုစမ္းမည္ဟု ေတြးလိုက္သည္။
" ေခါ္တဲ့အခ်ိန္က ဆြမ္းစားခ်ိန္။ ဆြမ္းစားဦးမယ္ဆိုတာ မရဘူး။ သူတို့ကပ္မယ္ေျပာတယ္။ အဲဒါကို မရိပ္မိလိုက္ဘူး " ဟု သူက ဆိုသည္။
ေထာက္လွမ္းေရး (၁)သို့ ေရာက္သည့္အခါမွာေတာ့ ဆြမ္းကပ္သည္။ ဆြမ္းစားေနခ်ိန္တြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ျဖင့္ အလုပ္မ်ား ရႈပ္ကာေနသည္။ သူ့အနားတြင္ တပ္ျကပ္ျကီးတစ္ဦးသာ ရွိသည္။ ဆြမ္းစားျပီးသည့္ေနာက္ ေထာက္လွမ္းေရးတစ္ဦးက " အရွင္ဘုရား ဆရာေတာ္ျကီးနဲ႔ ေတြ႕ဖို့ ျကြလို့ရပါျပီဘုရား " ဟု ေလွ်ာက္သည္။ ရံုးသို့လာေရာက္ရန္ ေခါ္စဥ္က အမႈကိစၥဟုဆိုခဲ့ျပီး ယခုေလွ်ာက္ထားသည့္အခါတြင္ ဆရာေတာ္ျကီးနွင့္ ေတြ႕ဖို့ဟု ဆိုသျဖင့္ စိတ္ထဲ ထင့္ခနဲျဖစ္သြားသည္။
သို့ေသာ္ ထိုသံသယစိတ္ေလးက ခဏအတြင္း ဖ်တ္ခနဲ ျပန္ေပ်ာက္သြားသည္။ ဦးပဥၥင္းသည္ အျဖူေရာင္ဗင္ကားေလးေပါ္သို့ တက္လိုက္ရသည္။ ကားေနာက္ခန္းတြင္ ထိုင္လိုက္ရျခင္းျဖစ္၏။ ေဘးတစ္ဖက္စီတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးက ညွပ္ကာထား၏။ ထိုအခါမွ " ငါ့ဖမ္းတာ ျဖစ္ေလာက္တယ္ " ဟု ဦးပဥၥင္းစိတ္ထဲက ေတြးလိုက္မိေလသည္။
ထို့ထက္ပိုျပီး က်ိန္းေသတာက ဦးပဥၥင္းကို ေခါ္ေဆာင္သြားသည့္ကားသည္ တစ္စီးတည္းမဟုတ္။ အေရွ႕ႏွင့္ အေနာက္တြင္ အတန္းလိုက္။ ထို့အျပင္ ကားတန္းျကီးကို ဗီဒီယိုကလည္း လိုက္ရိုက္ေနေသး၏။ အဖမ္းခံရမည္ဆိုပါကလည္း ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ အဖမ္းခံမည္ဆိုေသာ အေတြးျဖင့္ ဦးပဥၥင္းသည္ သကၤန္းကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေကာက္ရံုလိုက္သည္။ ဆရာသမားနွင့္ ေတြ႕ပါကလည္း သကၤန္းေလးရံုထားသျဖင့္ ဆရာသမားသေဘာက်မည္ျဖစ္သည္။
သူအဖမ္းခံရသည့္ကိစၥနွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးဝီရသူက ယခုလို သံုးသပ္သည္။
" ဆရာသမားကို လိုက္ရွာေနေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရးက ေျခရာခံမိတာေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ဦးပဥၥင္းကို ထားလို့ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုျပီးေတာ့ ဖမ္းတာေပါ့ "
ဦးပဥၥင္းစီးလာသည့္ကားသည္ မႏၲေလးနန္းတြင္းထဲေရာက္ေတာ့ "စစ္အက်ဥ္းေထာင္" ဆိုသည့္ ဆိုင္းဘုန္ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္သည္။ ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္တြင္ စစ္သားနွစ္ေယာက္ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ကာ ေသနတ္တစ္လက္စီ ကိုင္ထားျကသည္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ေရာက္လာသည့္အခါတြင္ ေသနတ္မ်ားကို ခ်လိုက္သည္။ အက်ဥ္းေထာင္၏ အထဲမွလည္း ဦးပဥၥင္းကို ဗီဒီယိုကင္မရာျဖင့္ ရိုက္ကာ မွတ္တမ္းတင္ေနသည္။
" အဲဒီေတာ့မွ ငါ့ဖမ္းတာပဲလို့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ေတာ့တယ္ "ဟု ဦးပဥၥင္းက ဆိုသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -----------------------
အခန္း-၁၀
- - - - - - - - - - - - - -
စစ္အက်ဥ္းေထာင္ထဲသို့ ေရာက္သည့္အခါတြင္ ဦးပဥၥင္းအား သူ၏ ဆရာသမားနွင့္ ေတြ႕ခြင့္ေပးသည္။ ဆရာေတာ္က သူ့ကို ျဖစ္ပ်က္သမွ် အေျကာင္းစံုကို ရွင္းျပ၏။
ေအာက္တိုဘာ ၂၂ ရက္ ဆရာေတာ္ျကီးကို ဖမ္းစဥ္က အစည္းအေဝးဟုဆိုကာ ေခါ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ေထာက္လွမ္းေရးရံုးသို့ ေရာက္သြားေသာအခါ သကၤန္းဝတ္ရံုကို တန္းခြ်တ္သည္။ အဝတ္အစားလဲျပီးသည့္အခါ လက္နွစ္ဖက္ကို ေနာက္ျပန္ လက္ထိပ္ခတ္လိုက္သည္။ မ်က္နွာကို အဝတ္စည္းလိုက္၏။ ျပီးေတာ့ လူနာမည္ကိုေခါ္ကာ စားပြဲခံုကိုထုျပီး ျခိမ္းေျခာက္ေလ၏။ ဆရာေတာ္ျကီးကို စစ္ေဆးေမးျမန္းရာတြင္ ေျခေထာက္နွင့္ကန္သည္။ လက္သီးနွင့္ထိုးျက၏။
ဆရာေတာ္ျကီး ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရသည္မ်ားကို ဦးပဥၥင္းက ယခုလို ျပန္လည္မိန့္ျကားသည္။
" ဆရာေတာ္ျကီးက ငါ့ကို ေရလည္းမတိုက္ဘူး၊ ထမင္းလည္း မေကြ်းဘူး၊ ဒီလိုပဲ ပစ္ထားျကတယ္။ ငါလည္း ဘာမွမသိဘူး။ ငါလုပ္တယ္၊ မလုပ္ဘူးဆိုတာ ဘုရားပဲသိတယ္။ ဘုရားကိုပဲ တိုင္တည္တယ္။ ဆရာေတာ္ျကီးကို ျကည့္ျပီး သနားသြားတယ္ "
ထို့ေျကာင့္ ဦးပဥၥင္းသည္ သူအျမဲဲေဆာင္ထားတတ္သည့္ ေရဆူေဆးျပားကိုထုတ္ျပီး ဖန္ခြက္ထဲထည့္ကာ ေဖ်ာ္ေပးရန္ ျပင္လိုက္စဥ္ ဆရာေတာ္ျကီးက " ငါ့ကို တိုက္ပါ၊ ငါ့တိုက္ပါ "ဟု ဆိုျပီး သံုးခြက္ဆင့္ကာ ေသာက္ပစ္လိုက္သည္ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
ဆရာေတာ္ျကီးသည္ ရိုက္နွက္၊ ထိုးျကိတ္မႈေတြကို မခံနိုင္သည့္အဆံုး " မင္းတို့ျဖစ္ေစခ်င္တာ ေရးခဲ့။ ငါလက္မွတ္ထိုးေပးမယ္ "ဟုဆိုကာ စစ္ေဆးမႈမွတ္တမ္းကို ဘာမွ် မျကည့္ေတာ့ပဲ လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္ေတာ့သည္ဟု ဆိုေလသည္။
" ရံုးထုတ္ေတာ့ ဆရာေတာ္ျကီးကို လာေခါ္တဲ့ (အခင္းျဖစ္ပြားစဥ္ လာေခါ္သည့္) သံုးေယာက္က မေခါ္ဘူးျဖစ္သြားတယ္။ ဟြန္းတပ္ျပီး လူစုခြဲဖို့ ေျပာတာကို ဗလီကို ဖ်က္ခိုင္းတာ ျဖစ္သြားတယ္။ ဓါတ္ဆီယူခိုင္းတာကိုလည္း ဗလီရိႈ႕ဖို့ ထုတ္ေပးတာဆိုျပီး ျဖစ္သြားတယ္ "ဟု ဆရာေတာ္ျကီအား ရံုးတင္စစ္ေဆးသည့္အခါ ေတြ႕ႀကံဳရသည္တို့ကို ဦးဝီရသူက ရွင္းျပသည္။
ဤသို့ျဖင့္ မင္းကုန္းဆရာေတာ္ ဦးဇဋိတသည္ လူေသမႈ၊ မီးရိႈ႕မႈမ်ားျဖင့္ နွစ္ကြ်န္းနွင့္ ေထာင္ဒဏ္ခုနွစ္နွစ္ က်ခံခဲ့ရေလသည္။
" ဆရာေတာ္ျကီးက ရိုးရိုးေအးေအးျကီးပါ။ အခု ေက်ာက္ဆည္မွာ ရွိေသးတယ္။ စာသင္တိုက္မွာ မေနေတာ့ဘူး။ ေတာရေဆာက္တည္ေနတယ္ "ဟု ဦးပဥၥင္းက ဆိုသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -------------ဆက္လက္ေဖာ္ၿပေပးပါဦးမည္။
ဒီ " တစ္ကမၻာလုံးႏွင့္ တစ္ေယာက္ " စာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးၿပီးသူလည္း ရွိၾကသည္၊ မဖတ္ရေသးသူမ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိသည္ ။ မိမိ ဖတ္ဖူးတယ္ဆုိရင္ မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ Share လုပ္ေပးၾကပါ ။





တစ္ကမၻာလံုးနွင့္တစ္ေယာက္ အခန္း-၁၁၊၁၂၊၁၃၊၁၄၊
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း - ( ၁၁ )
ဦးဝီရသူသည္ စစ္အက်ဥ္းေထာင္အတြင္းရွိ အခန္းတစ္ခု၏ ဆက္တီခံုေပၚတြင္ ထိုင္ေနသည္။ ခဏၾကာေတာ့ အခန္းအတြင္းသို႔ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ဝင္လာသည္။ ေထာက္လွမ္းေရးတစ္ဦးက " အရွင္ဘုရားကို ေမးဖို႔၊ ျမန္းဖို႔ ေခၚလာတာပါ။ ဆရာေတာ္ ဦးဇဋိတနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေမးစရာရွိတယ္ "
ဦးပဥၥင္းက " ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေမးပါ၊ ႀကိဳက္တာေမးပါ။ သူ႔အေရွ႕လည္း ေမးရတယ္၊ ကြယ္ရာလည္း ေမးလို႔ရတယ္ "
"ဒါေပမယ့္ ဒီလိုေတာ့ ေမးလို႔မရဘူး။ တပည့္ေတာ္တို႔က ဗုဒၶဘာသာဆိုေတာ့ သကၤန္းပါေနလို႔ မေမးရဲဘူး။ အရွင္ဘုရား သကၤန္းခြ်တ္ေပးပါ"
ထို႔ေၾကာင့္ ဦးပဥၥင္းက လက္နွစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းေပးလိုက္သည္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ဦးပဥၥင္း၏ သကၤန္းကို ဆြဲခြ်တ္လိုက္ၾကသည္။ အတြင္းခံသကၤန္းက က်န္ေနသည္။ သူတို႔က ဦးပဥၥင္းအား အက်ၤ ီ ေပးသည္။
"ေထာင္ပံုစံဆိုရင္ ဝတ္မယ္။ အရပ္ဝတ္အရပ္စားဆိုရင္ မဝတ္နိုင္ဘူး"ဟု ဦးပဥၥင္းက ျငင္းသည္။
"ေထာင္ပံုစံကေတာ့ ဒီမွာမရွိဘူး။ ဒါပဲ ဝတ္ရမယ္"
ထို႔ေၾကာင့္ ဦးပဥၥင္းသည္ ကမ္းေပးသည့္ အကၤ် ီ ီကို ယူကာ ဝတ္လို္က္သည္။ အတြင္းခံသကၤန္းအေပၚမွ အကၤ ီ်လက္ရွည္ကို ထပ္ဝတ္လိုက္သည္။ ပုဆိုးကိုလည္း သင္းပိုင္ဝတ္သကဲ့သို႔ ဝတ္လိုက္သည္။ အတြင္းခံသကၤန္းကိုပါ ခြ်တ္ေပးရန္ ထပ္ေတာင္းသျဖင့္ ဦးပဥၥင္းက ထပ္မံခြ်တ္ေပးလိုက္ရသည္။
သကၤန္းအားလံုး ခြ်တ္ေပးလိုက္ျပီးသည့္ေနာက္မွာေတာ့ သူတို့က အေပၚမွာထိုင္ျပီး ဦးပဥၥင္းကို ေအာက္သို႔ ေျပာင္းထိုင္းခိုင္းသည္။
"သကၤန္းခြ်တ္လိုက္တာနဲ႔ ဘဝကေျပာင္းျပန္ပဲေလ။ သိကၡာခ်တာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ရြတ္ဖတ္စရာမလိုဘူး။ သကၤန္းခြ်တ္တဲ့ဘုန္းႀကီးမွာေတာ့ အျပစ္္မရွိဘူးေပါ့။ သကၤန္းဆြဲခြ်တ္တဲ့ လူေတြကေတာ့ အျပစ္ၾကီးတာေပါ့။ ဘုရားအေရ ခြာပစ္တာေလ။ သာသနာဖ်က္အဆင့္မ်ိဳး ေရာက္သြားတယ္"ဟု သူက ဆိုသည္။
ဦးပဥၥင္းကို ငါးရက္တိုင္တိုင္ လူတစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ေျပာင္းကာ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ စစ္ေဆးၾကသည္။ ဦးပဥၥင္း၏ ေရွ႕စကား ေနာက္စကား ညီ၊ မညီ ၾကည့္ၾကသည္။ ျပီးလွ်င္ စစ္ေဆးသူေျပာင္းတိုင္း ပုစၧာတစ္ပုဒ္ကို ျပန္ျပန္ေမးသည္ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
"ဦးဇင္းမွာ သူတို႔ သံသယရွိတာ ဘာမွမေတြ႕ဘူး။ ေက်ာက္ဆည္အဓိကရုဏ္းက ဦးဇင္းနဲ႔ပတ္သက္မႈမရွိဘူးဆိုတာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ယံုၾကည္တယ္။ ျပန္လႊတ္ဖို႔ပဲ။ မနက္ျဖန္ ျပန္လႊတ္မယ္။ ကတိေပးျပီးသြားျပီ"ဟု ဦးဝီရသူက သူ႔အား စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ျပီး အျပစ္မရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရသျဖင့္ ျပန္လႊတ္ေပးရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည့္ အစီအစဥ္ကို ေျပာျပသည္။
သို႔ေသာ္ မထင္မွတ္ထားသည့္ ျဖစ္ရပ္တို႔က အေၾကာင္းဖန္လာေလသည္။ ထိုေန႔ညက " ဝီရသူ လြတ္ေျမာက္ေရး ဒို႔အေရး "ဟုုဆိုကာ မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္မွ သံဃာေတာ္မ်ားက ဦးဝီရသူလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုၾကေတာ့သည္။ အစိုးရက ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္ရသည္အထိ ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ သံဃာတခ်ိဳ႕ ဒဏ္ရာရခဲ့သည္။ ထိုဆႏၵျပမႈတြင္ သံဃာေတာ္ ၁၇ ပါး ေထာင္ထဲသို႔ ေရာက္သြားခဲ့သည္ဟု ဦးပဥၥင္းက ဆိုသည္။
" သူတို႔ကို ေထာင္ထဲပို႔ရမယ္ဆိုေတာ့ ဦးဇင္းကို ျပန္လႊတ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ သူတို႔က လာေလွ်ာက္တယ္။ ဦးဇင္းလည္း ေထာင္ထဲသြားရေတာ့မယ္။ ျပန္လႊတ္လို႔မရေတာ့ဘူး "ဟု ေထာင္ထဲသို႔ ေရာက္ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္ကို ဦးဝီရသူက ယခုလို သံုးသပ္သည္။
" ဦးဇင္းကို ျပန္လႊတ္ခ်င္တဲ့အဖြဲ႕နဲ႔ မလႊတ္ခ်င္တဲ့အဖြဲ႕ ႏွစ္ဖြဲ႕ရွိတယ္။ မလႊႊတ္ခ်င္တဲ့အဖြဲ႕က ဦးဇင္းတရားပြဲဆို လံုၿခံဳေရးယူရတယ္၊ အလုပ္ရႈပ္တယ္၊ ဦးဇင္းကို ေထာင္ထဲထည့္ထားခ်င္တယ္။ ျပန္လႊတ္ခ်င္တဲ့ အဖြဲ႕ကေတာ့ ဘာမွ မက်ဴးလြန္းလို႔ "
သို႔ျဖင့္၍ ဦးပဥၥင္းကို မလႊတ္ခ်င္သည့္အဖြဲ႕က သံဃာထဲဝင္ကာ ဆူပူအံုၾကြေအာင္ ေျမွာက္ေပးသည္။
စစ္ေၾကာေရးတြင္ ဦးပဥၥင္းသည္ မည္သို႔နွိပ္စက္ခံေနရသည္၊ မည္သို႔ ရက္စက္ေနၾကသည္ စသည္ျဖင့္ သံဃာေတာ္ေတြ မခံမရပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ျပီး ဆႏၵျပပြဲျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဦးဝီရသူက ယူဆသည္။
" တကယ္က စစ္ေၾကာေရးမွာ ငါးရက္ကာလ အေကာင္းဆံုးေကြ်းတယ္။ မနက္စာ၊ ေန႔လည္စာ အေကာင္းစားပဲ၊ ညစာေတာင္ စားဦးမလား ေမးေသးတယ္။ ရိုက္နွက္တာလည္း မရွိဘူး " ဟု သူက ဆိုသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ဦးဝီရသူသည္ စစ္ေၾကာေရးတြင္ အျပစ္မရွိသျဖင့္ ျပန္လႊတ္ေပးရန္ စီစဥ္ျပီးမွ ရုတ္တရက္ သံဃာေတာ္မ်ား ဆႏၵျပလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ စစ္အက်ဥ္းေထာင္မွတစ္ဆင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕၊ အိုးဘိုအက်ဥ္းေထာင္သို႔ အပို႔ခံလိုက္ရေလသည္။
" စစ္အက်ဥ္းေထာင္ကေန အိုးဘိုေထာင္ကို ပို႔ေတာ့မယ္။ အမႈရင္ဆိုင္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္မွန္းမသိေတာ့ ေရအဝေသာက္သြားရတယ္။ ဦးဇင္းမွာ ပိုက္ဆံေတြလည္း ပါသြားတယ္။ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနလို႔ရတယ္ "
ထို႔ေနာက္ ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူကို အျဖဴေရာင္ ဗင္ကားေလးျဖင့္ မႏၲေလးအိုးဘိုအက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားေလေတာ့သည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း - ၁၂
စစ္အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ငါးရက္ၾကာမွ် စစ္ေဆးျပီးေနာက္ ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူကို မႏၲေလးအိုးဘိုေထာင္သို႔ ပို႔လိုက္ၾကသည္။ ဆရာေတာ္၏အမႈကို မႏၲေလးအိုးဘိုေထာင္အတြင္းရွိ အထူးတရားရံုးတြင္ တရားစီရင္ၾကသည္။ ဦးပဥၥင္း၏ယာဥ္ေမာင္း အစ္ကိုဝမ္းကြဲေတာ္စပ္္သူသည္လည္း ဦးပဥၥင္းနွင့္အတူ အဖမ္းခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္ရာ အထူးတရားရံုးတြင္ အတူတူရံုးထုတ္ခံၾကရသည္။
အထူးတရားရံုး၏ တရားခြင္တြင္ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူတို႔ဘက္မွ ၎တို႔နွစ္ဦးတည္းသာ ရွိျပီး ေရွ႕ေနမငွားရ၊ မိသားစုလည္း မလာရ။ အစိုးရဘက္မွ ရဲဝန္ထမ္း၊ စစ္သား၊ ရပ္ကြက္လူၾကီး၊ တရားသူၾကီး၊ ေရွ႕ေန၊ ဥပေဒအရာရွိတို႔အပါအဝင္ ပရိသတ္စုစုေပါင္း တစ္ရာခန္႔ရွိသည္ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
တရားခြင္တြင္ စစ္ေဆးၾကရာ၌လည္း အႀကိမ္ႀကိိမ္အခါခါ ခ်ိန္းဆိုစစ္ေဆးျပီးမွ အမိန္႔ခ်ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလ၏။ မႏၲေလးအိုးဘို အက်ဥ္းေထာင္အတြင္းရွိ အထူးတရားရံုးတြင္ တရားရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည့္ အေတြ႕အၾကံဳကို ဆရာေတာ္က ယခုလို မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။
" တကယ္တမ္းက မစစ္ေဆးဘူး။ ခဏခဏရံုးခ်ိန္းတယ္ဆိုတာ သိေအာင္ေပါ့ေလ။ သူတို႔ေခၚတိုင္း လက္ထိပ္တန္းလန္းနဲ႔ သြားရတယ္။ မႏၲေလးေထာင္ဝင္းထဲက အထူးတရားရံုးမွာ စစ္ျပီး ခ်က္ခ်င္းခ်ပစ္လိုက္တာ "
ဦးပဥၥင္းကို ပုဒ္မငါးခုျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္စုစုေပါင္း ၂၅နွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေထာင္ထဲတြင္ ၂၅နွစ္ၾကာ ျဖတ္သန္းရေတာ့မည္ ဆိုေသာအခါ ဦးပဥၥင္းသည္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ သံေပါက္ဂါထာတစ္ပုဒ္ကိုသာ နွလံုးသြင္းမိသည္။
" အေဟာင္းကိုလည္း မျပန္နဲ႔
အသစ္ကိုလည္း မၾကံနဲ႕
ျဖစ္ဆဲရုပ္နာမ္ ပစၥဳပၸန္
အမွန္တည့္ေအာင္ ရႈရမည္ " ဟူေသာ သံေပါက္ဂါထာေလးျဖစ္သည္။
အတိတ္ကို ျပန္မၾကည့္ရန္၊ အနာဂတ္တြင္လည္း စိတ္ကူးမယဥ္ေနရန္နွင့္ လက္ရွိမ်က္ေမွာက္အေျခေနကို ႀကိဳးစားျဖတ္သန္းနိုင္ရန္အတြက္ စပ္ဆိုထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူ ေထာင္ထဲေရာက္သည္နွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္ ျပႆနာတစ္ခုက ဆြမ္းဘုဥ္းေပးဖို႔ျဖစ္သည္။ ေထာင္က ေကြ်းသည့္ ထမင္းက မာလြန္းသျဖင့္ " အေပၚကေန ပစ္ခ်လိုက္ရင္ ေအာက္မွာ ေဒါင္းေဒါင္း ေဒါင္းေဒါင္းျမည္တယ္ "ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။ သူ႔တြင္ အစာအိမ္ေရာဂါရွိသျဖင့္ ဒီလိုထမင္းမ်ိဳးကို ေန႔တိုင္းဘုဥ္းေပးရန္အတြက္ အခက္အခဲရွိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ နည္းလမ္းတစ္ခုရွာရ၏။ ထိုအခါ ၂၄ နာရီတြင္ တစ္နပ္တည္းသာ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးေသာ ဓူတင္က်င့္စဥ္ကို က်င့္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ယင္းသို႔ ဓူတင္က်င့္စဥ္ကို က်င့္ကာ ဆြမ္းတစ္နပ္တည္း ဘုဥ္းေပးျခင္းအားျဖင့္ အစာအိမ္ေရာဂါကိုလည္း မထိခိုက္ေတာ့သလို မိမိစိတ္ကို ဆံုးမရာလည္းေရာက္သည္ဟု ဆင္ျခင္ေတြးေတာကာ က်င့္ၾကံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခါ တစ္ရက္လွ်င္ ဆြမ္းတစ္နပ္သာ ဘုဥ္းေပးရသည့္အတြက္ ဦးပဥၥင္းသည္ အင္အားနည္း၍လာသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕က ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူ၏ ေက်ာင္းတိုက္သို႔ ဝင္ေရာက္ရွာေဖြရာ အေထာက္အထားမ်ားထပ္ရသည္ဟုဆိုျပီး ေထာင္ထဲတြင္ ဆရာေတာ္ကို ထပ္မံစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၾကသည္။ မ်က္နွာကို အဝတ္စည္းကာ ေမးျမန္းၾကသည္။ မထိုင္ခိုင္း။ တစ္ညလံုး မတ္တပ္ရပ္ကာေနေစသည္။ ဦးပဥၥင္းက ဝင္ေလ ထြက္ေလမွတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္။
သို႔ေသာ္ ဓူတင္က်င့္ထားသည့္အရွိန္ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္က အားနည္းကာေနသည္။ သူ၏ ေျခေထာက္မ်ားလည္း တျဖည္းျဖည္း ယိမ္းယိုင္ကာလာေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ စစ္ေဆးသူ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက အနားရွိ စားပြဲခံုကို တုတ္နွင့္ရိုက္ကာ " ေဟ့ေကာင္ ဝင္းခိုင္ဦး " ဟုေခၚျပီး ေျခာက္လွန္႔ေမးျမန္းၾကသည္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ေမးျမန္းေနသည္က ဆရာေတာ္၏ စာအုပ္မ်ားကို လူထုတိုက္မွ ထုတ္ျခင္း ဟုတ္၊ မဟုတ္ကို ေမးျမန္းျခင္းျဖစ္သည္။ " ဟုတ္ပါတယ္ "ဆိုသည့္ အေျဖသာျပန္ေပးလိုက္ပါက ေထာင္မွျပန္လႊတ္ေပးမည့္ အေျခအေနမ်ားပင္ရွိသည္ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
သို႔ေသာ္ လူထုေဒၚအမာကို တစ္ခါတည္းသာ ျမင္ဖူးသည့္ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက လူထုတိုက္နွင့္ အဆက္အသြယ္ပင္ မရွိေၾကာင္းကို အမွန္တိုင္းသာ ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့သည္။ ထိုအခါ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက သူတုိ႔လိုခ်င္သည့္အေျဖကို မရသည့္အတြက္ ထပ္မံညွဥ္းဆဲေလသည္။
" က်ဳပ္ကသာ တစ္ခြန္းထြက္လိုက္၊ လူထုစာအုပ္တိုက္က ခ်ိတ္ပိတ္ခံရမွာ။ သူတို႔က လူထုတိုက္ကို ၿငိဳးတာ။ က်ဳပ္ကလည္း လူထုတိုက္နဲ႔ကို အဆက္အသြယ္ မရွိတာ " ဟု ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက မိန္႔ၾကားသည္။
ထိုသို႔ စစ္ေဆးရာမွ ၁၂ ရက္ေျမာက္သည့္ေန႔တြင္ ဆရာေတာ္သည္ေတာင့္၍ မခံနိုင္ေတာ့။ ေနာက္သို႔ ပက္လက္လန္ကာ လဲက်သြားေလေတာ့သည္။ ထိုအခါ ဆရာေတာ္၏ ေနာက္နားတြင္ရွိေသာ ေထာက္လွမ္းေရးတစ္ဦးက ေပြ႕ခ်ီထားလိုက္သည္။ ထိုသူကပင္ ဦးပဥၥင္းကို အက်ဥ္းခန္းထဲအထိ ျပန္လိုက္ပို႔ေပးသည္။
" ေထာက္လွမ္းေရးထဲမွာလည္း စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့သူက ရွိတယ္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းစစ္တဲ့ အာဠာဝကဆိုတဲ့သူ ၾကမ္းသထက္ၾကမ္းလာေတာ့ တစ္ေယာက္က တားတယ္။ အဲဒီသူတားလို႔ ဆက္မၾကမ္းရဲေတာ့တာ " ဟု ဆရာေတာ္က မိန္႔သည္။
ပံုမွန္စားေနက်ထမင္းနွင့္ လံုးဝမတူေသာ ေထာင္ထမင္းကို စားရျခင္း၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း စစ္ေဆးခံလိုက္ရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္၏ အစာအိမ္ေရာဂါက ျပန္ထလာသည္။ ထိုအခါ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ဆရာဝန္ႀကီးကိုေခၚကာ စစ္ေဆးေပးသည္။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ဦးပဥၥင္းသည္ ေထာင္ထမင္းကို မစားရေတာ့။ ဝန္ထမ္းသက္သာဆိုင္က ထမင္းကို လခေပးကာ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးခြင့္ရသည္။ ထိုဆြမ္းဖိုးကို ေထာက္လွမ္းေရးက လွဴဒါန္းေပးသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးရျခင္းမွာ ဓူတင္က်င့္လိုက္ျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူးျဖစ္သည္ဟု ဆရာေတာ္က မိန္႔သည္။
ဦးပဥၥင္း ဆြမ္းဘုဥ္းေပးရာတြင္ ကပၸိယတစ္ဦးက ဆြမ္းကပ္ေပးမွ ဘုဥ္းေပးရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အက်ဥ္းသားတခ်ိဳ႕က အလွည့္က် ကပၸိယလုပ္ၾကသည္။ ဤေနရာတြင္ သေဘာေကာင္းသည့္ ေထာင္ဝန္ထမ္းဆိုပါက ဦးပဥၥင္းအတြက္ လိုေလေသးမရွိ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ကိုင္ေပးရန္ ေထာင္တန္းစီးကို မွာလိုက္ပါက ေသခ်ာဆြမ္းဘုဥ္းေပးရသည္။
သို့ေသာ္ တခ်ိဳ႕ေသာ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားက ဦးပဥၥင္းကို အက်ဥ္းသားလို ဆက္ဆံခ်င္သည္။ အက်ဥ္းသားတစ္ဦးလို ေနေစခ်င္သည္။ အျပစ္ရွိ၍ ေထာင္က်ျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အက်ဥ္းသားတစ္ဦးလို႔သာ သတ္မွတ္ၾကသည္။ ယင္းသို႔ေသာ ေထာင္ဝန္ထမ္း၊ ေထာင္မႈးတို႔နွင့္ေတြ႕ပါက ဆြမ္းဘုဥ္းေပးဖို႔ အခက္ျဖစ္ရသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ဆြမ္းကပ္မည့္ ကပၸိယေပၚမလာတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္တတ္သည္ဟု ဆရာေတာ္က မိန္႔သည္။
ဦးပဥၥင္းသည္ ေထာက္လွမ္းေရးက လွဴဒါန္းေသာ ဝန္ထမ္းသက္သာဆိုင္က ထမင္းကို သိပ္ၾကာၾကာ ဘုဥ္းမေပးလိုက္ရ။ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ဝင္မ်ား အဖမ္းခံရသည့္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ထိုအခြင့္အေရး ဆံုးရံႈးေလေတာ့သည္။
" ေထာက္လွမ္းေရးရွိတုန္းက ေထာင္ထမင္း မစားရဘူး။ ေထာက္လွမ္းေရးျပဳတ္မွ ေထာင္ထမင္း ျပန္စားရတာ၊ ဟားး ဟားး ဟားး"ဟု ေထာင္ထဲတြင္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည့္ မွတ္မွတ္ရရ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို သေဘာက်ရယ္ေမာကာ ဆရာေတာ္က ျပန္ေျပာျပသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္္ၾကီးခင္ညြန္႔အပါအဝင္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား ရာထူးမွ ဖယ္ရွားခံလိုက္ရသည့္ေနာက္မွာေတာ့ ေထာင္အတြင္းရွိ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ပိုမိုဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ခဲ့ရသည္ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားရွိစဥ္က နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ေထာက္လွမ္းေရးက တိုက္ရိုက္အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ ေထာင္က မပိုင္။ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားက လက္ျဖင့္ပင္ တို႔ထိခြင့္မရွိဟု ဆိုသည္။
ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား မရွိေတာ့သည့္ေနာက္မွာေတာ့ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ေထာင္က အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ ယင္းေနာက္ပိုင္းတြင္ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို အခန္းတြင္းမွ ထုတ္ရိုက္ျခင္း၊ ေျပးထိုးျခင္း၊ ေျခေထာက္နွင့္ေျပးကန္ျခင္း၊ ဆဲဆိုျခင္းနွင့္ သတ္ပစ္ျခင္းတုိ႔ပါ ျဖစ္လာခဲ့သည္ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
" ကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးဆိုရင္ ေထာင္မႈးက ေခါင္းကို ဖိနပ္နဲ႔တက္နင္းတာ။ ေခါင္းကို တက္နင္းျပီးမွ ရိုက္တာ။ ေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲတယ္ " ဟု ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ျပဳတ္သြားျပီးေနာက္ ႀကံဳေတြ႕ရသည့္ အျဖစ္ပ်က္မ်ားကို ျပန္ေျပာျပသည္။
ယင္းသို႔ အနိုင္ထက္ျပဳက်င့္ခံရျခင္းမွာ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၀၆ တြင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုသက္ဝင္းေအာင္ ေသဆံုးခဲ့ျပီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ရျပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေထာင္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ျပဳျပင္သြားခဲ့ၾကသည္။ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတို႔ အသက္ရႈေခ်ာင္သြားခဲ့သည္ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
" သက္ဝင္းေအာင္က အာဏာရွင္ရဲ႕ အက်ဥ္းသားဘဝနဲ႔ ေနရတာထက္ ေသရတာျမတ္တယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ယူဆပံုရတယ္ဗ်။ ဘယ္သူနဲ႔မွလည္း စကားမေျပာဘူး။ မေသရံုတမည္ပဲ (ထမင္း)စားျပီးေတာ့ ေထာင္က ေဆးထိုးေပးရင္ အထိုးမခံဘူး။ ေထာင္က ေဆးတိုက္ရင္ မေသာက္ဘူး။
ေထာင္ဝန္ထမ္းေတြ၊ ေထာင္ပိုင္ေတြ၊ ညႊန္ခ်ဳပ္ေတြ လာရင္လည္း စကားမေျပာဘူး။ ေခါင္းငံု႕ေနတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေသသြားတာ "ဟု ဦးဝီရသူက ေထာင္ထဲတြင္ သူေတြ႕ဖူးေသာ ကိုသက္ဝင္းေအာင္အေၾကာင္းကို ေျပာျပသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း ( ၁၃ )
ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူသည္ အက်ဥ္းက်စဥ္ကာလအတြင္း သံဃာေတာ္တစ္ပါးကဲ့သို႔သာ က်င့္ၾကံေနထိုင္ခဲ့သည္။ ေထာက္လွမ္းေရးက သကၤန္းခြ်တ္ျပီး အရပ္ဝတ္အကၤ ီ် စတင္ဝတ္ခိုင္းကတည္းက ပုဆိုးကို သင္းပိုင္လို ဝတ္ဆင္ခဲ့သည္။ ျပီးလွ်င္ ဆြမ္းကိုလည္း သံဃာေတာ္မ်ား ဆြမ္းဘုဥ္းေပးသည့္နည္းအတိုင္းသာ ဘုဥ္းေပးသည္။ ဘုန္းၾကီးဖိနပ္စီးသည္။ ဦးေခါက္းကို ေခါင္းတံုးတံုးကာထားသည္။
တစ္ရက္တြင္ ေထာင္ပိုင္သည္ ေထာင္အတြင္း လွည့္လည္ကာ စစ္ေဆးသည္။ အခန္းအေရွ႕သို႔အေရာက္တြင္ ဦးပဥၥင္းက "ဒကာၾကီး" ဟု လႊတ္ခနဲ ေခၚလိုက္မိသည္။ ေထာင္ပိုင္က "အဲဒီလို မေခၚနဲ႔ေလ။ ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ့္အေျခေန ျပန္ၾကည့္ေပါ့ " ဟု ေျပာကာ ထြက္သြားေလသည္။
ေထာင္ပိုင္ျဖစ္သူက ဤမွ်ေလာက္သာ ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေထာင္ပိုင္ျပန္သြားေသာအခါ ေထာင္မွဴးက ဦးပဥၥင္းအား စည္းကမ္းမ်ား ထုတ္ေလသည္။ ဘုန္းၾကီးဖိနပ္မ်ားစီးျခင္း၊ ပုဆိုးကို သင္းပိုင္လို ဝတ္ျခင္း၊ ေခါင္းတံုးတံုးျခင္းတို႔ကို တားျမစ္သည္။ ဒကာၾကီးလို့ ေခၚျခင္း၊ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ စသည့္ အသံုးအနႈန္းမ်ားကို အသံုးမျပဳရန္ ေထာင္မႈးက ဦးပဥၥင္းအား ေခၚေျပာေလသည္။
" သူမ်ားေတြ အလႅာရွင္ျမတ္ရဲ႕ အမိန္႔ေတာ္ခံျပီးေတာ့ေတာင္ အေသခံေသးတာပဲ။ ေရွ႕တန္းက တိုက္စစ္မႈးျဖစ္တဲ့ ဘုန္းၾကီးက ဘုန္းႀကီးအခြင့္ေရးေလးေတာ့ ေတာင္းသင့္တယ္ေပါ့ေလ။ ဘုန္းၾကီးအခြင့္ေရးမရရင္လည္း အေသခံသင့္တာေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ေခါင္းတံုးကို ေျပာင္ေအာင္ရိတ္၊ သင္းပိုင္ကို အၾကီးၾကီးလိပ္၊ ဘုန္းၾကီးဖိနပ္စီးသြားျပီး ေထာင္မႈးကို စိန္ေခၚတာ " ဟု ေထာင္ထဲတြင္ သံဃေတာ္တစ္ပါးလို က်င့္ၾကံေနထိုင္ရန္အတြက္ ေတာင္းဆိုရင္ဆိုင္ခဲ့ရပံုကို ဆရာေတာ္က ရွင္းျပသည္။
ဦးပဥၥင္းက ထိုသိုဝတ္ဆင္သြားသည့္အခါတြင္ ေထာင္မွဴးက ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ေရွာင္ေျပးသြားသည္ဟု ဦးပဥၥင္းက ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ရက္ တန္းပိတ္ခ်ိန္တြင္ ဦးပဥၥင္းအား ေခါင္းတံုးတံုးေပးသည့္သူကို ေခၚစစ္ၿပီး တန္းစီးအားလံုးကို လူခ်ိန္းပစ္လိုက္ၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ဦးပဥၥင္းအနားသို႔လည္း မည္သူမွ် မဝင္ရ၊ မထြက္ရဆိုသည့္ စည္းကမ္းမ်ားကိုလည္း ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။
" အဲ့ဒီေထာင္မွဴးလည္း ဦးဇင္းကို ဒုကၡေပးျပီး မၾကာခင္ ျမစ္ၾကီးနားေျပာင္းသြားတယ္။ ျမစ္ၾကီးနားေရာက္ေတာ့ မိန္းမနဲ႔သမီးက ကားအက္ဆီးဒင့္ျဖစ္ျပီး မိန္းမေသတယ္။ သမီးက ေဆးရံုေရာက္တယ္။ သူက တာဝန္မႈးက်တဲ့အခ်ိန္ ေထာင္ေဖာက္ေျပးလို႔ သူ အလုပ္ျပဳတ္တယ္။ ဘုန္းၾကီးကို ျပစ္မွားခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္အက်ိဳးေပးတာေပါ့ "ဟု ထို႔စဥ္က သူ႔အေပၚ ျပစ္မွားခဲ့သည့္ ေထာင္မႈးတစ္ဦး၏အျဖစ္ကို ဆရာေတာ္က မိန္႔သည္။
မႏၲေလးအက်ဥ္းေထာင္တြင္ အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရသည့္ရက္မ်ားတြင္ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူအတြက္ေတာ့ ေန႔စဥ္အလုပ္မ်ားက တန္းစီကာေနသည္။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ေန႔စဥ္လုပ္စရာမ်ားကို ဇယားဆြဲကာထားသည္။ တစ္ေန႔တာအတြက္ စာမဖတ္ျဖစ္ေသာေန႔ မရွိ၊ တရားမလုပ္ျဖစ္ေသာေန႔ မရွိ၊
အင္တာမဗ်ူးေသာေန႔ မရွိ၊ စာမေရးေသာေန႔ မရွိ။ ထိုအလုပ္ေလးခုကို လုပ္ကိုင္ျခင္းျဖင့္ တစ္ေန႔တာအခ်ိန္မ်ားကို ကုန္ဆံုးေစခဲ့သည္။ အက်ဥ္းက်ေနသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ ဖတ္စရာစာအုပ္နွင့္ ရႈမွတ္က်င့္ၾကံစရာ တရားမရွိဘူးဆိုပါက ရူးသြပ္သြားနိုင္သည္ဟု ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
" ေထာင္ထဲမွာ 'လြတ္' သတင္းမေမွ်ာ္တဲ့ အက်ဥ္းသားရွားတယ္။ 'လြတ္' အေၾကာင္းမေျပာတဲ့ အက်ဥ္းသားဆိုရင္ ဦးဇင္းတစ္ပါးကိုပဲ လက္ညွိဳးထိုးၾကတယ္ "ဟု ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
ကုလသမဂၢအထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ ျမန္မာျပည္သို႔ လာေရာက္သည့္အခါမ်ိဳးတြင္ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအမ်ားစုသည္ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရေတာ့မည္။ အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္ေတာ့မည္ဟု ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ၾကသည္။ မစၥတာဂမ္ဘာရီ ေရာက္လာသည္။
တကယ္တမ္းတြင္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မလြတ္။ သို႔ေသာ္ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးလိမ့္မည္ဆိုတာကို လက္မေလွ်ာ့။ ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမႈး ဘန္ကီမြန္း ေရာက္လာလွ်င္လည္း ထိုနည္းတူပင္။ ဒီတေခါက္ေတာ့ လံုးဝက်ိန္းေသလြတ္ေတာ့မည္ဟု ယံုၾကည္ၾကျပန္သည္။ သို႔တိုင္ မည္သူမွ် မလြတ္။
ယင္းသို႔ မည္သူလာလာ လြတ္ေျမာက္မည္ဟု ယံုၾကည္ေနၾကသူမ်ားကို ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက " ဂမ္ဘာရီ အေခါက္တစ္ရာလာ မလြတ္ေစရ။ ဘန္ကီမြန္း အေခါက္တစ္ရာလာ မလြတ္ေစရ။ ၾကာေတာ့ နိုင္ငံေရးသမားေတြဆိုရင္ က်ဳပ္ကို ေတာ္ေတာ္မုန္းတယ္ "ဟု ဆိုသည္။
ဆရာေတာ္သည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ကြမ္းမစား၊ ေဆးလိပ္မေသာက္၊ ေကာ္ဖီမေသာက္၊ လက္ဖက္ရည္မေသာက္၊ အရက္မေသာက္ေသာေၾကာင့္ "ဦးဇင္းဗိုက္ထဲမွာ အမိႈက္ေတြ သိပ္မရွိဘူး" ဟု ဆိုသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေထာင္ထဲတြင္ ေဆးလိပ္ႀကိဳက္သူ၊ ကြမ္းယာႀကိဳက္သူတို႔ကို ေတြ႕ရေသာအခါ သူတို႔၏ ဒုကၡကိုၾကည့္ကာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ ၎တို႔သည္ ေဆးရြက္နည္းနည္းကို သတင္းစာျဖင့္လိပ္ကာ အာသာေျပရံု ေသာက္ရသည္။
ဗာဒံရြက္ကို အေျခာက္ခံကာ ပြတ္ခြ်န္းလုပ္ျပီး ေသာက္ရသည္။ ေထာင္ထဲတြင္ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္လွ်င္ ေလး၊ငါးရာက်ပ္ျဖင့္ ဝယ္ယူကာ ေသာက္ၾကရသည္ဟု ဆိုသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း ( ၁၄ )
ဦးပဥၥင္း ေထာင္ထဲသို႔ေရာက္သည့္အခ်ိန္က ေထာင္ထဲသို႔ တရားစာအုပ္မ်ား သြင္းခြင့္ရေနျပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ စာအုပ္သြင္းရာတြင္ စည္းကမ္းတခ်ိဳ႕ေတာ့ရွိသည္။ မိမိႀကိဳက္သေလာက္ သြင္းခြင့္မရ။ သံုးအုပ္၊ ေလးအုပ္ခန္႔သာ သြင္းခြင့္ရသည္။
ထိုစာအုပ္မ်ားကို တျခားေသာသူထံသို႔ လက္လႊဲငွားရမ္းျခင္းမျပဳရ။ မိမိသြင္းယူထားသည့္စာအုပ္ကို မိမိသာ ဖတ္ခြင့္ရွိသည္။
ေထာင္ထဲတြင္ စာဖတ္ရျခင္းနွင့္ ပတ္သက္၍ ေနာက္ထပ္ၾကံဳေတြ႕ရသည့္ အခက္အခဲတစ္ခုက သတင္းစာတစ္ေစာင္ကို အလုအယက္ ဖတ္ရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သတင္းစာတစ္ေစာင္ေရာက္လာလွ်င္ ေန႔စဥ္ ျပသနာတက္ၾကရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တိုက္ေျခာက္တိုက္တြင္ သတင္းစာတစ္ေစာင္သာ ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
တိုက္ေျခာက္တိုက္ကို ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ အခန္း ၁၅ ခန္း ရွိသည့္တိုက္က ေလးတိုက္၊ အခန္း ခုနွစ္ခန္းရွိသည့္တိုက္က နွစ္တိုက္ျဖစ္သည္။ အခန္းတစ္ခန္းလွ်င္ အက်ဥ္းသားေလးဦးခန္႔ ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းတိုက္ ေျခာက္တိုက္တြင္ေနေသာ အက်ဥ္းသားက ၃၀၀ နီးပါးခန္႔ ျဖစ္သည္။ ထိုအက်ဥ္းသား ၃၀၀ ဦးခန္႔က သတင္းစာတစ္ေစာင္ကို ဖတ္ေနရသည့္ သေဘာျဖစ္ေလ၏။
ထို႔ေၾကာင့္ သတင္းစာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာပါက တိုက္တစ္တိုက္နွင့္တစ္တိုက္ လုၾကသည္။ အခန္းတစ္ခန္းနွင့္ တစ္ခန္းလုၾကသည္။ ထိုသို႔ အလုအယက္ဖတ္ၾကသည့္ အက်ဥ္းသားမ်ားတြင္ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားက အဓိကျဖစ္ျပီး ၎တို႔အနက္ တခ်ိဳ႕မွာ ဝါရင့္သမၻာရင့္ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားပင္ ပါဝင္တတ္ၾကသည္ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ တရက္တြင္ ေထာင္အတြင္းသို႔ ေထာင္ပိုင္၊ ေထာင္မႈးမ်ားနွင့္ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ား လွည့္လည္ၾကည့္ရႈသည့္အခါတြင္ ဆရာေတာ္က ေထာင္အတြင္း သတင္းစာဖတ္ရသည့္ အေျခအေနကို ရွင္းျပျပီး သတင္းစာေစာင္ေရ ပိုေပးရန္ ေတာင္းဆိုသည္။
ေန႔စဥ္ သတင္းစာကို ေထာင္မွ ဝယ္ေပးနိုင္ျခင္းမရွိပါက မိိမိတုိ႔၏ ကိုယ္ပိုင္ပိုက္ဆံျဖင့္ ဝယ္ယူမည့္အေၾကာင္း တင္ျပလိုက္သည္။
ထိုအခါ ေထာင္ပိုင္က ေထာင္မွဴးနွင့္ သူ၏ဝန္ထမ္းမ်ားကို ေမးျမန္းစံုစမ္းကာ တိုက္နွစ္တိုက္လွ်င္ သတင္းစာတစ္ေစာင္ ပံုမွန္ေပးရန္အတြက္ ခ်က္ခ်င္းဆံုးျဖတ္ေပးခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ အျခားေသာစာအုပ္မ်ားလည္း သြင္းခြင့္ရလာခဲ့သည္။ သတင္းစာဆိုလွ်င္လည္း အက်ဥ္းသားတစ္ဦးလွ်င္ တစ္ေစာင္နႈန္းသြင္းခြင့္ျပဳခဲ့သည္ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။ ထိုအခ်ိန္က ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ အစိုးရပိုင္သတင္းစာမ်ားသာရွိျပီး ပုဂၢလိကပိုင္အျဖစ္ ဂ်ာနယ္ကိုသာ ထုတ္ခြင့္ျပဳေသးသည္။
ေထာင္အတြင္းသို႔ အစိုးရပိုင္သတင္းစာမ်ား လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြင္းခြင့္ရလာသည့္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သတင္းစာအျပင္ ပုဂၢလိကဂ်ာနယ္မ်ားပါ သြင္းယူခြင့္ျပဳခဲ့ၾကသည္။ ထို႔အျပင္ တရားဝင္ခြင့္ျပဳထားသည့္ မည္သည့္ ဘာသာေရးစာအုပ္မဆို သြင္းယူဖတ္ရႈခြင့္ျပုခဲ့ျကသည္။
" စာအုပ္ေတြ လြတ္လပ္စြာဖတ္ခြင့္ရေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြအတြက္လည္း မဆိုးဘူး။ ေသဒဏ္က်ေနတဲ့ ႀကိဳးသမားေတြကိုယ္တိုင္လည္း စာၾကီး၊ ေပၾကီးဖတ္လာတယ္။ စာေတြေပေတြ ေရးလာၾကတယ္ " ဟု ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ဆက္လက္ေဖာ္ၿပေပးပါဦးမည္။
ဒီ " တစ္ကမၻာလုံးႏွင့္ တစ္ေယာက္ " စာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးၿပီးသူလည္း ရွိၾကသည္၊ မဖတ္ရေသးသူမ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိသည္ ။ မိမိ ဖတ္ဖူးတယ္ဆုိရင္ မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ Share လုပ္ေပးၾကပါ ။




တစ္ကမၻာလံုးနွင့္တစ္ေယာက္ အခန္း-၁၅၊၁၆၊၁၇၊၁၈
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း ( ၁၅ )
အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း၌ စာေရးခြင့္ရသည္မဟုတ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားထံတြင္ ေဘာလ္ပင္မ်ား မရွိေစရ၊ စာရြက္မ်ားမရွိရ စသျဖင့္ တင္းၾကပ္သည့္ ေထာင္စည္းကမ္းမ်ား ခ်မွတ္ထားသည္။ သုို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူ ေထာင္မွ ျပန္လြတ္ေသာအခါ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္၊ ဝတၴဳ ၊ ကဗ်ာ၊ ေဆာင္းပါး၊ သီခ်င္းတို႔ကို ေထာင္ထဲတြင္ ေရးသားခဲ့ရာ ေသတၱာတစ္လံုး အျပည့္ရခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ေထာင္ထဲတြင္ စာေရးျခင္းကို ခိုးဝွက္ကာ ေရးသားခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေထာင္ထဲတြင္ စာေရးသည့္နည္း သင္ၾကားေပးခဲ့သူမ်ားမွာ ဦးမႈိင္းနွင့္ ဦးေရႊေမာင္တို႔ျဖစ္သည္။ ဦးမိႈင္းမွာ ကြန္ျမဴနစ္တစ္ဦးျဖစ္ျပီး ဦးေရႊေမာင္မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီက ျဖစ္သည္ဟု ဦးပဥၥင္းက ဆိုသည္။ NLD ခေမာက္ကို ေၾကးသြန္းျပီး ေရႊခေမာက္လုပ္ကာ ရန္ကုန္သို႔ ကားနွင့္သယ္ရန္ စီစဥ္ခဲ့မႈျဖင့္ အဖမ္းခံလိုက္ရသည့္ ေရႊခေမာက္ဦးေရႊေမာင္ ျဖစ္သည္။
ဦးပဥၥင္းသည္ အိမ္နွင့္ဆက္သြယ္နိုင္ရန္ အကူညီေတာင္းရာမွ စာေရးျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အနီေရာင္ေဘာလ္ပင္ မင္ေခ်ာင္းေလးျဖင့္ စာလံုးေသးေသးေလးမ်ားေရးကာ အိမ္သို႔ဆက္သြယ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ အစပိုင္းတြင္ ဦးပဥၥင္းသည္ မင္ေခ်ာင္းျဖင့္ မေရးတတ္။ ေထာင္ထဲတြင္ ၁၄ နွစ္ၾကာျပီျဖစ္သည့္ ဦးမိႈင္ကေတာ့ မင္ေခ်ာင္းေလးျဖင့္ ေရးရာတြင္ ေျဖာင့္တန္းစြာေရးနိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးပဥၥင္းသည္ မင္ေခ်ာင္းကို တုတ္တစ္ေခ်ာင္းတြင္ သားေရကြင္းနွင့္ခ်ည္ကာ ေရးသားရသည္။
ေနာက္တနည္းမွာ တံျမတ္စည္းေဖာ့ရိုးကို စမုတ္တံနွင့္ထိုးျပီး အေပါက္ေဖာက္ရသည္။ ေပါက္သြားသည့္ ေဖာ့ရိုးထဲသို႔ မင္ေခ်ာင္းကို ထည့္ရ၏။ တံျမတ္စည္းေဖာ့ရိုးတစ္ဖက္တြင္ မင္ေခ်ာင္းေခါင္းေလးကို ေဖာ္ထားကာ က်န္တစ္ဖက္ကို ပိတ္ထားရသည္။ ရွာေဖြေရးအဖြဲ႕မ်ား လာေရာက္စစ္ေဆးသည့္အခါမ်ိဳးတြင္ ေဘာလ္ပင္နွင့္ မင္ေခ်ာင္းမ်ားကဲ့သို႔ ၾကမ္းၾကားထဲ ဝွက္ထားစရာ မလိုေတာ့ပဲ ေဖာ့ရိုးကို တံျမတ္စည္းတြင္ ျပန္တပ္ျပီး ႀကိဳးျဖင့္စည္းထားလိုက္ရံုသာ။
မင္ေခ်ာင္းရရန္မွာလည္း အက်ဥ္းသားေထာင္စာေရးမ်ားထံမွ ေဘာလ္ပင္ကို ေကာ္ဖီမစ္ငါးထုပ္ျဖင့္ လဲလွယ္ယူရသည္။ ၿပီးလွ်င္ မင္ေခ်ာင္းကို ထုတ္ယူကာ ေဘာလ္ပင္ကိုယ္ထည္ကို ေထာင္စာေရးမ်ားထံ ျပန္ေပးရသည္။ ထိုသို႔ အလဲအလွယ္လုပ္ထားျခင္းကို ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ား သိရွိသြားပါက ေျခေထာက္တြင္ ေဒါက္တပ္သည့္ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းခံရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တျခားေသာသူမ်ား မသိေအာင္ ယူရသည္။
စာေရးဖို႔အတြက္ စာရြက္ရရန္ကိုလည္း နည္းမ်ိုးစံုနွင့္ ႀကံဖန္ရသည္။ အက်ဥ္းသားမ်ားသည္ ေထာင္ထဲသို႔ စာရြက္သြင္းခြင့္မရွိ။ ကိုင္ခြင့္မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထာင္ဝင္စာလာပို႔သည့္ တရုတ္မေရြးထုတ္နွင့္ ေရႊက်ီးမုန္႔ႂကြပ္တို႔တြင္ ပါရွိေသာ တံဆိပ္မ်ားကို စာေရးဖို႔အတြက္ အကုန္သိမ္းဆည္းထားရသည္။ ထိုတံဆိပ္၏ ေက်ာဘက္မွာ အလြတ္ျဖစ္သျဖင့္ အိမ္သို႔ စာေရးသည့္အခါျဖစ္ေစ၊ ကဗ်ာေရးသည့္အခါျဖစ္ေစ ယင္းမုန္႔တံဆိပ္မ်ားကို အသံုးျပဳရသည္။
စာရြက္မ်ားရရွိရန္ ေနာက္ထပ္ျပဳလုပ္ရသည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုမွာ ဂ်မ္ဘိုျခင္ေဆးေခြဗူးမ်ားကို ေရစိမ္ျပီး စာရြက္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ဦးစြာ ေရစိမ္ထားသည့္ ဗူးခြံကို ခဏမွ် အေျခာက္ခံထားလိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ဗူးခြံကို တစ္လႊာခ်င္း ခြာယူရသည္။
'' အဲဒါ (လႊာထားသည့္ ျခင္ေဆးေခြဗူးခြံ)ကို ၾကမ္္းေပၚတင္ျပီး ေနလွန္းထားလိုက္သည္။ ျခင္ေဆးဗူးခြံေတြဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ထားရတာေပါ့ " ဟု ဆရာေတာ္က ေထာင္ထဲတြင္ စာရြက္ရရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ရသည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို ရွင္းျပသည္။
တခ်ိဳ႕ေသာ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ ဆရာေတာ္ စာေရးမွန္းသိသျဖင့္ စာရြက္လိုအပ္သည္ကို သိေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ ဆရာေတာ္၏ အခန္းေရွ႕သို႔လာျပီး စကားေျပာၾကလွ်င္ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ကို ခ်ိဳင္းၾကားညွပ္ထားတတ္သည္။ ယင္းလိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ေနာက္ထပ္အက်ဥ္းသားတစ္ဦးက ၎ေနာက္သို႔ကပ္လာျပီး ခ်ိဳင္းၾကားရွိ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ၾကားမွ စာရြက္ ေလး၊ငါးရြက္ခန္႔့္ကို ယူထားလိုက္သည္။
ထိုသို႔ယူသြားသည္ကို ဝန္ထမ္းမွသိေသာ္လည္း ဝိနည္းလြတ္အေနျဖင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပးသည္။ စာရြက္ယူသြားေသာသူသည္ ဦးပဥၥင္းထံသို့ စာရြက္လာေပးသည့္အခါ ဦးဇင္းက ၎ကို ေကာ္ဖီျပန္တိုက္ရေလသည္။
ထို႔အျပင္ တိုက္ရံုးခန္းတြင္ ေထာင္မႈးမွ စကၠဴဝယ္မေပးသည့္အတြက္ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ ေထာင္အတြင္း လိုက္လံအလႈခံၾကသည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ဆရာေတာ္က သူတို႔လိုသေလာက္ကို ဝယ္ေပးျပီး သူ႔အတြက္လည္း တစ္ထုပ္ဝယ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုရသည္။ ထိုသိို႔ ဝယ္ထားပါက စာရြက္ထုပ္ကို ရံုးခန္းထဲတြင္ထားျပီး ဦးပဥၥင္းလိုအပ္သည့္အခ်ိန္တြင္ မွာယူရေလသည္။
အိမ္သို႔ စာေရးအေၾကာင္းၾကားသည့္အခါျဖစ္ေစ၊ ေထာင္အတြင္းက သတင္းမ်ားကို အျပင္သို႔ ထုတ္သည့္အခါတြင္ျဖစ္ေစ ေရးထားေသာစာမ်ားကို ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားကတစ္ဆင့္ အျပင္သို႔ ထုတ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေထာင္အျပင္သို႔ စာထုတ္ရာတြင္ စာရြက္ကို က်စ္ေနေအာင္ ေခါက္ေပးရသည္။ ထိုစာရြက္ေခါက္ကို ေထာင္ဝန္ထမ္းက သူ႔ေျခဖဝါး၏ ခြက္ေနသည့္ေနရာတြင္ ကပ္လိုက္သည္။ ျပီးလွ်င္ ေျခအိတ္စြပ္၊ ဘြတ္ဖိနပ္စီးကာ အျပင္သို႔ ယူေဆာင္သြားရသည္။
တခ်ိဳ႕ေသာ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားက ဦးထုပ္လွ်ာ၏ အေနာက္ဘက္တြင္ အေပါက္တစ္ခု ေဖာက္ထားလိုက္သည္။ စာရြက္ကို ဦးထုပ္အေပါက္ထဲသို႔ ျဖန္႔ကာ ထည့္ယူသြားရသည္။ ယင္းသို႔ ယူေဆာင္သြားရသည့္အတြက္ စာတစ္ေစာင္လွ်င္ က်ပ္ ၁၅၀၀၊ က်ပ္ ၃၀၀၀ ေပးရေလသည္။ ေထာင္တြင္း အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပျခင္းကဲ့သို႔ေသာ သတင္းမ်ားအတြက္ တစ္ေစာင္လွ်င္ က်ပ္ ၅၀၀၀ အထိ ေပးရေလသည္။
ထိုသို႔ ယူေဆာင္သြားေပးသည့္ ဝန္ထမ္းမ်ားသည္လည္း စစ္ေဆးျခင္းမ်ားခံရသည္။ စစ္ေဆးသူတို႔က ဦးထုပ္ကို ခါၾကည့္တတ္ၾကသလို ဖိနပ္မ်ားကိုလည္း ခြ်တ္ခိုင္းကာ ရွာေဖြတတ္ၾကသည္။ ယူလာသည့္စာကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိပါက အလုပ္ျပဳတ္ျခင္း၊ ေထာင္က်ျခင္းအထိ ျပစ္ဒဏ္ေပးခံရတတ္ေလသည္။
စာရြက္ေပးလိုက္သူကိုလည္း တိုက္ပိတ္အျပစ္ေပးျခင္း၊ ေျခေထာက္ေဒါက္တပ္ျခင္းစသည့္ ျပစ္ဒဏ္တို႔ေပးသည္။ ျပီးလွ်င္ စာရြက္၊ ေဘာလ္ပင္တို႔ ဘယ္က ရသည္ဆိုတာကိုပါ မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ အားလံုးကို ေျခရာခံတတ္ေလသည္။
" သူတို႔(ေထာင္ဝန္ထမ္း)က ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔သာ ထုတ္ရတာ။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အႏၲရာယ္ႀကီးတယ္ "ဟု ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
ေထာင္အတြင္း ေရးသားထားေသာ စာမူမ်ားကို အျပင္သို႔ ထုတ္ျပန္ရာတြင္ ဆံုးရံႈးသြားျခင္းမ်ားလည္းရွိသည္။ တခ်ိဳ႕ေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားက စာကို ယူသြားျပီး ပို႔ေပးရမည့္ေနရာကို မပို႔ေပးဘဲ ေမ့ေနတတ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ စာမူမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးသြားတတ္ေလသည္။ အျပင္သို႔ ေအာင္ျမင္စြာ ထုတ္ယူနိုင္သည့္ စာမ်ားကိုေတာ့ ဦးပဥၥင္း၏ တပည့္သံဃာမ်ားက သိမ္းဆည္းထားၾကသည္။
" (စာေတြကို) ေက်ာင္းမွာ မထားရဲဘူး။ တစ္ခုခုျဖစ္လို႔ ဝင္ရွာရင္ ဆံုးသြားမွာ။ မထင္မရွားေနရာမွာ သြားထားရတယ္ " ဟု ေသတၱာတစ္လံုးနွင့္ အျပည့္ရခဲ့သည့္စာမ်ားကို မည္သို႔ သိမ္းဆည္းခဲ့ရသည္ကို ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက ရွင္းျပသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း - ( ၁၆ )
ေထာင္အတြင္းက သတင္းမ်ားကို အျပင္သို႔ထုတ္ျခင္း၊ ေထာင္အျပင္မွ သတင္းမ်ားကို ေထာင္အတြင္းသို႔ ျဖန္႔ျခင္းတို႔အတြက္ ဦးဝီရသူနွင့္ ပထမဆံုးတြဲျဖစ္ခဲ့သည့္သူမ်ားမွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီမွ ပါတီဝင္တခ်ိဳ႕ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ NLD ပါတီဝင္မ်ားက ဦးပဥၥင္းကို ယင္းသို႔လုပ္ေပးရန္ အကူအညီေတာင္းျခင္းျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ အဆိုပါ ပါတီဝင္မ်ားမွာ တျခားေသာနယ္မွ လာေရာက္သူမ်ားျဖစ္ျပီး ဦးပဥၥင္းမွာ မႏၲေလးနယ္ခံျဖစ္သလို အကူအညီေတာင္းလို႔ ရနိုင္သည့္ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားစြာ ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။
" ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားကို ေပးလိုက္ရင္ ေက်ာင္းတန္းေရာက္သြားတာ။ စာေရးဖို႔နဲ႔ စာထုတ္ဖို႔က ဦးဇင္းက တာဝန္ယူရတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္သြားရင္ သူတို႔က လႊင့္ဖို႔ တာဝန္ယူတယ္ "ဟု အက်ဥ္းက်စဥ္က ေထာင္ထဲမွသတင္းမ်ားကို အျပင္သို႔ ထုတ္ခဲ့ရပံုကို ဦးဝီရသူက မိန္႔ၾကားသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မႏၲေလးအိုးဘိုေထာင္အတြင္းက သတင္းတို႔သည္ ေရဒီယိုသတင္းမ်ားတြင္ မၾကာခဏဆိုသလို ပါလာေလသည္။ ထို႔ျပင္ ဦးပဥၥင္းက အျပင္မွ သတင္းမ်ားကိုလည္း ေထာင္ထဲသို႔ ခိုးသြင္းေပးရသည္။ ျပီးလွ်င္ တစ္ေထာင္လံုးသိေအာင္ ျဖန္႔သည္။ ေထာင္ထဲရွိ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားသည္ ဦးပဥၥင္း၏ သတင္းမ်ားကို ေမွ်ာ္ၾကရသည္။
" ဦးပဥၥင္းရဲ႕ သတင္းေတြက အၾကံအဖန္မပါဘူး။ အရွိ အရွိတိုင္းပဲ။ ေရဒီယိုက မွားမွ မွားမွာပဲ။ လုပ္ႀကံထားတဲ့ သတင္းမပါဘူး။ နိုင္ငံေရးသမားေတြက်ေတာ့ သူတို႔အာေဘာ္ေတြ ထည့္တယ္။ သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို ထည့္တယ္ "ဟု နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ဦးပဥၥင္း၏ သတင္းကို အားထားရပံုကို ဆရာေတာ္က ရွင္းျပသည္။
မႏၲေလးေထာင္အတြင္းရွိ သတင္းမ်ား ေရဒီယိုတြင္ မၾကာခဏဆိုသလို ပါလာေသာအခါ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားက နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းမ်ားကို ဂရုတစိုက္ေစာင့္ၾကည့္ေလေတာ့သည္။ တျခားေသာ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတို႔သည္ တစ္လတစ္ႀကိမ္ နွစ္လတစ္ၾကိမ္တိုင္ေအာင္ပင္ ေထာင္ဝင္စာက ပံုမွန္လာျခင္းမဟုတ္။
သို႔တိုင္ သတင္းမ်ားက ေန႔တိုင္းထြက္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သတင္းမ်ား အျပင္သို႔ ေပါက္ၾကားရျခင္း၏ အဓိကလက္သည္မွာ တစ္ဦးတည္းသာရွိသည္။ ၎မွာ ဦးဝီရသူသာ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားက ဦးဝီရသူကို နံပါတ္တစ္ေစာင့္ၾကည့္ရမည့္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကသည္။ ျပီးလွ်င္ ေထာင္အတြင္း၌ စစ္ေဆးမႈမ်ားကို ပိုမိုတင္းၾကပ္လိုက္ၾကသည္။
ဦးပဥၥင္း ေထာင္ဝင္စာေတြ႕ခြင့္ရသည့္အခါမ်ိဳးတြင္ ဦးပဥၥင္း၏ေဘးတြင္ အက်ဥ္းသားနွစ္ေယာက္ရွိသည္။ ေထာင္ဝင္စာလာေတြ႕သည့္ ဧည့္သည္၏ေဘးတြင္ ေထာင္ဝန္ထမ္းနွစ္ဦးရွိသည္။ ဦးပဥၥင္း၏ေနာက္တြင္ ေထာင္အာဏာပိုင္ အရာရွိတစ္ေယာက္က လွည့္ပတ္ေနသည္။ ထိုသို႔ တင္းျကပ္ထားသည့္ အေျခအေနၾကားကပင္ ေထာင္သတင္းမ်ားကို ဦးပဥၥင္းက အျပင္သို႔ရေအာင္ ထုတ္ခဲ့သည္။
" ဦးဇင္းကို အာရံုစိုက္ျပီး ကပ္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးဇင္းေဘာ္ဒါေတြက လြတ္ေနတယ္။ အဲဒါ ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ လုပ္လိုက္တာေပါ့။ မေအာင္ျမင္တဲ့ေန႔ မရွိဘူး "ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
သို႔ေသာ္ ဦးပဥၥင္းနွင့္ နိုင္ငံေရးသမားတို႔ၾကား လမ္းခြဲၾကဖုိ႔ အေၾကာင္းဖန္လာသည္။ နိုင္ငံေရးသမားေတြအေပၚ ဦးပဥၥင္း ယံုၾကည္မႈထားရန္ ခက္ခဲသြားရျခင္း၏ မူလဇစ္ျမစ္လည္းျဖစ္သည္။ အဆိုပါျဖစ္စဥ္၏ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းကို ဆရာေတာ္က ယခုလိုရွင္းျပသည္။
မႏၲေလးအိုးဘိုေထာင္တြင္ အဆင္းရဲဆံုး အက်ဥ္းသားမ်ားမွာ ၾကဳိးဒဏ္ေပးခံထားရသည့္ အက်ဥ္းသားမ်ားပင္ျဖစ္သည္ဟု ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။ သူတို႔သည္ ေထာင္ထဲတြင္ နွစ္ရွည္ေနရသူမ်ားျဖစ္ျပီး မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ေထာင္ဝင္စာ လာမေတြ႕ၾက။ ေကြ်းေမြးမည့္သူလည္း မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထာင္ကေကြ်းသည့္ ေထာင္ထမင္း၊ ေထာင္ဟင္းကိုသာ အားျပဳေနၾကရသည္။
၎တို႔ကို တစ္ဦးလွ်င္ အမဲျပဳတ္ရည္ စတီးဇြန္းနွစ္ဇြန္းစီ ေထာင္မွ ေဝေပးသည္။ သို႔ေသာ္ ဝဝလင္လင္မရွိ။
ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ပတ္လွ်င္ တစ္ၾကိမ္ ေထာင္ထဲသို႔ လွည့္လည္စစ္ေဆးသည့္ ေထာင္ပိုင္ၾကီးအလာတြင္ ဝင္းေအာင္ဆိုသည့္ ႀကိဳးေပးခံထားရသည့္ အက်ဥ္းသားတစ္ဦးက " ေထာင္ပိုင္ၾကီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ အမဲရည္ေသာက္ရတာ မဝဘူး " ဟု တင္ျပလိုက္သည္။
" ဟုတ္လား ဘယ္ေလာက္ေပးလို႔တုန္း "ဟု ေထာင္ပိုင္ၾကီးက ျပန္ေမးသည္။
ႀကိဳးသမားဝင္းေအာင္က အမဲျပဳတ္ရည္ကို စတီးဇြန္းနွစ္ဇြန္းသာ ရေၾကာင္းနွင့္ ပန္းကန္လံုးတစ္လံုးေလာက္ ေသာက္ခ်င္သည့္အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္သည္။ ထိုအခါ ေထာင္ပိုင္ၾကီးက အနားရွိ ေထာင္မႈးအား " လုပ္ေပးလိုက္ပါကြာ။ သနားပါတယ္ "ဟု မွာၾကားျပီးေနာက္ ေရွ႕သို႔ဆက္သြားေလသည္။
ေထာင္ပိုင္လွည့္ပတ္စစ္ေဆးသည့္အခ်ိန္က ေန႔လည္ ၁၂ နာရီမွ ၁ နာရီအတြင္း ျဖစ္သည္။ မြန္းလႊဲ ၂နာရီခန္႔တြင္ ဝင္းေအာင္၏ အခန္းသို႔ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ား ေရာက္လာေလေတာ့သည္။ ျပီးလွ်င္ သူ႔ကို အခန္းထဲမွ ဆြဲထုတ္သြားသည္။
" အမဲရည္ေတာင္းလို႔ဆိုျပီး ဝိုင္းရိုက္လိုက္ျကတာ ညတြင္းခ်င္း ေသသြားတယ္ "ဟု ဦးဝီရသူက ေျပာျပသည္။
အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္ အရိုက္ခံရျပီး ေသဆံုးသြားျခင္းေၾကာင့္ ေထာင္ထဲတြင္ လံုျခံဳေရးကို တင္းၾကပ္လိုက္ေလသည္။ ဦးပဥၥင္းကိုလည္း ရွာေဖြေရးအဖြဲ႕မ်ားက ဝင္ထားသည္။ ဝင္းေအာင္ေသဆံုးသည့္သတင္းက ခါတိုင္းလို အျပင္သို႔ ထုတ္မရ။ ေသေသခ်င္း သတင္းက ခ်က္ခ်င္းမပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးဝီရသူသည္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္နိုင္ငံေရးသမားမ်ားထံ လွ်ိဳ႕ဝွက္ကာ အေၾကာင္းၾကားသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ေယာက္မွ အေၾကာင္းမျပန္။ သူ႔တြင္ တြဲလုပ္မည့္သူ မရွိ ျဖစ္သြားသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သတင္းကို အျပင္ထုတ္ရန္ ဦးပဥၥင္းနွင့္ တြဲလုပ္မည့္သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ့။ ဦးပဥၥင္းသည္ အဆိုပါသတင္းကို ေထာင္အျပင္ ေရာက္သြားဖို႔အတြက္ စဥ္းစား၏။ ျပီးလွ်င္ တစ္ေယာက္တည္းလုပ္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
တစ္ေယာက္တည္းလုပ္နိုင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို ရွာေဖြရေလသည္။
ႀကိဳးသမားဝင္းေအာင္ အသတ္ခံရျပီးသည့္ေနာက္ ေထာင္ဝင္စာေတြ႕သည့္အခါတြင္ ဦးပဥၥင္းအနားတြင္ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားက ကပ္ထားသည္။ ဦးပဥၥင္းေျပာသမွ်ကို လိုက္မွတ္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သတင္းအေၾကာင္းကို ပါးစပ္က ေျပာမရ။ ေနာက္ေက်ာတြင္ ေထာင္မႈးရွိသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဦးပဥၥင္းက သူ၏အတြင္းခံစြပ္က်ယ္တြင္ စာမ်ားကို ေရးသားလာခဲ့သည္။
ေသဆံုးသူ၏ နာမည္၊ အသက္၊ ရက္စြဲ၊ သတ္သူမ်ား၏နာမည္ စသျဖင့္ ျဖစ္စဥ္ကို ေရးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဝတ္ထားသည့္ စြပ္က်ယ္အကၤ ီ်ကို လွန္လိုက္လွ်င္ တစ္ဖက္မွလူဖတ္၍ ရနိုင္ေအာင္ ဦးပဥၥင္းက ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေလ့က်င့္ကာ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုေနက ေထာင္ဝင္စာကို ဧည့္သည္နွစ္ေယာက္လာေတြ႕သည္။ ဦးပဥၥင္းသည္ ဝတ္ထားသည့္ စြပ္က်ယ္အကၤ ီ်ကို မကာ နွစ္ဖက္ျခားထားသည့္ သံဆန္ခါအနား ေတ့ေပးလိုက္သည္။ ျပီးလွ်င္ မ်က္နွာအမူအရာျဖင့္ ျပလိုက္သည္။ ဦးပဥၥင္းက တစ္ေယာက္နွင့္ စကားေျပာေနစဥ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို စာဖတ္ခို္င္းသည္။ ထိုသူ အလြတ္ရျပီဆိုပါက သူနွင့္ စကားေျပာျပီး က်န္တစ္ေယာက္ကိုလည္း အလြတ္ရေအာင္ ထပ္ဖတ္ခိုင္းေလသည္။ ဤနည္းျဖင့္ ျကိုးသမားတစ္ဦး ရိုက္နွက္သတ္ခံရသည့္သတင္းသည္ ေထာင္အျပင္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေလေတာ့သည္။
" ဘီဘီစီ၊ ဗြီအိုေအတို႔က အဲဒါကို ေအာ္တာေပါ့။ အဲဒီလိုေအာ္ေတာ့ ဘာလုပ္လဲဆိုရင္ ေထာင္ထဲမွာ ဖိနပ္မစီးရ အမိန္႔ထုတ္တယ္။ ေထာင္ဝင္စာသြားရင္ (အက်ဥ္းသားေတြ) ဖိနပ္မစီးရဘူး "ဟု မႏၲေလးေထာင္ထဲတြင္ အက်ဥ္းသားတစ္ဦး အသတ္ခံရသည့္သတင္း အျပင္သို႔ ေရာက္သြားသျဖင့္ ေထာင္အာဏာပိုင္းမ်ားက အက်ဥ္းသားမ်ားကို ဖိနပ္မစီးရန္ စည္းကမ္းထုတ္ခဲ့ပံုကို ရွင္းျပသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း - ( ၁၇ )
ေထာင္ထဲ၌ ႀကိဳးသမားတစ္ေယာက္ ေသဆံုးသြားသည့္သတင္း အျပင္သို႔ေပါက္ၾကားျပီး မီဒီယာတြင္ တက္သြားသည့္အခါ ေထာင္အတြင္း ဖိနပ္မစီးၾကရန္ စည္းကမ္းထုတ္လိုက္သည္။ ေထာင္ဝင္စာေတြ႕သည့္အခါ ဖိနပ္မစီးဘဲ သြားရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ေရႊခေမာက္ဦးေရႊေမာင္နွင့္ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူတို႔ နွစ္ဦးက ထိုစည္းကမ္းကို ကန္႔ကြက္သည္။
" အဲ့ဒီအမိန္႔ကို နိုင္ငံေရးသမားဆိုတဲ့ လူေတြက နာခံတယ္ဗ်ာ။ တစ္ေထာင္လံုးမွာ က်ဳပ္နဲ႔ဦးေရႊေမာင္ နွစ္ေယာက္တည္း ဆန္႔က်င့္တာ "ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
သို႔ေသာ္ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးမွာ ယင္းသို႔ ကန္႔ကြက္ရန္ တိုင္ပင္ထားျခင္းမဟုတ္။ ဦးေရႊေမာင္က လမ္းေလွ်ာက္သည့္အခါ ဖိနပ္စီးသည္။ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားက ဖိနပ္ခြ်တ္ဖို႔ေျပာသည္။ သူက ဖိနပ္ကို လံုးဝမခြ်တ္။ ဖိနပ္ကို ေျခေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ကုတ္ကာထား၏။
ဦးေရႊေမာင္က " မင္းတို႔ ငါ့ကို ရိုက္သတ္။ ငါေသမွ ခြ်တ္ယူ "ဟု ဆိုကာ ဖိနပ္ကို လံုးဝမခြ်တ္ေပးဘဲ ေထာင္၏စည္းကမ္းကို ဖီဆန္ခဲ့သည္။ အလားတူ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူကလည္း ဖိနပ္မစီးရပါက ေထာင္ဝင္စာမေတြ႕ဟု ဆိုကာ ေထာင္မွထုတ္ျပန္သည့္ ဖိနပ္မစီးရစည္းကမ္းကို ဆန္႔က်င္ခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မိသားစုဝင္မ်ားက ေထာင္ဝင္စာ လာေတြ႕သည့္အခါတြင္ အျခားေသာအက်ဥ္းသားမ်ားက ဖိနပ္ခြ်တ္ကာ အသီးသီးသြားေတြ႕ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဖိနပ္စီးထားေသာ ဦးဝီရသူတစ္ေယာက္သာ က်န္သည္။ ထိုအခါ ဦးဝီရသူကို ေထာင္မႈးရံုးခန္းသို႔ ေခၚသြားၾကသည္။ ေထာင္မႈးရံုးခန္းတြင္လည္း ဖိနပ္မစီးရ။ သို႔ေသာ္ ဦးဝီရသူက ဖိနပ္စီးထားသည္။
ယင္းအျပဳအမူကို ျမင္ေသာ ဒုတပ္ၾကပ္ေထာင္ဝန္ထမ္းတစ္ဦးက မခန္႔ေလးစားလုပ္သည္ဟုဆိုကာ ဆရာေတာ္ကို ေျပးထိုးေလသည္။ ဆရာေတာ္က ေနာက္ဘက္သို႔ တစ္လွမ္းဆုတ္ကာ ေရွာင္တိမ္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ လူကို မထိုးမိ။
ပံုမွန္ဆိုလွ်င္ ဆရာေတာ္ကို ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားနွင့္ အက်ဥ္းသားမ်ားက ဝိုင္းရိုက္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းကာလတြင္ ႀကိဳးသမားတစ္ဦး အသတ္ခံထားရသည့္ျပႆနာကို ေျဖရွင္းလို႔မျပီးေသးခင္ ေနာက္တစ္မႈထပ္တက္မည္ကို စိုးရိမ္သျဖင့္ ဦးဝီရသူကို ဝိုင္းရိုက္ျခင္းမ်ိဳး မျပဳလုပ္ၾက။
" အဲဒီမွာ ေထာင္မႈးက က်ဳပ္ကို လက္ညွဳိးထိုးျပီး ေငါက္တယ္။ ဆူတာေပါ့ " ဟု အရိုက္အနွက္မခံရေသာ္လည္း ေထာင္မႈး၏ အဆဲအဆိုခံခဲ့ရပံုကို ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားကလည္း ဦးပဥၥင္းကို ေထာင္ဝင္စာေတြ႕ခြင့္မေပး။ ေထာင္ဝင္စာလာေပးသည့္ ပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ေထာင္က လက္မခံ။ ဦးပဥၥင္းကို ဒဏ္ခတ္သည့္အေနျဖင့္ တိုက္ပိတ္ထားလိုက္သည္။ မည္သည့္အက်ဥ္းသား၊ မည္သည့္ေထာင္ဝန္ထမ္းမွ် ဦးဝီရသူထံ မသြားရ။
ယင္းသို႔ တိုက္ပိတ္ထားစဥ္ ၁၄ ရက္ေျမာက္သည့္ေန႔တြင္ ဦးပဥၥင္းထံ စာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာသည္။ ထိုစာမွာ ဦးဝီရသူ၏ ငယ္ဆရာသမားျဖစ္သည့္ ဆရာေတာ္ၾကီးထံမွ ျဖစ္သည္။
ေထာင္စည္းကမ္းကို လိုက္နာေပးရန္ တိုက္တြန္းထားသည့္စာ ျဖစ္၏။ ပထမတစ္ေခါက္တြင္ ဦးဝီရသူက မည္သို႔မွ် မတုန္႔ျပန္။ ဒုတိယတစ္ေခါက္တြင္လည္း ထိုနည္းတူသာျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္ၾကီးထံမွ တတိယေျမာက္စာ ေရာက္လာသည့္အခါတြင္ ဦးဝီရသူ၏ စိတ္ထဲတြင္ "က်ဳပ္လည္း သူ႔သနားသြားတယ္။ ေၾသာ္ ့ ့ ့ ့ ့ ့ ငါ့ေၾကာင့္လည္း ေထာင္က်ရေသးတယ္။
ေထာင္ထဲမွာလည္း ငါ့ေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲေနမယ္" ဟု ေတြးမိကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ရသည့္အျဖစ္ကို ဆရာေတာ္က ေျပာျပသည္။
" က်ဳပ္ အရံႈးေပးလိုက္တယ္။ ေထာင္မႈးေပ်ာ္သြားတယ္ "
သို႔ေသာ္ ေနာက္တစ္ပတ္တြင္ မႏၲေလးအက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ဖိနပ္မစီးရသည့္အေၾကာင္းနွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားကအစ ဖိနပ္စီးပါက အရိုက္ခံရသည့္အေၾကာင္း မီဒီယာတြင္ ပါသြားသည္။ ယင္းေနာက္မွာေတာ့ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ဖိနပ္စီးခြင့္ျပန္ရခဲ့သည္ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
"အဲဒီမွာ က်ဳပ္ နိုင္ငံေရးသမားေတြအေၾကာင္းေတာ့ သင္ခန္းစာရသြားတယ္။ ဖိနပ္တိုက္ပြဲ(ဖိနပ္မစီးရဆိုသည့္ စည္းကမ္းကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကသည့္ ျဖစ္ရပ္)လုပ္ေတာ့ ေထာင္က က်ဳပ္ကို အငတ္ထားတယ္။ (နိုင္ငံေရး)ပါတီက လူေတြ ေကာ္ဖီမစ္တစ္ထုပ္ မပို႔ဘူး။
ေထာင္ဖြင့္ရင္ အခန္းေရွ႕ ေသးလာသြန္တယ္။ ၾကည့္ျပီး ထြက္သြားတယ္။ ဦးဇင္း ေနေကာင္းလားလို႔ တစ္ခြန္းေမးမသြားဘူး။ သံေဝဂရဖို႔ ေကာင္းတယ္" ဟု ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း - ( ၁၈ )
ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူသည္ မႏၲေလးအက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားနွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ရသည္။ မၾကာခဏဆိုသလို ေတာင္းဆိုမႈမ်ား လုပ္ခဲ့ရ၏။ ေထာင္အတြင္း သတင္းစာနွင့္စာအုပ္မ်ား ဖတ္ရႈခြင့္ရရန္ ေတာင္းဆိုျခင္း၊ ၾကက္သြန္နီသြင္းခြင့္ရရန္ ေတာင္းဆိုျခင္း စသည့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေတာင္းဆိုမႈတို႔ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းကာလမ်ားတြင္ ေထာင္အတြင္း၌ အက်ဥ္းသားတို႔သည္ နိုင္ငံေရးသမားတို႔ကို အားမကိုးဘဲ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူကိုသာ အားကိုးၾကေတာ့သည္။
" ေထာင္ထဲမွာ နိုင္ငံေရးသမားအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းၾကီးသိလာတယ္။ သင္ခန္းစာလည္း ရသြားတယ္။ နိုင္ငံေရးသမားေတြက က်ဳပ္ကို ရြံေၾကာက္ၾကီးျဖစ္ေနတာ "ဟု မႏၲေလးအက်ဥ္းေထာင္တြင္ အက်ဥ္းက်စဥ္က နိုင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႕ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးဝီရသူက သူ႔အေတြ႕အၾကဳံကို ေျပာျပသည္။
ဦးဝီရသူသည္ နိုင္ငံေရးသမားမ်ားနွင့္ ပတ္သက္၍ ေရးသားထားသည့္ ေဆာင္းပါးတခ်ိဳ႕ကို နိုင္ငံပိုင္သတင္းစာတြင္ ဖတ္ဖူးသည္။ ယခင္ကဆိုလွ်င္ ယင္းေဆာင္းပါးမ်ားကို ဖတ္ရသည္မွာ နိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို အပုပ္ခ်ေရးသားထားျခင္းဟုသာ မွတ္ယူသည္။
သို႔ေသာ္ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း နိုင္ငံေရးသမားမ်ားနွင့္ လက္ေတြ႕ဆက္ဆံရသည့္အခါ ယခင္က ဖတ္ခဲ့ရသည့္ ဝါဒျဖန္႔ေဆာင္ပါးမ်ားဟာ တကယ္ပါလားဟု သူထင္မွတ္မိသည္။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ နိုင္ငံေရးသမားတို႔သည္ ဘုန္းၾကီးနွင့္ လူေတြကို အသံုးခ်ဖို႔ေလာက္ပဲ သိသည္ဟု သူ ယူဆသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဦးပဥၥင္းသည္ တစ္ခါတစ္ရံ သီခ်င္းနွင့္ ကဗ်ာမ်ား ေရးစပ္ကာ ေဘးနွစ္ဖက္အခန္းရွိ ေက်ာင္းသားမ်ားကို သီဆိုေစသည္။
" စင္ေပၚၾကည့္ေတာ့ သူရဲေကာင္း၊ စင္ေအာက္ၾကည့္ေတာ့ ေမ်ာက္ေလာင္း " အဲဒီလို သီခ်င္းေတြစပ္တယ္။ ညတိုင္းလွမ္းေဆာ္သည္။
သူတို႔ကို ေနာင္ၾကဥ္ေအာင္လို႔။ ဘုန္းၾကီးကို " အ " တယ္လို႔ ထင္မွာစိုးလို႔။ ဘုန္းၾကီးေခါင္းေခါက္တာ ေခါက္မွန္းမသိဘူး ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ "ဟု ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
နိုင္ငံေရးလုပ္သူမ်ားထဲတြင္ အသန္႔ရွင္းဆံုးမွာ သံဃာေတြသာ ျဖစ္သည္ဟု ဦးဝီရသူက မွတ္ယူသည္။ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပးမည့္သူ (စပြန္ဆာေတြ) ရွိသည္။ သူတို႔၏ မိသားစုဆိုလွ်င္လည္း နိုင္ငံျခားသို႔ ေခၚယူေစာင့္ေရွာက္ျခင္းပင္ ခံရတတ္သည္ဟု ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
သူတို႔ကို မီဒီယာမွတစ္ဆင့္ သူရဲေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္ေအာင္ တြန္းတင္ေပးတာမ်ိဳးလည္း ရွိသည္။ ျပီးလွ်င္ ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတြ၊ ဆုတံဆိပ္ေတြ ရရွိမည္။
" တကယ့္နိုင္ငံေရးသမားေကာင္းကို ျပပါဆိုရင္ သံဃာေတြကိုပဲျပမယ္။ တကယ့္နိုင္ငံေရးသမားေကာင္းက ေထာင္ထဲမွာ အငတ္ငတ္ အျပတ္ျပတ္နဲ႔ ေနရတဲ့ သံဃာေတြပဲ " ဟု
အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရသည့္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားနွင့္ ခ်ိန္ထိုးကာ နိုင္ငံေရးသမားေကာင္းဆိုတာကို ဦးဝီရသူက ရွင္းျပသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ဆက္လက္ေဖာ္ၿပေပးပါဦးမည္။
ဒီ " တစ္ကမၻာလုံးႏွင့္ တစ္ေယာက္ " စာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးၿပီးသူလည္း ရွိၾကသည္၊ မဖတ္ရေသးသူမ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိသည္ ။ မိမိ ဖတ္ဖူးတယ္ဆုိရင္ မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ Share လုပ္ေပးၾကပါ ။



တစ္ကမၻာလုုံးႏွင့္တစ္ေယာက္ အခန္း - ၁၉ ၊၂၀၊၂၁၊၂၂
----------------------------------------------------------------------------
မႏၲေလးအက်ဥ္းေထာင္တြင္ ဦးဝီရသူနွင့္ ကင္းသူ မရွိသေလာက္ပင္။ နိုင္ငံေရးသမား၊ ေထာက္လွမ္းေရး၊ ရာဇဝတ္သား စသျဖင့္ သူ႔ထံတြင္ အကူအညီေတာင္းရသည္။ စားေသာက္စရာမ်ား ေပးျခင္း၊ အိမ္နွင့္ အဆက္အသြယ္လုပ္ျခင္း၊ စာေရးေပးျခင္း၊ စာအုပ္စာတမ္းမ်ား ေထာင္တြင္းသို႔ သြင့္ျခင္းတို႔ကို ဦးဝီရသူက လိုက္လံကူညီေပးရသည္။
ဦးဝီရသူသည္ ေထာင္ထဲသို႔ ၾကက္ကင္အေကာင္လိုက္ပင္ သြင္းဖူးသည္။ တစ္ပတ္လွ်င္ ေၾကာ္ထားသည့္ ၾကက္သံုးေကာင္ အပတ္စဥ္ သြင္းခဲ့ဖူးသည္။ ဦးပဥၥင္းသည္ ဆိတ္သား၊ အမဲသားနွင့္ ဝက္သားတို႔ မစားသျဖင့္ သူ၏ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက ၾကက္နွင့္ ငါးကို အပတ္စဥ္ ပို႔ေပးသည္။
ႀကက္ကို ၾကာရွည္အထားခံရန္ ေျခေထာက္နွင့္ ေခါင္းကိုျဖတ္ျပီး တစ္ေကာင္လံုးကို ေၾကာ္ပို႔ေပးသည္။ ယင္းသို႔ တစ္ပတ္လွ်င္ သံုးေကာင္ပို႔ေပးျခင္းျဖစ္ရာ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက မႏၲေလးေထာင္တြင္ အတူတူေထာင္က်ေနသည့္ သူ၏ဆရာသမားကို တစ္ေကာင္္ေပးသည္။ သူနွင့္ သူ၏ကပၸိယအတြက္ တစ္ေကာင္၊ က်န္သည့္တစ္ေကာင္ကို ေပးသင့္ေပးထိုက္သည့္သူမ်ားကို ေပးသည္။ ဦးပဥၥင္းေပးသည့္ သူမ်ားတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးလည္းပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားလည္း ပါသည္။
" ၾကက္ေၾကာ္ လွဴတာက ခိုးလွဴရတာ။ တစ္တိုက္နွင့္ တစ္တိုက္၊ တစ္ခန္းနွင့္တစ္ခန္း မကူးရဘူး။ တစ္ေယာက္ကို ေပးဖို႔ဆိုတာ ခိုးလွဴရတယ္။ လူခ်င္းလည္း မေတြ႕ရဘူးေလ " ဟု ဦးဝီရသူက ဆိုသည္။
ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ရာထူးမွျပဳတ္ျပီး တခ်ိဳ႕က မႏၲေလးအက်ဥ္းေထာင္ထဲသို႔ ေရာက္လာရာ သူတို႔တြင္ပါလာသည့္ ပိုက္ဆံမ်ားကို ေထာင္မွ သိမ္းထားလိုက္သည္။ သူတို႔သည္ မိသားစုနွင့္လည္း မေတြ႕ရ။ ေထာင္ထဲတြင္လည္း သူတုိ႔ိအနားသို႔ မည္သည့္အက်ဥ္းသားမွ မလာ။ မည္သူကမွ မကူညီခ်င္ၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔တြင္ ၿခံဳေစာင္၊ အိပ္ရာခင္းနွင့္ ေခါင္းအံုးမရွိ။ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္တို႔ မရွိ။ တခ်ိဳ႕ ေထာက္လွမ္းေရးဆိုလွ်င္ ဖ်ားနာၾကသည္။
ထိုအခါ ဦးဝီရသူက သူနာမည္ျဖင့္ လိုအပ္သည့္ေဆးမ်ား ဝယ္ေပးသည္။ ဆရာေတာ္၏ ေထာင္ဝင္စာတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးတခ်ိဳ႕၏ ေထာင္ဝင္စာထုပ္ကိုပါ တစ္ပါတည္း ယူေပးသည္။ ျပီးလွ်င္ ယင္းအထုပ္ကို တန္းစီးမွတစ္ဆင့္ ကာယကံရွင္ထံသို႔ တစ္ဆင့္ပို႔လိုက္သည္။ ထို႔အတူ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားထံသို႔ ျခဳံေစာင္မ်ားကိုလည္း ဦးဝီရသူက သြင္းေပးခဲ့သည္။
" က်ဳပ္ကို သကၤန္းခြ်တ္ခဲ့တဲ့ (ေထာက္လွမ္းေရး) တပ္မွဴးကို က်ဳပ္က ေစာင္ခိုးသြင္းေပးခဲ့တာ။ စားစရာ ခိုးသြင္းေပးခဲ့တာ။ သံသရာဆိုတာ အဲဒါပဲ "ဟု သူ႔ကို သကၤန္းခြ်တ္ခိုင္းသည့္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္မွဴးကို ေထာင္ထဲတြင္ေတြ႕ျပီး အကူအညီေပးခဲ့ရပံုကို ဦးဝီရသူက ေျပာျပသည္။
ေထာင္ထဲတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးသမားမ်ားကို ယင္းသို႔ အကူအညီေပးေနျခင္းေၾကာင့္ ဦးဝီရသူကို နိုင္ငံေရးသမားမ်ားက သေဘာမေတြ႕ၾက။ ေမးေငါ့ၾကသည္။ " ဘုန္းၾကီးေလွ်ာက္လုပ္ေပးေနတယ္။ ေသပေလ့ေစ ထားလိုက္ "ဟူ၍လည္း ေျပာသူက မရွား။
သို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူက ဘာသာေရးအျမင္နွင့္သာ ၾကည့္သည္။ ေထာက္လွမ္းေရးျဖစ္ေစ၊ ရာဇဝတ္သားျဖစ္ေစ၊ နိုင္ငံေရးသမားျဖစ္ေစ ေထာင္ထဲသို႔ ေရာက္လာလွ်င္ အားလံုးဟာ အက်ဥ္းသားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အားလံုးကို လူသားေတြလို႔သာ ဦးပဥၥင္းက သေဘာထားသည္။
ေထာင္ထဲသို႔ ေရာက္လာလွ်င္ အက်ဥ္းသားအားလံုး စည္းလံုးေနရမည္။ အားလံုးေပါင္းစည္းေနမွသာလွ်င္ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားက အနိုင္မက်င့္မွာဟူေသာ ဝါဒကို ဦးပဥၥင္းက လက္ကိုင္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ဝင္ အက်ဥ္းသားမ်ားကို အကူအညီေပးေနျခင္းေၾကာင့္ ဦးဝီရသူနွင့္ နိုင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႕မတည့္ၾက။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း - ( ၂၀ )
မႏၲေလးေထာင္တြင္ လူတစ္ရပ္ေလာက္အျမင့္ရွိသည့္ သစ္ပင္မရွိေသာေၾကာင့္ အရိပ္အာဝါသမရွိ။ ယင္းသို႔ျဖစ္ရျခင္းကလည္း လံုျခံဳေရးေၾကာင့္ဟုဆိုသည္။ လူတို႔သည္ အျပင္ေလာကနွင့္ အဆက္သြယ္ျဖတ္ကာ မ်က္စိပိတ္၊ နားပိတ္ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ေက်းငွက္တို႔၏ ေအာ္ျမည္သံကိုပင္ မၾကားရ။
စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေဖ်ာ္ေျဖဖို႔ အာရံုနုနုေလးဟူ၍ တစ္ခုမွ် မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕ တဲ့ေနၾကသည္။ လူတို႔သည္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ။ သည္းမခံနိုင္ၾက။
စိတ္အပန္းေျဖစရာ အာရံုနုနုဟူ၍ ေကာင္းကင္တြင္ ရာသီဥတုသာယာေန႔သည့္အခ်ိန္နွင့္ မႏၲေလးေတာင္ကို လွမ္းျမင္ရသည့္ အခ်ိန္မ်ားသာ ရွိသည္။ က်န္သည့္အရာမ်ားက စိတ္အာရံုၾကမ္းတမ္းစရာမ်ားသာျဖစ္သည္။ ေန႔စဥ္ အက်ဥ္းသားတို႔၏ ေျခခ်င္းသံတို႔ ၾကားရမည္။ ရိုက္နွက္သံ၊ ဆူသံ၊ ဆဲသံ၊ ေဒါသတၾကီး ေအာ္ဟစ္သံဟစ္တို႔ ၾကားရမည္။
လူေတြကို တိရစၧာန္ေတြလို ေစခိုင္းေနသည့္ ျမင္ကြင္းတို႔ ျမင္ရမည္။ ယင္းသို႔ အဆဲအဆိုခံေနရသူမ်ား၊ အခိုင္းခံေနရသူမ်ားမွာ လူၾကီး၊ လူငယ္အစံုပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖင့္၍ လူတိုင္းလိုလိုသည္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ခ်ိဳ႕ ယြင္းခ်က္ေတာ့ အနည္းနွင့္အမ်ား ရွိၾကသည္။
ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူသည္ ထိုျမင္ကြင္းေတြကို ၾကည့္ကာ လူတို့သည္ အာရံုေျခာက္ကပ္ေန၍သာ သူတို႔၏စိတ္မ်ား မစိုျပည္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးပဥၥင္းတြင္ စိတ္ကူးတစ္ခုရသည္။ ယင္းမွာ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း FM ေရဒီယိုဖြင့္ေပးဖို႔ျဖစ္သည္။ ဦးပဥၥင္းသည္ ေထာင္ပိုင္မ်ားထံ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ပထမေတာ့ လက္မခံ။ ဘုန္းၾကီးက FM လႊင့္ေပးဖို႔ ေတာင္းသည့္အတြက္ ဟာသသေဘာမ်ိုး ယူဆၾကသည္။
" အမွန္က က်ဳပ္ရည္ရြယ္ခ်က္က အက်ဥ္းသားေတြ ဆဲဆိုေနတဲ့အသံေတြ ၾကားေနတာထက္စာရင္ သီခ်င္းသံေလးေတြ ၾကားေနရတာက ပိုေကာင္းတယ္။ အက်ဥ္းသားေတြ အာလာပသလႅာပ ေျပာေနတာထက္စာရင္ သတင္းေလးေတြ ျကားေနရတာ ပိုေကာင္းတယ္ " ဟု ထိုစဥ္က သီခ်င္းနွင့္သတင္းၾကားလိုသျဖင့္ FM ေရဒီယိုဖြင့္ခိုင္းရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ဦးပဥၥင္းက ရွင္းျပသည္။
ေနာက္ဆံုးတြင္ ေထာင္ပိုင္ၾကီးက မိန္းေဂ်းတြင္ ဟြန္းျကီးတပ္ကာ တိုက္အတြင္းရွိ အက်ဥ္းသားမ်ား ျကားနိုင္သည့္အထိ FM ေရဒီယိုကို ဖြင့္ေပးသည္။ မနက္ေရာက္လို႔ FM ေရဒီယိုမဖြင့္ေသးလွ်င္ ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူက ေထာင္ပိုင္ထံ သတင္းပို႔သည္။
" အိမ္ကိုလြမ္းတဲ့သူေတြ အရမ္းသနားဖို႔ေကာင္းတယ္။ အဲဒီမွာ ကေလးေလးေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးတာေတြ ပါလာရင္ သူတို႔ရဲ႕ သားသမီးေတြကို လြမ္းၾကတာေပါ့ဗ်ာ "
FM ေရဒီယို ထုတ္လႊင့္ေပးလိုက္သည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ယခင္က ဆူသံ၊ ဆဲသံ၊ ရန္ျဖစ္သံမ်ားျဖင့္သာ ဆူညံကာေနေသာ အက်ဥ္းေထာင္သည္ သီခ်င္းဆိုသံမ်ား၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနၾကသည့္ အသံမ်ား ျကားလာရ၍ စိတ္ခ်မ္းသာခဲ့ရသည္ဟု ဦးပဥၥင္းက ဆိုသည္။ အက်ဥ္းသားတို႔ကလည္း ဦးပဥၥင္းကိုျမင္လွ်င္ " ဆရာေတာ္ ေက်းဇူးပဲ " ဆိုသည့္သေဘာျဖင့္ လက္မေထာင္ကာျပသည္။
"နိုင္ငံေရးသမားေတြက ကိုယ့္အေရးပဲ ေတာင္းဆိုတာ၊ တစ္ေထာင္လံုးအေရး ေတာင္းဆိုတာ မဟုတ္ဘူး။ ဦးဇင္းက တစ္ေထာင္လံုးအေရး ေတာင္းဆိုတာ၊ ကိုယ့္အေရးေတာင္းဆိုတာ မဟုတ္ဘူး။
ခံယူခ်က္က တအားကြာတယ္။ အဲဒီမွာ ဦးဇင္းက အမ်ိုးသားနိုင္ငံေရႏွင့္ ပါတီနိုင္ငံေရးကို သေဘာေပါက္သြားတယ္ " ဟု ဦးပဥၥင္းဦးဝီရသူက သူ၏အျမင္ကို မိန္႔သည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း- ( ၂၁)
FM ေရဒီယိုမွ သီခ်င္းမ်ားထုတ္လႊင့္သည့္အခါ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းမ်ားကိုလည္း ၾကားရသည္။ ယင္းမွာ ဦးပဥၥင္းအတြက္ေတာ့ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းကို ပထမဆုံး နားေထာင္ဖူးျခင္းသာျဖစ္သည္။
ယင္းသုိ႔နားေထာင္ခြင့္ရခဲ့ရာမွ ဦးပဥၥင္းကိုယ္တုိင္ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းေရးစပ္ရန္အတြက္ အေတြးေပၚေလသည္။
ဦးပဥၥင္း သီခ်င္းေရးစပ္လိုသည့္အေၾကာင္းအရာက သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၀၄ တြင္ ဆူနာမီလႈပ္သြားခဲ့သည္။
ဂ်ာနယ္နွင့္ သတင္းစာမ်ားတြင္လည္း သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိန္းသိမ္းၾကဖုိ႔ အေရးႀကီးသည့္အေၾကာင္းကို ေရးသားၾကသည္။
အုိဇုန္လႊာေပါက္သည့္အေၾကာင္း၊ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာသည့္အေၾကာင္း၊ ပင္လယ္ေရျမင့္တက္လာသည့္အေၾကာင္း စသည္တုိ႔ကို ဖတ္ရႈေနရသည္။
ထုိအခါ ယင္းတုိ႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဆရာေတာ္က သဘာဝအလွတရားသည္ ကမၻာႀကီး၏ ႏွလုံးသားျဖစ္သည္ဟု ေတြးမိသည္။ ကမၻာႀကီး၏
ႏွလုံးသားကို ကာကြယ္ဖုိ႔လိုသည္။ ယင္းသုိ႔ကာကြယ္ဖုိ႔အတြက္ သတိေပးလိုသည့္အေနျဖင့္ ကမၻာႀကီး၏ ႏွလုံးသားဆုိသည့္ သီခ်င္းကို ဟစ္ေဟာ့ပုံစံျဖင့္ စတင္ေရးသားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
" ဟစ္ေဟာ့က မ်ားမ်ားေျပာႏုိင္တယ္ "
ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းပုံစံျဖင့္ ေရးသားျဖစ္ခဲ့သည့္အေၾကာင္းကို ရွင္းျပသည္။ သီခ်င္းေရးစပ္ရာတြင္ တစ္ထုိင္တည္း ေရးစပ္ခဲ့ျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ေထာင္ထဲတြင္ သြားရင္း လာရင္း ေခါင္းထဲေပၚလာသည္တုိ႔ကို စိတ္ထဲတြင္ အလြတ္က်က္ထားၿပီး အခန္းထဲျပန္ေရာက္သည့္အခါ တစ္ေၾကာင္းေရး၊ ႏွစ္ေၾကာင္းေရး သေဘာမ်ဳိးျဖင့္ ေရးစပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဦးပဥၥင္းက ဆုိသည္။
ယင္းသုိ႔ျဖင့္ ဦးပဥၥင္းသည္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္း၊ ျမန္မာသံစဥ္သီခ်င္းႏွင့္ ေကာ္ပီသီခ်င္းတုိ႔ကို ေရးစပ္ခဲ့ေသးသည္။
----------------------------------------------------------------------------------------
အခန္း - ( ၂၂ )
မႏၲေလးအက်ဥ္းေထာင္တြင္ ဦးပဥၥင္း ေန႔စဥ္လုပ္သည့္ ေနာက္ထပ္အလုပ္တစ္ခုက အက်ဥ္းသားေတြကို အင္တာဗ်ဴးျခင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ အက်ဥ္းေထာင္မွလတ္ေျမာက္၍ အျပင္သုိ႔ေရာက္ပါက လူေတြ သံေဝဂရေစရန္၊ သင္ခန္းစာယူေစရန္ သင္ခန္းစာယူထုိက္သည့္ အက်ဥ္းသားမ်ားကို လိုက္လံအင္တာဗ်ဴးသည္။
ထုိ႔ျပင္ စစ္အစုိးရလက္ထက္တြင္ တရားဥပေဒစုိးမိုးမႈမရွိတာေတြ၊ တရားဥပေဒစုိးမိုးမႈ မရွိ၍ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ားေထာင္အတြင္း၌ ဒုကၡေရာက္ေနတာေတြကို သိရွိနိုင္ေစရန္ အင္တာဗ်ဴးျခင္းျဖစ္သည္။ စစ္တပ္မွ ထြက္ေျပးသျဖင့္ ေထာင္က်လာသည့္ စစ္ေျပးမ်ားကိုလည္း အင္တာဗ်ဴးခဲ့သည္။
" တစ္ခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ဇာတ္လမ္းကစိတ္ဝင္စားဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ နိုင္ငံျခားဇာတ္လမ္းတြဲလိုပဲ။ ေဖာက္ထြင္းဝိဇၨာတုိ႔ဘာတုိ႔ေပါ့။ သူတုိ႔ဆုိရင္ ေကာ္ဖီတုိက္ၿပီးကို ဗ်ဴးတာ " ဟု ဦးဝီရသူက ဆုိသည္။
ဆရာေတာ္ ဦးဝီရသူ အင္တာဗ်ဴးခဲ့သည့္သူမ်ားတြင္ အျပစ္မရွိဘဲ ေသဒဏ္က်သူမ်ားလည္းပါသည္။ တရားခံမေပၚသည့္ လူသတ္မႈ၊ မုဒိမ္းမႈတုိ႔ကို အေပၚက (အစိုးရလူႀကီးမ်ား) ဖိအားေပးသျဖင့္ တရားခံရွာကာ အျပစ္မရွိဘဲ အက်ဥ္းက်ခံရသူမ်ားျဖစ္သည္။ ဦးပဥၥင္းသည္ သူေတာင္မွ လြတ္၍ အျပင္ေရာက္ပါက ထုိသူမ်ားကို လြတ္ေအာင္လုပ္ေပးမည္ဟု ေတြးသည္။
၎တုိ႔အနက္ ဆရာေတာ္အမွတ္တရျဖစ္သူမွာ ေသဒဏ္က်ခံသည့္ တာတီးဆုိသည့္ ေကာင္ေလးျဖစ္သည္။
သူသည္ ေထာင္ထဲတြင္ ဆရာေတာ္ ေရးထားသည့္ စာမူၾကမ္းမ်ားကို အေခ်ာျပန္ေရးေပးရသည့္ တာဝန္ကိုယူထားသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ စာရိတၱေကာင္းသည္။ စိတ္ထားလည္းေကာင္းသည္။ စာဖတ္သည္။ ေထာင္ထဲတြင္ ဘာျပႆနာမွမလုပ္ ။ ေထာင္က်စဥ္က အသက္ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ေလာက္သာ ရွိေသးသည္။
တာတီး၏အေဖမွာ ရဲတပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္သည္။
တာတီးက ဓားေပါက္အလြန္ကြၽမ္းက်င္၏။ ပစ္မွတ္ကို မလြတ္တမ္း ပစ္ႏုိင္သည့္ ဓာားဝိဇၨာတစ္ဦးျဖစ္သည္။တစ္ရက္တြင္ လူေပါင္းမွားကာ ဓာားျပတုိက္ခဲ့သည္။ သူတတ္ကြၽမ္းေသာ ဓားေပါက္သည့္အလုပ္ကုိ လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ႔ ဓားျပတုိက္သည့္အမႈျဖစ္သျဖင့္ အမႈလိုက္ရဲဝန္ထမ္းမ်ားက ဓားေပါက္ကြၽမ္းက်င္သူမ်ား၊ သုိင္းတတ္ကြၽမ္းသူမ်ားကို လိုက္လံဖမ္းဆီးသည္။
ၿပီးလွ်င္ ရိုက္နွက္ကာ စစ္ေဆးသည္။ သူတုိ႔စိတ္ထဲတြင္ ဓားျပတုိက္မႈတြင္ သုိင္းကြၽမ္းက်င္သူတစ္ဦး ပါဝင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆၾကသည္။
ထုိသုိ႔ တရားခံမဟုတ္ေသာသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးရိုက္ႏွက္ စစ္ေဆးၾကသည္ကို ေတြ႕ေသာအခါ တာတီးက မၾကည့္ရက္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရဲဝန္ထမ္းျဖစ္သည့္ သူ႔အေဖထံသုိ႔သြားကာ တရားခံမွာ သူကိုယ္တုိင္ျဖစ္ေၾကာင္းဝန္ခံသည္။ ထုိအခါ အေဖျဖစ္သူက တာတီးကိုေခၚကာ စခန္းမွဴးထံ သြားအပ္လိုက္ေလသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ တာတီးသည္ မႏၲေလးေထာင္တြင္ ေသဒဏ္က်ေနသည္မွာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ျဖစ္သည္။
" အေဖေရာ၊ သားေရာ ရိုးလို႔ေထာင္က်တာ။ သူေထာင္ကလြတ္ရင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း လာေနမယ္ေျပာတယ္ " ဟု ယေန႔အထိ မေမ့ႏုိင္သည့္ ေထာင္ထဲမွ အက်ဥ္းသားတစ္ဦး၏ အေၾကာင္းကို ဦးပဥၥင္းက ရွင္းျပသည္။
--------------------------------------------------------------------------------------
ဆက္လက္ေဖာ္ၿပေပးပါဦးမည္။
ဒီ " တစ္ကမၻာလုံးႏွင့္ တစ္ေယာက္ " စာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးၿပီးသူလည္း ရွိၾကသည္၊ မဖတ္ရေသးသူမ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိသည္ ။ မိမိ ဖတ္ဖူးတယ္ဆုိရင္ မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ Share လုပ္ေပးၾကပါ ။


တစ္ကမၻာလုုံးႏွင့္တစ္ေယာက္ အခန္း - ၂၃ ၊၂၄၊၂၅၊၂၆
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း(၂၃)
ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူသည္ မႏၱေလးေထာင္အတြင္း ဆန္႕ က်င္ေတာင္းဆုုိမူ႕မ်ား မႀကာခဏ လုုပ္ၿခင္း၊ ေထာင္အတြင္း သတင္းမ်ား အၿပင္သုုိ႕ ပုုိ႔ေနၿခင္းတုုိ႕ေႀကာင့္ ဆရာေတာ္ဦ၀ီရသူကုုိ ေထာင္အာဏာ ပုုိင္မ်ားက ႀကည့္မရ။ အၿငိဳးထားသည္။ မလုုိလားႀက။ ထုုိကာလတြင္ ေထာင္အတြင္း စာအုုပ္သြင္းခြင့္၊ စာအုုပ္ဖတ္ ခြင့္ ကဲ့သုုိ႕ လြတ္လပ္ခြင့္တုုိ႕ ရရွိေနသည့္ အခ်ိန္ၿဖစ္သည္။
အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္တြင္လည္း သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္ဥာဏိႆရ ကုုိ အလွဴအတန္းႏွင့္ တရားပြဲမ်ား လုုပ္ခြင့္ေပးေနသည့္ အခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္တြင္ လွဴဒါန္းခဲ့သည့္ မွတ္တမ္းအလွဴေခြကုုိ မႏၱေလးအုုိဘုုိေထာင္တြင္ ၿပေလသည္။
ရာဇ၀တ္သားမ်ားရွိသည့္ေနရာတြင္ တီဗြီရွိသၿဖင့္ ႀကည့္လုုိ႕ အဆင္ေၿပေသာ္လည္း ဦးပဥၹင္းဦး၀ီရသူတုုိ႕ကုုိ ထားသည့္ေနရာတြင္ တီဗြီမရွိေသာေႀကာင့္ မိန္းေဂ်း(Main Jail) ရွိ တီဗြီကုုိ အလွည့္က်သြားႀကည့္ရေလ သည္။
ေနာက္ပုုိင္းတြင္ မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္ကလည္း သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးကုုိ တရားေဟာေပးဖုုိ႕ ပင့္ဖိတ္ေလသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးက တရားအလွဴအၿပင္ အေကြ်းအေမြးပါ ပါေလ၏။ တစ္သက္ႏွင့္ တစ္ကုုိယ္ ယခုုလုုိ လာေရာက္လွဴဒါန္းၿခင္းမ်ိဳးမရွိသၿဖင့္ ေထာင္သားမ်ားေပ်ာ္ႀကေလသည္။
ထုုိသတင္းႀကားေသာ အခါ ဦး၀ီရသူသည္ သူ၏ကုုိယ္ေတာ္မ်ား ထံ စာေရး၏။ ဆရာေတာ္ႀကီး ႀကြလာ သည့္အခါ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္အတူ တစ္ပါတည္းလုုိ္က္ပါလာရန္ ၿဖစ္သည္။ ထုုိ႕ေႀကာင့္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး မႏၱေလးေထာင္သုုိ႕ ႀကြလာသည့္အခါတြင္ ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူ၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ ပါလာေလေတာ့သည္။
သုုိ႕ေသာ္ ေထာင္အာဏာပုုိင္မ်ားက ဦး၀ီရသူ ကုုိ ၀ွက္ထားသည္။ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ႏွင့္ ေပးမေတြ႔။ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ ဦး၀ီရသူသည္ ယခင္ကပင္ ရင္းႏွီးႀက၏။ တစ္ခါက ဦး၀ီရသူ အက်ဥ္းေထာင္မွလြတ္ေၿမွာက္ရန္အတြက္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးက စီစဥ္ေပးခဲ့ဖူးသည္ ဟုုဦး၀ီရသူက ဆုုိသည္။
“ဦးခင္ညြန္႕ ၿပဳတ္သြားလုုိ႕ အစီအစဥ္ပ်က္သြားတာ" ဟုု သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး က သူ႕ကုုိ ေထာင္မွ လြတ္ ေၿမာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းသည့္ အစီအစဥ္ ပ်က္သြားသည့္အၿဖစ္ ကုုိ ဦး၀ီရသူက ရွင္းၿပသည္။
မႏၱေလးေထာင္သိုု႕ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ေရာက္လာသည့္အခါတြင္ ေထာင္ထဲသုုိ႕ လွည့္ပတ္ႀကည့္လိုု သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဦး၀ီရသူ ရွိသည့္ေနရာကုုိ တၿခားသံဃာေတာ္မ်ားထံမွ တစ္ဆင့္ သိထားၿပီးၿဖစ္၏။ ထုုိ႕ေႀကာင့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူရွိသည့္ ေနရာသုုိ႕ သြားသည္။ ထုုိအခါ ေထာင္အာဏာပုုိင္မ်ားက အေရွ႕ကတား၏။ သုုိ႕ေသာ္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ''ေရာက္တုုန္း ေရာက္ခုုိက္ ဆက္သြားရေအာင္'' ဟုု ဆုုိၿပီး ဦးပဥၨင္းဦး၀ီရသူ ရွိသည့္ အခန္းသုုိ႕ တည့္တည့္မတ္မတ္ ေလ ွ်ာက္လာေလသည္။
ဦးပဥၨင္း ဦး၀ီရသူသည္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးကုုိ ေတြ႔လုိက္ေသာအခါ ၀မ္းသာအားရလ ွ်က္
'' ဆရာေတာ္ႀကီး ႀကြလာတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုုရား၊ ငရဲၿပည္ကုုိ ရွင္ေမာဂၢလန္ ႀကြလာသလုုိပါပဲ။ အင္မတန္ ခ်မ္းသာပါတယ္ဘုုရား'' ဟုု လႊတ္ခနဲ ေလ ွ်ာက္ထားမိလုုိက္သည္။
ရွင္ေမာဂၢလန္ သည္ ငရဲၿပည္သိုု႕ သြာၿပီး သာသနာၿပဳသည္။ သူႀကြလာပါက ငရဲမီးမ်ား ၿငိမ္းၿငိမ္းသြားတတ္သည္။ ငရဲသူ ငရဲသားမ်ား တဒဂၤ သက္သာပါေစဆုုိသည့္ သနားစိတ္ၿဖင့္ရွင္ေမာဂၢလန္ က ငရဲၿပည္သုုိ႕ ႀကြၿခင္းၿဖစ္သည္။ ထုုိၿဖစ္စဥ္ႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုုိ ရည္ညြန္းကာ ဦးပဥၨင္းဦး၀ီရသူက သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ေလ ွ်ာက္ထားၿခင္းၿဖစ္သည္။
သုုိ႕ေသာ္ ေထာင္ပုုိင္ႀကီးက သူ၏ေထာင္ကုုိ ငရဲၿပည္ႏွင့္ ခုုိင္းႏူိင္းရမလားဟုု ဆုုိကာ မေက်မနပ္ၿဖစ္ေလသည္။ ႏုုိင္ငံေရးလုုပ္သည္ ဟုု ဆြဲေတြးသည္။ ၿပီးလ ွ်င္ ဦးပဥၨင္းကုုိ အၿငိဳးအေတးထားေလ၏။ မႏၱေလးေထာင္အတြင္း သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးက တရားအလွဴေပးသည့္အခါ ယင္းတရားကုုိနာဖုုိ႕ အတြက္ မဲႏူိက္ႀကရသည္။
ဦး၀ီရသူ အပါအ၀င္ တၿခားေသာ သံဃာေတာ္မ်ားက မဲမႏူိက္ႀက။ တရားႏွင့္
ေ၀းသည့္ အက်ဥ္းသားမ်ားကုုိသာ ဦးစားေပးသည္။ ပထမတြင္ တရားပြဲသုုိ႕ အားလုုံးတက္ေရာက္ႏုုိင္ေစရန္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးထံသုုိ႕ ေလ ွ်ာက္ထားဖုုိ႕ စီစဥ္ႀကေသးသည္။ သုုိ႕ေသာ္ ေထာင္အာဏာ ပုုိင္မ်ားက ခြင့္မၿပဳ။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး တရားပြဲသုုိ႕ သံဃာေတာ္မ်ား မတက္ေရာက္ႀကရ။
ထုုိအခါ မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ေရာက္ရွိေနသည့္ ၈၈မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသား ကုုိလွမ်ိဳးေနာင္က တရားပြဲသုုိ႕သြားရန္ မဲေပါက္ေလသည္။
သူက '' ဆရာေတာ္ ၊ တပည့္ေတာ္ မဲေပါက္တယ္။ သြားမလား '' ဟုု ဦးပဥၹင္း ဦး၀ီရသူအား သူႈကုုိယ္စား တရားပြဲသုုိ႕ တက္ေရာက္ရန္ ေမးသည္။
'' ကုုိလွမ်ိဳးေနာင္ ေက်းဇူးေႀကာင့္ တရားနာခြင့္ရတာ။ သူမဲေပါက္လုုိ႕ရတာေလ။ ဒါေႀကာင့္ (မွတ္တမ္း) ေခြ ထဲမွာ ဦးဇင္းပါသြားတာ'' ဟုု သီတဂူဆရာေတာ္ တရားပြဲသုုိ႕ တက္ေရာက္ခြင့္ရသည့္ အေႀကာင္းကုုိ ဦး၀ီရသူ ရွင္းၿပသည္။
မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္တြင္ တရားပြဲၿပီးဆုုံးလုုိ႕ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ၿပန္ႀကြသြားသည့္ ေနာက္ပုုိင္းတြင္ မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္၏ အလွဴမွတ္တမ္းေခြသည္ ၿပည္သူႀကားထဲ ၿပန္႕ႏွံ႕ သြားေလသည္။ ယင္းႏွင့္အတူ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ေလ ွ်ာက္ထားသည့္ စကားသည္လည္း အမွတ္မထင္ဘဲ ၿပည္သူႀကားထဲ ပ့်ံႏွံံ႕ သြားေလေတာ့သည္။
'' တခ်ိဳ႕က ဦးဇင္းကုုိ ေသၿပီလုုိ႕ေတာင္ ထင္ထားႀကတာ၊ ခုုႏွစ္ႏွစ္ ကာလအတြင္းမွာ မႏၱေလးအသုုိင္းအ၀ုုိင္း ကေတာင္ ဦးဇင္းကုုိ ေသၿပီလုုိ႕ တြက္ထားတာ '' ဟုု ဦး၀ီရသူက ရွင္းၿပသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း (၂၄)
မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္သုုိ႕ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး မႀကြလာခင္ကတည္း ဦး၀ီရသူ ႏွင့္ ေထာင္အာဏာပုုိင္ မ်ားအႀကား တင္းမာမူ႕တုုိ႕ ရွိေနၿပီးၿဖစ္သည္။ ဦး၀ီရသူက ေထာင္ကုုိ ငရဲၿပည္ႏွင့္ ခုုိင္းႏူိင္းလုုိက္ၿခင္းႏွင့္ ယင္းစကား ၿပည္သူႀကားသုုိ႕ ပ်ံ႕ႏွ႕႕ံ သြားသည့္ အခါမွာ ေတာ့ ေထာင္အာဏာပုုိင္ႏွင့္ ဦးပဥၹင္းႀကားရွိ ပတိပကၡ ပုုိမုုိႀကီးထြားသြားခဲ့ေလသည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ မႏၱေလးေထာင္တြင္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး၏ တရားပြဲၿပီးလုုိ႕ တစ္လအႀကာမွာေတာ့ ဦးပဥၹင္း ဦး၀ီရသူကုုိ ေထာင္ေၿပာင္းဖုုိ႕ လုုပ္ႀကေလေတာ့သည္။ ထုုိေန႕က ဦးပဥၨင္း အခန္းထဲသုုိ႕ ၿပန္၀င္သည့္အခါ အၿပင္မွ ေသာ့ခတ္လုုိက္သည္။ ပုုံမွန္ ငါးနာရီပိတ္ေသာအခန္းသည္ တစ္နာရီေစာကာ ေလးနာရီတြင္ ပိတ္ေလသည္။
သံတံခါး ေသာ့ခတ္ၿပီးေနာက္ သစ္သားတံခါးကုုိပါ ထပ္ပိတ္သည္။ ပုုံမွန္ဆုုိလ ွ်င္ သံတံခါးပိတ္ပါက သစ္ သားတံခါးကုုိ ဖြင့္ေပးရမည္သာၿဖစ္သည္။ သုုိ႕ေသာ္ ယေန႕တြင္ သစ္သားတံခါးကုုိပါ ပိတ္ထားေလသည္။ ထုုိ႕ေႀကာင့္ အေၿခအေနက အနည္းငယ္ ထူးၿခားေနသည္။
ခဏအႀကာတြင္ အက်ဥ္း၀န္ထမ္းအခ်ိဳ႕ ဦးပဥၨင္းေနသည့္ အခန္းသုုိ႕ ေရာက္လာၿပီး ဦးပဥၼင္းကုုိ လာေခၚ
သည္။ ထုုိအခါ ဦးပဥၨင္းက.......
'' မင္းတုုိ႕ ဘာေကာင္ေတြတုုံး၊ ငါက ဘယ္ကုုိ သြားရမွာတုုံး၊ ေထာင္ထဲတင္ ေၿပာင္းရမွာလား၊ တၿခားၿမိဳ႕ကုုိ
ေၿပာင္းရမွာလား "
'' မသိဘူး '' ဟုု လာေခၚသူက ၿပန္ေၿဖသည္။
'' မသိရင္ ငါ မလုုိက္ႏုုိင္ဘူးကြာ။ ငါ လူကြ "
ထုုိသုုိ႕ၿဖင့္ ဆရာေတာ္ႏွင့္ လာေခၚသည့္ အက်ဥ္းေထာင္၀န္ထမ္းတုုိ႕ ေအာ္က်ယ္ေအာက္က်ယ္ ႏွင့္ ၿပႆ နာ တက္ေလေတာ့သည္။ ဦးပဥၨင္း မွ ေၿပာသံဆုုိသံေတြ အားလုုံးကုုိ တၿခား အက်ဥ္းခန္းမ်ားမွ ႀကားေနရသည္။ ထုုိသုုိ႕ ႀကားေအာင္လည္း ဆရာေတာ္က တမင္ေအာ္ေၿပာေနၿခင္း ၿဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္က '' သြား... မင္းတုုိ႕ ဦးစီးေခၚခဲ့'' ဟုု ဆုုိလုုိက္ေသာအခါ လာေခၚႀကသူမ်ားသည္ ၿပန္ထြက္သြားႀကၿပီး ေထာင္ပုုိင္ႀကီးကုုိ ေခၚလာခဲ့သည္။ ေထာင္ပုုိင္ႀကီးက ဦးပဥၨင္းကုုိ ေအးေအးေဆးေဆးရွင္းၿပသည္။ ထုုိအခါမွ ေထာင္ေၿပာင္းေရြ႕ရမည့္အေႀကာင္း အေၿဖရသည္။
ႏုုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ယင္းကဲ့သုုိ႕ ေထာင္ေၿပာင္းသည့္ အခါတြင္ တၿခားလူမ်ား မၿမင္ေစရန္ သစ္သားတံခါးမ်ား ပိတ္ကာ တိတ္တဆိတ္ ေခၚထုုတ္သြားတတ္ႀကသည္။ တခ်ိိ႕ က တိတ္တဆိတ္ လုုိက္သြားႀကၿပီးမည္သူ႕ကုုိမ ွ် ႏူတ္မဆက္။
ယခုု ဦးပဥၨင္း ဦး၀ီရသူ ေထာင္းေၿပာင္းသည့္အခါမွာေတာ့ အခန္းမ်ားတြင္ ပိတ္ထားသည့္ သစ္သားတံခါးမ်ားကုုိ ဖြင့္ၿပီး '' ေဟ့ေကာင္ေတြေရ ငါသြားၿပီ'' ဟုု အားလုုံးကုုိ ႏူတ္ဆက္သြား
သည္။
အခ်ိန္က ညေန ငါးနာရီၿဖစ္သည္။ ေထာင္ဘူး၀တြင္ ကားစုုတ္တစ္စီး ဖင္ထုုိးထားသည္။ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ေထာင္၀န္ထမ္းမ်ားက လုုံၿခဳံေရး ယူထားႀကသည္။ ဦးပဥၨင္းကုုိ လက္ထိပ္ခတ္လုုိက္သည္။ ေၿခေထာက္ကုုိ လည္း ေၿခခ်င္းမ်ား ခတ္လုုိက္ႀကသည္။ လက္ထိပ္လည္း ခတ္သလုုိ ေၿခေထာက္တြင္လည္း ေၿခခ်င္း ခတ္
သၿဖင့္
ဦးပဥၨင္းက '' ဒကာ၊ က်ဳပ္ဘုုန္းႀကီးပါဗ်။ ထြက္မေၿပးပါဘူး'' ဟုု ဆုုိလုုိက္သည္။
ထုုိအခါ လက္ထိပ္ခတ္သည့္ ရဲထန္ထမ္းမ်ားက တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ႀကည့္သည္။
'' က်ဳပ္တရားေဟာလုုိ႕ ေထာင္က်တာ။ ခုုိး၀ွက္လုုိ႕ က်တာမဟုုတ္ဘူး။ က်ဳပ္အာမခံတယ္ဗ်ာ။ မေၿပးပါဘူး။လက္ထိပ္ေတာ့ မခတ္ပါနဲ႕'' ဟုု
ထပ္မံေၿပာလုုိက္ေသာ အခါ ရဲ၀န္ထမ္းတုုိ႕ လက္ထိပ္ကုုိ ၿဖဳတ္ေပးသည္။ ကားေပၚတြင္ ဦးပဥၨင္းႏွင့္အတူ ဒုုရဲအုုပ္တစ္ဦးႏွင့္ ရဲ တပ္ႀကပ္ ႀကီး တစ္ဦး ကားေပၚလုုိက္ပါလာခဲ့သည္။
ဦးပဥၨင္းတုုိ႕ စီးလာသည့္ကားသည္ မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္မွ မႏၱေလးဘူတာရုုံသုုိ႕ ေမာင္းႏွင္လာခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူသည္ အက်ဥ္းသားတစ္ဦးအေနၿဖင့္ မႏၱေလးဘူတာႀကီး သိုု႕ ေရာက္သည့္အခါ အား
ငယ္သလိုု ခံစားလုုိက္ရ၏။
ကားေပၚမွ ဆင္းသည္ႏွင့္ ဦးပဥၨင္းသည္ သံဃာေတာ္ေတြကုု္ လုုိက္ႀကည့္ေနမိသည္။ ခုုနစ္ႏွစ္ႀကာမ ွ် ကင္း ကြာခဲ့ေသာ ဒီပတ္၀န္းက်င္တြင္ သူ႕ကုုိ မွတ္မိသူ မရွိ။ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ေတြကုုိ ေတြ႕လ ွ်င္ လက္အုပ္ေလးခ်ီကာ '' တပည့္ေတာ္ ၀ီရသူပါခင္ဗ် '' ဟုု ႏူတ္ဆက္သည္။ သူ႕ ကုုိ ဘယ္သူမွမသိ ေတာ့။
သူ႕ ပုုံစံကလည္း ေထာင္အ၀တ္အစားႏွင့္ စုုတ္စုုတ္ၿပတ္ၿပတ္ ၿဖစ္ေနသည္။
'' သူတုုိ႕ ငါ့ကုုိ ေမ့ကုုန္ႀကၿပီ '' ဟူေသာ အေတြးသည္ ဦးပဥၨင္းသည္ ရင္ထဲ ထိထိခုုိက္ခုုိက္ ခံစားလုုိက္ရ၏။ '' ေလာကႀကီး က ငါ့ကုုိ ေမ့ကုုန္ႀကၿပီ။ ငါ့ကုုိ သိတဲ့ လူေတြ မရွိေတာ့ဘူး ဆုုိၿပီး
ေတာ္ေတာ္ခံစားသြားရတယ္'' ဟုု အက်ဥ္းသားတစ္ဦးအၿဖစ္ မႏၱေလးဘူတာႀကီး သုုိ႕ ေရာက္သြားစဥ္ သူခံစားရသည့္ ခံစားမူ႕ ကုုိ ဦး၀ီရသူက ေၿပာၿပသည္။
ၿမစ္ႀကီးနားသုုိ႕ သြားမည့္ ရထားသည္ ညေနေၿခာက္နာရီတြင္ မႏၱေလးဘူတာမွ စထြက္သည္။
ဦးပဥၨင္းသည္ ခရီးသည္မ်ား စီးသည့္တြဲမွ စီးခဲ့ရၿခင္းၿဖစ္သည္။ ရဲ၀န္ထမ္းႏွစ္ဦးက ဦးပဥၨင္း၏ ေဘးတစ္ဖက္စီတြင္လုုံၿခဳံေရး အၿဖစ္ ၿခံရံကာ လုုိက္ပါလာခဲ့သည္။ မုုိးေကာင္းဘူတာအေရာက္တြင္ ဦး၀ီရသူ ကုုိ ဒကာမႀကီးတစ္ဦး က လာႏူတ္ဆက္သည္။ ဒကာမႀကီးမွာ ကေလးၿမိဳ႕ က ၿဖစ္၏။
သူက '' ဘုုန္းဘုုန္း က အၿမဲရူံးေနေသာ ေဘာလုုံးပြဲကုုိ ေဟာတဲ့ ဘုုန္းဘုုန္းလား '' ဟုု လာေရာက္ႏူတ္ဆက္ၿခင္းၿဖစ္သည္။
သူက ဦးပဥၨင္း၏ တရားကုုိ နားဖူးေႀကာင္း ယခုုလုုိေတြ႕ရလုုိ႕ စိတ္မခ်မ္းသာေႀကာင္း ေၿပာ၏။
ထုုိအခါ ဦး၀ီရသူက '' ဒကာမႀကီး၊ ခင္ဗ်ားနဲ႕ ေတြ႕ မွပဲက်ဳပ္ အားၿပန္တက္သြားတယ္။ က်ဳပ္ကုုိ ေလာကႀကီးက မသိႀကေတာ့ဘူးလုုိ႕ ေအာက္ေမ့ေနတာ။ က်ဳပ္ကုုိ သိတဲ့သူ ရွိေသးတယ္'' ဟုု ၀မ္းသာအားရ ၿပန္ႏူတ္ဆက္ၿပီး သူေထာင္ေၿပာင္းသြားသည့္ သတင္းကုုိ ဆက္သြယ္အေႀကာင္းႀကားေပးဖုုိ႕ လိပ္စာႏွင့္ တယ္လီဖုုန္းနံပါတ္တုုိ႕ကုုိ ေပးလုုိက္ေလသည္။
ဦး၀ီရသူတုုိ႕ စီးလာသည့္ ရထားသည္ ၿမစ္ႀကီးနားဘူတာသုုိ႕ ည ကုုိးနာရီတြင္ ဆုုိက္ေလသည္။ ၿမစ္ႀကီးနား
ၿမိဳ႕ ၏ အေမွာင္ထုုသည္ ဦး၀ီရသူကုုိ ဆီးႀကိဳေနေလ၏။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း(၂၅)
ၿပာသုုိလၿပည့္ေန႕ တြင္ သာေနေသာ လမင္းႀကီး၏ ကုုိယ္ေရာင္ကုုိယ္၀ါတုုိ႕က အေမွာင္ထုုကုုိ အားေပ်ာ့္ေစသည္။ ေအးၿမမူကုုိေပး၏။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ ၿမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ ၏ အေမွာင္ထုုက လေရာင္ေအာက္ တြင္ ေအးခ်မ္းစြာရွိေနသည္။ မႏၱေလး အုုိးဘုုိေထာင္တြင္ ေနကြယ္၊ လကြယ္ၿဖင့္ အက်ဥ္းခန္းထဲတြင္ ေနခဲ့ရေသာ လေရာင္လြမ္းသူ ဦး၀ီရသူအတြက္ေတာ့ ေရငတ္တုုန္း ေရတြင္းထဲက်သည့္ လူတစ္ေယာက္ကဲ့သုုိ႕ပင္။
မႏၱေလး အုုိးဘုိေထာင္တြင္ ေနခဲ့စဥ္က သူ႕အက်ဥ္းခန္းထဲသုုိ႕ ေနေရာင္မ၀င္၊ လေရာင္မ၀င္။ ေနေရာင္ႏွင့္လေရာင္ က အခန္းေရွ႕သုုိ႕သာ လာက်တတ္သည္။ လကုုိ မၿမင္ဖူးတာႀကာေတာ့ အက်ဥ္းသားတုုိ႕သည္ လေရာင္ကုုိ လြမ္းႀကသည္။ ထုုိ႕ေႀကာင့္ ဦး၀ီရသူသည္ '' ဘ၀ေႏြထဲက လမုုိက္ညမ်ား'' ဆုုိသည့္ လေရာင္တမ္းခ်င္း ကဗ်ာရွည္ကုုိပင္ ေရးစပ္ခဲ့ေသးသည္။
*ဘ၀ေႏြထဲက လမုိက္ညမ်ား*
~~~~~~~~~~~~~~~
(လေရာင္တမ္းခ်င္း ကဗ်ာ႐ွည္)
*အုတ္တုိက္ထူထူမွာ
ျပဳတ္အိုက္ကာေနပူေလာင္တာမို႔
ဖုတ္လႈိက္ကာ အသက္႐ွဴက်ပ္တဲ့အျပင္
ေလမ၀င္ျခင္ေတြကိုက္ေလေတာ့
ေႏြမိုက္မွာ ေသကာလိုက္ခ်င္ရဲ႕
ဆိုးတဲ့ ဘ၀။
*သံတုိင္ေတြၾကားကေန
ၾကံမိႈင္ကာ ေဖြ႐ွာေတာ့
ေႏြညမွာ ေငြလသာပါလ်က္
ေငြလေရာင္ ေမာင့္ဆီမလာတာက
မ်က္ႏွာလိုက္တာလား မမေငြ။
*သခင့္မ်က္ႏွာ ပပ၀င္းကို
ပင့္သက္လႊာ ေမာ္ကာဖူးရင္ျဖင့္
ေပ်ာ္ကားျမဴး ထူးမယ့္ဘ၀င္။
*သံတံခါးရဲ႕ တစ္ဖက္မွာ
စံထားသက္လ်ာ အေနခက္တာေၾကာင့္
ေပြရတက္ ဗ်ာပါ အပူေအးရေအာင္
တစ္ခ်က္တစ္ခါေလးမွ်ေလာက္
မ်က္ႏွာကေလး ျပလွည့္ပါဦး မမေငြ။
*စႏၵဴပမ သုတၱာန္တြင္
ဗုဒၶ႐ွင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့တာက
အဟုတ္မွန္စြာ သဘာ၀
လ ဆိုတာ မ်က္ႏွာမလိုက္ပါတဲ့။
*ထိုသို႔ပင္ျဖစ္ပါလ်က္ကယ္ႏွင့္
သဘာ၀ကို ဆန္႔က်င္
ပကာသနလို စတန္႔ထြင္ကာ
လ၀န္ခင္ ပံုစံခ်ိဳးတာက
ေခါင္မိုးေပၚ ျဖတ္လိုျဖတ္
ေနာက္ေဖးဘက္ ပတ္လိုပတ္
ေဘးဘက္မွ ေ၀့လိုေ၀့
ေ႐ွ႕မ်က္ႏွာ လေရာင္က်ေတာ့လည္း
အရိပ္အေရာင္ ခရံုေလး
နိမိတ္ေဆာင္ကာ ျပရံုေလးနဲ႔
မမေငြ ေစတနာမြဲတာေၾကာင့္
ေ၀ဒနာ အသည္းေျခာက္လို႔ေန။
*ေလွာင္အိမ္ထဲက ႏွလံုးသားမို႔
အေရာင္မွိန္ကာ အမုန္းပြားေလသလား။
အရံႈးသမား အမုိက္ျဖစ္ေပမယ့္
ဘုရားမႀကိဳက္တဲ့ ဒုစ႐ိုက္ကို ဆန္႔က်င္
ေလာကတစ္ခြင္ သာယာေရးအတြက္
အေသြးအသက္ေတြ
ေပးဆပ္ေနသူမ်ားကိုမွ
မညႇာအား မစာနာ
ေမတၱာမဲ့ကာ ပစ္ခြာထားကာေၾကာင့္
သခင့္မ်က္ႏွာ မျမင္ေတြ႔ရဘဲ
သခင့္အေငြ႔ကို ျမင္သေရြ႔နဲ႔သာ
ေက်နပ္ေနရေတာ့မွာေပါ့ မမေငြ။
*ေၾသာ္... ဘ၀ေႏြမ်ားေျမာင္ထဲမွာ
လမုိက္ညရဲ႕ သားေကာင္မ်ိဳးနဲ႔
အေမွာင္တိုးကာ
အလင္း႐ွာသူတစ္ေယာက္ေပမို႔
ခရီးတစ္ေထာက္ တစ္ေနရာမွာ
မၿငီးေလာက္စရာ ေမတၱာတရားေတြနဲ႔
ၾကည့္လွည့္ ျမင္လွည့္ ၾကင္ေတာ္မူ။
အိုကြယ္...
သခင့္ ကိုယ္ေငြ႔အေအးဓာတ္ေတြနဲ႔
ေပြ႔ဖက္လို႔ နမ္းေတာ္မူလွည့္ပါ
အၾကင္နာ ထာ၀ရပြားရပါတဲ့
သခင္မေလးဘုရား။
(၂၀. ၄. ၂၀၀၉)
ယခုုရထား စီးကာ မႏၱေလးမွ ၿမစ္ႀကီးနားသုုိ႕ လာခဲ့သည့္ လမ္းတစ္ေလ ွ်ာက္တြင္ လည္း ဦးပဥၨင္းသည္လမင္းႀကီးကုုိ အ၀ႀကည့္ေနမိသည္။ ထိန္ထိန္ သာေနသည့္ လမင္းႀကီးကုုိ ႀကည့္ေနရင္း ''ကုုိယ္ကသာ သူ႕ ကုုိသိေပမယ့္ သူက ကုုိယ့္ကုုိ မမွတ္မိပါလား'' ဟုု သူ႕စိတ္ထဲ ေတြးကာ ေနမိသည္။
ၿမစ္ႀကီးနားဘူတာသုုိ႕ ေရာက္သည္ႏွင့္ သုုံးဘီးဆုုိင္ကယ္စီးကာ အက်ဥ္းေထာင္သုုိ႕ သြားခဲ့ရသည္။ သုုံးဘီး
ဆုုိင္ကယ္သည္ ဦးပဥၨင္း ေထာင္ထဲသုုိ႕ ေရာက္သည့္အခ်ိန္မွ အသုုံးၿပဳခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ရာ သူ႕အတြက္ေတာ့ ပထမဆုုံးၿမင္ဖူးၿခင္း၊ စီးဖူးၿခင္းသာၿဖစ္သည္။ ဦးပဥၨင္းသည္ သုုံးဘီးဆုုိင္ကယ္ ေပၚတြင္ ဆုုိင္ကယ္သြားရာဘက္ကုုိ ေက်ာေပးၿပီး ဆုုိင္ကယ္ အေနာက္ဘက္သုုိ႕ မ်က္ႏွာမူထားရသည္။ ဆုုိင္ကယ္အေနာက္ဘက္တြင္ လက္နက္ကုုိင္ ရဲ၀န္ထမ္း သုုံးေယာက္က အေစာင့္အႀကပ္အၿဖစ္ လုုိက္ပါလာခဲ့သည္။ ဦးပဥၨင္း ၏ ေၿခေတာက္ကုုိေတာ့ ေၿခခ်င္းခတ္ထားသည္။
ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္သိုု႕ ေရာက္သည့္အခါ ည ၁၀ နာရီ ထုုိးေလၿပီ။ ဦးပဥၨင္းသည္ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္၏ အေၿခအေနကုုိႀကည့္ၿပီး အ့ံႀသသည့္စိတ္ ၿဖစ္ရေလသည္။ အဘယ့္ေႀကာင့္ဆုုိေသာ္ မႏၱေလးေထာင္တြင္ သတင္းစာပင္နပ္မွန္ေအာင္ မဖတ္ရသည့္ အေၿခအေနတြင္ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ တီဗြီမ်ား ႀကည့္ခြင့္ရေလသည္။
ဦးပဥၨင္း၏ စိတ္ထဲတြင္ ၿမန္မာၿပည္သား ေဟာင္ေကာင္သုုိ႕ ေရာက္သြားေလသလားဟုု ပင္ ထင္မွတ္ေနမိသည္။ ေပ်ာ္သလုုိလုုိ လည္း ခံစားလုုိက္ရသည္။ တခ်ိဳ႕ အက်ဥ္းခန္းမ်ား၏ သံတံခါးမ်ားတြင္ မွန္တစ္ခ်ပ္တပ္ကာ ထုုိမွန္မွတစ္ဆင့္ တီဗြီကုုိ ႀကည့္ေနႀကသည္။
ဦးပဥၨင္း ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္သုုိ႕ ေရာက္သည့္အခါတြင္ ေထာင္ပုုိင္၊ ေထာင္မွဴးမ်ားကလည္း ေအာ္ဟစ္ ဆဲဆုုိၿခင္း၊ ၿခိမ္းေၿခာက္ၿခင္းစသည့္ အၿပဳအမူမ်ားႏွင့္ မဆက္ဆံ။ ဦးပဥၨင္းေနရမည့္အခန္းသုုိ႕ ေထာင္၀န္ထမ္း ႏွစ္ဦးက လုုိက္ပုုိ႕ေပးသည္။ မႏၱေလးေထာင္မွ သယ္လာသည့္ အထုုတ္အပုုိးမ်ားႏွင့္ အိပ္ရာလိပ္တုုိ႕ကုုိ ဦးပဥၨင္းက မႏုုိင္တႏုုိင္ၿဖင့္ ကုုိယ္တုုိင္သယ္ယူခဲ့ရသည္။
ဦးပဥၨင္းသည္ ေထာင္ထဲရွိ အက်ဥ္းသားမ်ား သူ႕ကုုိ သိလုုိ႕ သိၿငားဆုုိသည့္အေတြးၿဖင့္ '' မစုုိးရိမ္က ဦး၀ီရသူ ၿဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်'' ဟုု ဆုုိကာ လုုိက္ႏူတ္ဆက္သည္။ သိုု႕ေသာ္ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမ ွ် ၿပန္မႏူတ္ဆက္။ ညအိပ္ခ်ိန္ ၁၀ နာရီေက်ာ္ ၿဖစ္ေနၿခင္းေႀကာင့္လားေတာ့ မေၿပာတတ္။
မနက္မုုိးလင္း ေထာင္မဖြင့္ခင္အခ်ိန္တြင္ ဦးပဥၨင္းေနသည့္ အခန္းႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုုိင္အခန္းတြင္ NLD ပါတီမွ ဦးမ်ိဳးခင္ကိုု ေတြ႕ရသၿဖင့္ ဦးပဥၨင္းသည္ ဦးမ်ိဳးခင္ကုုိ ဦးစြာႏူတ္ဆက္လုုိက္သည္။ အခန္းထဲတြင္ ဦးပဥၨင္းကလည္း တစ္ေယာက္တည္းေနသည္။
ဦးမ်ိဳးခင္ကလည္း တစ္ေယာက္တည္းပင္ ၿဖစ္၏။ သူတုုိ႕ႏွစ္ဦး၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုုိင္ အခန္းက လူသြားလမ္းေလး တစ္ခုုသာၿခားသည္။ သတင္းစာတစ္ေစာင္ကုုိ အရွည္လိပ္ကာ လက္ကုုိ ဆန္႕တန္းၿပီး ႏွစ္ဖက္ အေပးအယူ လုုပ္မည္ဆုုိလ ွ်င္ ေပးလုုိ႕၊ ယူလုုိ႕ ရႏုုိင္သည့္ အကြာအေ၀းပင္ၿဖစ္သည္။
“ ဦးဇင္းကုုိ ႀကည့္ၿပီး သူ (ဦးမ်ိဳးခင္) က ဘယ္က ကုုိရင္ေလးလဲလုုိ႕ ေအာက္ေမ့ေနတာ။ အဲဒီတုုန္းက ဦးဇင္းက ကေလးေလးလုုိ ၿဖစ္ေနတာ။ ဦးဇင္းမွန္းသိတဲ့အခါက်ေတာ့ ႏူတ္ဆက္ႀကတာေပါ့“ ဟုု ဦး၀ီရသုူကဆုုိသည္။
ေထာင္တန္းဖြင့္သည့္အခါမွာေတာ့ ဦးပဥၨင္းကုုိ သူ၏တပည့္မ်ားက လာေရာက္ႏူတ္ဆက္ႀကသည္။ စားစရာေသာက္စရာမ်ား လာေပးႀကသည္။ ဦး၀ီရသူသည္ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ အမ်ိဳးသားဒီမုုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီမွ ဦးမ်ိဳးခင္၊ ဦးေအာင္ၿမင့္၊ သုုံးေရာင္ၿခယ္အဖြဲ႕မွ ဦးစိန္လွဴိင္၊ စသုုံးလုုံးညြန္ႀကားေရးမူးခ်ဳပ္ ဦးထြန္းလွ၊ ေထာက္လွမ္းေရးမွ ေက်ာ္ေက်ာ္စုုိး၊ ဦးဇာဂနာ စသည့္ ပုုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုုံခဲ့ရသည္။
ဦး၀ီရသူ ႏွင့္ ဦးဇာဂနာတုုိ႕ေနႀကသည့္ တုုိက္ကမတူ။ ေထာင္၀င္စာ ေတြ႕မွသာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ႏူတ္ဆက္ၿဖစ္ႀကသည္။ စကားေၿပာႀကသည္။ သူသည္ ဦးဇာဂနာႏွင့္ စာအဆက္အသြယ္လုုပ္ကာ သတင္းမ်ား အၿပန္အလွန္ဖလွယ္တတ္ႀကသည္ဟုု ဦး၀ီရသူ က ေၿပာသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း(၂၆)
မႏၱေလးအုုိးဘုုိ အက်ဥ္းေထာင္မွ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္သုုိ႕ ဦးပဥၹင္းကုုိ ေၿပာင္းေရြ႕လုုိက္ၿခင္းသည္ သူ႕အတြက္၊လြန္စြာအဆင္ေၿပသြားသည္။ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္က လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရွိသည္။ လုုိခ်င္တာရွိလ ွ်င္ ေထာင္စည္းကမ္းႏွင့္အညီ ရေအာင္လုုပ္ေပးသည္။ အမိန္႕အာဏာၿဖင့္ အုုပ္ခ်ဳပ္ၿခင္းမ်ိဳး မဟုုတ္ပဲ၊ မိသားစုု စနစ္ၿဖင့္ အုုပ္ခ်ဳပ္သည္။ ႏုုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားၿဖစ္ေစ၊ ဘုုန္းႀကီးၿဖစ္ေစ တေလးတစား ဆက္ဆံႀကသည္။ ရုုိက္ႏွက္ ႏွိပ္စက္တာမ်ိဳး မရွိ။
ေထာင္မွေကြ်းေသာ ထမင္းဟင္း မစားလုုိပါက မိမိႏွစ္သက္ရာဟင္းကုုိ မွာၿပီး ေထာင္က ဖုုိႀကီးတြင္ ခ်က္စားႏုုိင္သည္။ ဟင္းခ်က္ဖုုိ႕ အတြက္လည္း အက်ဥ္းသားမ်ား ခန္႕ထားေပးသည္။ မည္သူ႕ကုုိ မည္သုုိ႕ခ်က္ေပးဟုု မွာထားရုုံၿဖင့္ လုုိသလုုိခ်က္ၿပဳတ္ေပးသည္။ မႏၱေလးေထာင္မွာ ဆုုိလ ွ်င္ ေထာင္၀င္စာလာပုုိ႕သည့္ အေႀကာ္အေလွာ္၊ အေၿခာက္အၿခမ္းကုုိသာ စားရသည္။ ယခုုလုုိ ခ်က္ၿပဳတ္မစားရ၊ အသီးအရြတ္လုုိလ ွ်င္လည္း ပီႏွံအိတ္ၿဖင့္ သြင္းခြင့္ရသည္။
ဦးပဥၨင္း၏ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားကုုိ ဦးပဥၨင္းကုုိ ဆြမ္းခ်ိဳင့္ လာပိုု႕သည့္အခါတြင္လည္း ေထာင္မွ၀န္ထမ္းမ်ားက
ဦးပဥၨင္းထံ ခ်က္ခ်င္းပင္ လာပုုိ႕ေပးသည္။ ပစၥည္းလက္ခံရရွိေႀကာင္း စာကုုိလည္း ေရးၿပီး အေႀကာင္းႀကားခြင့္ေပးသည္။
အက်ဥ္းခန္းထဲသုုိ႕ တီဗြီသြင္းခ်င္သည္ဆုုိပါက ေထာင္သုုိ႕ လွဴဒါန္းသည့္ပုုံစံၿဖင့္ သြင္းခြင့္ရွိသည္။ သုုိ႕ေသာ္ ေထာင္မွ လြတ္ေၿမာက္သြားသည္ ဆုုိပါက အဆုုိပါတီဗြီကုုိ ေထာင္ထဲတြင္ ထားခဲ့ရသည္။ ကုုိရီးယားဇာတ္လမ္းႏွင့္ တရားေခြစီဒီမ်ားကုုိလည္း သြင္းခြင့္ရသည္။ ထုုိ႕ေဘကာင့္ ဦးပဥၨင္းသည္း မနက္ပုုိင္း တရားေခြဖြင့္ကာ နားေထာင္ခြင့္ရသည္။
မႏၱေလးအုုိးဘုုိေထာင္တြင္ ထုုိသုုိ႕မဟုုတ္၊ ေထာင္တြင္းေဆးရုုံသုုိ႕ သြားသည္ၿဖစ္ေစ၊ ေထာင္၀င္စာေတြ႕သည္ၿဖစ္ေစ၊ အေစာင့္အႀကပ္မ်ားႏွင့္ သြားရသည္။ ေၿခလွမ္းတစ္လွမ္းၿခင္းကုုိ ေ၀ၚကီေတာ္ကီဆယ္သြယ္ေရးစက္ၿဖင့္ ဆက္သြယ္ကာ အမိန္႕ေပးမွ သြားရသည္။
ေထာင္မူးကုုိယ္တုုိင္က ဘယ္ေနရာေရာက္ေနၿပီ ဆုုိတာကုုိ သတင္းပုုိ႕ေနရသည္ ဟုု ဦး၀ီရသူက ဆုုိသည္။ ၿပီးလ ွ်င္ လူတစ္ကုုိယ္လုုံးကုုိ စမ္းကာ ရွာေဖြးေရးမ်ား လုုပ္သည္။ ယင္းသုုိ႕ ရွာသည္မွာ အသြားတစ္ခါ အၿပန္တစ္ခါ ရွာေဖြၿခင္းၿဖစ္သည္။ တရားစခန္း ၁၀ ရက္ ၀င္သည့္ အခါပင္လ ွ်င္ ယင္းသုုိ႕ ရွာေဖြၿခင္း ခံရသည္။
'' ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္ ဆုုိရင္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ေတာ္ေတာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္ '' ဟုု ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ ေနခဲ့ရသည့္ အေၿခအေနကုုိ ဦး၀ီရသူ က သုုံးသပ္ၿပသည္။
မႏၱေလးအုုိးဘုုိေထာင္တြင္ ဘုုန္းႀကီးလုုိလည္း ေနလုုိ႕မရ။ သင္းပုုိင္လုုိ လည္း ၀တ္ခြင့္မရွိ။ ေခါင္းတုုံးလည္း မတုုံးရ။ ဘုုန္းႀကီးဖိနပ္လည္း စီးခြင့္မေပး။ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ သံဃာတစ္ပါးလုုိ ေနခြင့္ရသလုုိ ဦးပဥၨင္းကုုိ တစ္လတစ္ခါ တရားၿပခြင့္ေပးသည္။
တစ္ႀကိမ္လ ွ်င္ ၁၀ ရက္ႀကာသည္။ အဘိဓမၼာကုုိလည္း ပုုိ႕ခ်ခြင့္ရခဲ့သည္။ ၿမစ္ႀကီးနားအက်ဥ္းေထာင္တြင္ ဦးပဥၨင္းသည္ ၁၂ လႀကာ ေနခဲ့ၿပီး တရားၿပခဲ့သည့္ အႀကိမ္ ၁၁ ႀကိမ္ တရားၿပေပးခဲ့သည္။ သူသည္ ေထာင္ထဲတြင္ နိဗၺာန္ေရာက္ေႀကာင္း တရားမ်ားကုုိ ေဟာႀကားခဲ့သလုုိ ႏုုိင္ငံေရး တရားမ်ားကုုိလည္း ေဟာႀကားခဲ့သည္။
သုုိ႕အၿပင္ ဦးပဥၨင္းသည္ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း တရားၿပေပးေနၿခင္းေႀကာင့္ အက်ဥ္းေထာင္မွ ညြန္ႀကားေရးမူး ကုုိယ္တုုိင္က ပါဠိ၊ ၿမန္မာ၊ အဂၤလိပ္ ႏွင့္ ဟိႏၵဴ စသည့္ ဘာသာေလးမ်ိဳးပါသည့္ ပိဋက သုုံးပုုံေဆာင္ ပိဋက ကတ္ကုုိ ဦးပဥၨင္းထံ လွဴဒါန္းေပးအပ္ခဲ့သည္။
'' စာလည္း စိတ္ႀကိဳက္ေရးလုုိ႕ ရတယ္။ ေဘာလ္ပင္ဆုုိတာ အစည္းလုုိက္ကုုိ သြင္းခြင့္ရတယ္။ (စာေရး) ခုုံလည္းရွိတယ္။ ေထာင္မူးၿမင္တယ္။ ဘာမွ မေၿပာဘူး။ ဦးဇင္းက သာသနာၿပဳတယ္။ အမ်ိဳးသားေရးနဲ႕ က်လာတယ္၊ အႏၱရာယ္မၿပဴဘူးဆုုိတာကုုိ သိတယ္။ အခြင့္အေရးေပးထားတာေပါ့ '' ဟုု ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္အတြင္း လြတ္လပ္မူ႕တခ်ိဳ႕ ရခဲ့သည့္အေႀကာင္းကုုိ ဦး၀ီရသူ က သုုံးသပ္ၿပသည္။
ဦးပဥၨင္းသည္ မႏၱေလးေထာင္တြင္ က်န္ခဲ့ေသာ အစ္ကုုိၿဖစ္သူထံသုုိ႕ စာပုုံမွန္ေရးပုုိ႕သည္။ အစ္ကုုိၿဖစ္သူ၏ ဇနီးထံသုုိ႕လည္း စာပုုံမွန္ေရးပုုိ႕ ၿဖစ္ခဲ့ေလသည္။ သူ႕အစ္ကုုိထံသုုိ႕ ပုုိ႕သည့္စာမ်ားကုုိေတာ့ မႏၱေလးေထာင္မွ သိမ္းဆည္းထားလုုိက္ သၿဖင့္ အစ္ကုုိထံသုုိ႕ မေရာက္။ သုုိ႕ေသာ္ အစ္ကုုိ ဇနီးထံသုုိ႕ ပုုိ႕သည့္စာမ်ားသာ ေရာက္ေလသည္။
ဦးပဥၨင္းသည္ ေထာင္မွ ၿပန္လြတ္ေၿမာက္လာေသာ အခါ '' ေသေန႕မဂၤလာ တရားေတာ္'' ဟူေသာ အမည္ၿဖင့္ စာအုုပ္ထုုတ္ခဲ့ရာ ယေန႕အခ်ိန္ထိ စာအုုပ္ေရ ငါးေသာင္းအထိ ရုုိက္ႏွိပ္ၿပီး ၿဖစ္သည္။
စာေရးသူအမည္ ကုုိ မဲဇာလြန္ေတာရဆရာေတာ္ ဟုု အမည္ေပးထားၿပီး ေသၿခင္းတရားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေရးသားထားသည့္ အဆုုိပါ '' ေသေန႕မဂၤလာ တရားေတာ္'' စာအုုပ္ကုုိ '' ေယာဂီေတြ တအားႀကိဳက္ႀကတယ္'' ဟုု ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူက ဆုုိသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဆက္လက္ေဖာ္ၿပေပးပါဦးမည္။
ဒီ " တစ္ကမၻာလုံးႏွင့္ တစ္ေယာက္ " စာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးၿပီးသူလည္း ရွိၾကသည္၊ မဖတ္ရေသးသူမ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိသည္ ။ မိမိ ဖတ္ဖူးတယ္ဆုိရင္ မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ Share လုပ္ေပးၾကပါ ။


တစ္ကမၻာလုုံးႏွင့္တစ္ေယာက္ အခန္း - ၂၇ ၊၂၈၊၂၉ ၊၃၀၊
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း(၂၇)
ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူသည္ အက်ဥ္းက်ေနေသာ မြတ္စလင္သုံးဦးႏွင့္ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ သူတုုိ႕ သုံးဦးသည္ ဦးပဥၨင္းအတြက္ မွတ္မွတ္ရရ ၿဖစ္ခဲ့သည္ဟု သူကဆုိသည္။ ပထမတစ္ဦးမွာ လူခ်မ္းသာ လူငယ္တစ္ဦးၿဖစ္သည္။ ပုဂၢလိက ေဆးရုုံႏွင့္ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုုံမ်ား ပုုိင္ဆုုိင္သည္ဟုု ဦး၀ီရသူ က ဆုိသည္။
ထုုိသူသည္ မိန္းကေလးတစ္ဦးကုုိ လက္ထပ္ၿပီး ႏွိပ္စက္ၿခင္း၊ တုိက္ခန္းအတြင္း ေသာ့ခတ္ထားၿခင္း၊ မိန္းကေလးက သူ႕အိမ္မွ ထြက္ေၿပးသြားေသာအခါ ပစၥည္းမ်ား ခုိးယူသြားသည့္ပုံစံ ဖန္တီးကာ ၿခိမ္းေၿခာက္ၿခင္းစသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားေႀကာင့္ မႏၱေလးသံဃာထုက တုိင္တန္းၿခင္းၿပဳခဲ့ရာမွ ေထာင္က်ခဲ့သူ ၿဖစ္သည္ဟုု ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက ဆုုိသည္။
ဦးပဥၨင္းက သူ႕အေႀကာင္း မႏၱေလးေထာင္ထဲတြင္ ေနစဥ္ကတည္းက ႀကားဖူးၿပီးသားၿဖစ္သည္။ ထုုိသူ႕အေႀကာင္းေရးထားသည့္ စာမ်ားကုိလည္း ဖတ္ထားဖူးသည္။ ဦးပဥၨင္းသည္ မႏၱေလးေထာင္မွ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္ သုိ႕ ေၿပာင္းေရြ႕မည္ဆုုိေသာအခါ '' သူက ဦးဇင္းၿမစ္ႀကီးနား(ေထာင္) ကုုိ လာေတာ့ ေႀကာက္ေနတယ္ '' ဟုု ဦး၀ီရသူက ဆုိသည္။
သုုိ႕ေသာ္ ဦးပဥၨင္းက ေထာင္ထဲတြင္ မူ၀ါဒတစ္ခုထားသည္။ ယင္းမွာ ေထာင္ထဲ သုုိ႕ အက်ဥ္းသားအၿဖစ္ ေရာက္လာသူ မည္သူမဆုိ အားလုံးသင့္ၿမတ္ေအာင္ ေပါင္းသင္းရမည္၊ ညီညြတ္ရမည္ ဆုုိသည့္ မူ၀ါဒပင္ၿဖစ္သည္။ သုိ႕မွသာလ ွ်င္ ေထာင္အာဏာပုုိင္မ်ားက အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ အႏုုိင္မက်င့္၊ မႏွိပ္စက္မွာ ဟု ဦး၀ီရသူက ဆုိသည္။
'' ဦးဇင္းက သူထင္သလုိ မဟုတ္တဲ့အခါမွာ ဦးဇင္းကုိေလးစားတယ္။ ေတြ႕တုိင္း လက္အုုပ္ခ်ီၿပီး ႏူတ္ဆက္တယ္။ ေနာက္ပုိင္း ေထာင္၀င္စာ သြားေတြ႕တဲ့အခါ အထုပ္ဆြဲေပးတာတုိ႕ လုပ္ေပးတယ္။ အဲဒီေလာက္ထိကုုိ ၿဖစ္သြားတာ'' ဟုု ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္ထဲတြင္သူအမွတ္တရ ၿဖစ္ခဲ့သည့္ မြတ္စလင္တစ္ဦး၏ အေႀကာင္းကုုိ ဦး၀ီရသူ က ၿပန္ေၿပာသည္။
ထုုိသူသည္ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွ လြတ္ေၿမာက္သြားသည့္တုိင္ ဦးပဥၨင္းႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရွိသည္။ ဦးပဥၨင္း ႀသ၀ါဒကုိ လုိက္နာသည္ဟု ဦး၀ီရသူက ဆုိသည္။
ေနာက္တစ္ဦးမွာ သာေကတၿမိဳ႕နယ္၊ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ဦးေအာင္ၿမင့္ဆုုိသည့္ မြတ္စလင္တစ္ဦးၿဖစ္သည္။ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ စစ္တပ္က သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆဲဆုုိရုုိက္ႏွက္သည္ကုုိ မေက်နပ္ၿပီး စစ္တပ္ကုိၿပန္ဆဲရာမွ ေထာင္က်ခဲ့သူ ၿဖစ္သည္ဟု ဆရာေတာ္က မိန္႕ဆုုိသည္။
ၿမစ္ႀကီးနားအက်ဥ္းေထာင္တြင္ ဦးေအာင္ၿမင့္သည္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူႏွင့္ စားအုိးတြဲၿဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္ေသာက္ဖုုိ႕အတြက္ သူကခ်က္ၿပဳတ္ေပးသည္။ ေရေႏြးက်ိဳေပးသည္။ ဆရာေတာ္၏ ေ၀ယ်ာ၀စၥအလုုပ္ေတြကုုိ လုပ္ေပးသည္။ သူႏွင့္ဆရာေတာ္မွာ အခန္းခ်င္းကပ္လ ွ်က္ ေနခဲ့ရၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဦးေအာင္ၿမင့္မွာ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူထက္ အရင္ေစာကာ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွ လြတ္ေၿမာက္သြားသူ ၿဖစ္သည္။ '' သူက အရင္လြတ္သြားေတာ့ ညည က်ဳပ္ ပရိတ္ရြတ္တုုိင္း သူ႕အခန္းေလးကုုိ ႀကည့္ၿပီး လြမ္းလြမ္းေနတယ္ '' ဟုဦးေအာင္ၿမင့္ ေထာင္က လြတ္သြားၿပီးသည့္ေနာက္ သူခံစားခဲ့ရပုုံကုုိ ဦး၀ီရသူက ဆုိသည္။
တတိယေၿမာက္တစ္ဦးမွာ နယ္စပ္ေဒသ လူ၀င္မူ႕စစ္ေဆးေရးကြပ္ကဲမူဌာနခ်ဳပ္(န.စ.က) မွ အရာရွိတစ္ဦးၿဖစ္သည္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားႏွင့္ အတူ ေထာင္က်လာသူၿဖစ္သည္။ မူဆယ္ဘက္မွ ၿဖစ္၏။ ဦးပဥၨင္းက သူ႕ကုိမာမူႀကီးဟုေခၚသည္။ သူ၏အမည္က ဦးခင္၀င္း။ မြတ္စလင္တစ္ဦးၿဖစ္သည္။
ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္ထဲတြင္ သူႏွင့္ ဦးပဥၨင္းေပါင္းကာ စာႀကည့္တုိက္ေလးတစ္ခု ေထာင္ႀကသည္။
ဦးပဥၨင္းႏွင့္ သူက ကဗ်ာအေႀကာင္း၊ စာေပအေႀကာင္း ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအေႀကာင္း ေဆြးေႏြးေဖာ္၊ ေဆြးေႏြးဖက္ၿဖစ္သည္။ သူသည္ ဦးပဥၨင္းေနသည့္ အက်ဥ္းေဆာင္တြင္ ေနရၿခင္း မဟုတ္ဘဲ ရုုိးရုုိးအက်ဥ္းသားမ်ားေနသည့္ အေဆာင္တြင္ ေနရၿခင္းၿဖစ္သည္။
ဦးခင္၀င္းသည္ စာႀကည့္တုိက္မွ စာအုပ္မ်ားကုိယူကာ အက်ဥ္းသားမ်ားထံ လုိက္လံငွားေပးသည္။ ဖတ္ၿပီးသည့္ စာအုပ္မ်ားအား ၿပန္လည္သိမ္းဆည္းသည္။ ဘာသာေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မဂၢဇင္းစာအုုပ္မ်ားကုုိလည္း အက်ဥ္းသားမ်ား ဖတ္ရူ႕ႏုိင္ေစရန္ ကုိးကြယ္သည့္ ဘာသာအလုုိက္ လုုိက္လံငွားရမ္းေပးသည္။ ဦးပဥၨင္းကစာအုပ္မ်ား ၀ယ္ယူၿဖည့္ဆည္းေပးသည္။
စာအုုပ္အငွားမ်ားၿပီး အက်ဥ္းသားမ်ား စာဖတ္ေနလ ွ်င္ သူေပ်ာ္ေနတတ္သည္ ဟု ဦး၀ီရသူက ဆုိသည္။
ဦးခင္၀င္းသည္ ဦးပဥၨင္းကုိေတြ႕လ ွ်င္ လက္အုပ္ေလးခ်ီကာ '' အရွင္ဘုုရား'' ဟုု ႏူတ္ဆက္သလုုိ ဦးပဥၨင္းကလည္း '' ဆလံမေလးကြန္း'' ဟုေၿပာၿပီး ၿပန္ႏူတ္ဆက္တတ္သည္။ ဦးပဥၨင္းႏွင့္ သူ႕အႀကားတြင္ ဘာၿပႆနာမွ မရွိခဲ့။
'' အဲဒီ မြတ္စလင္က်ေတာ့ တအားေလးစားဖုုိ႕ ေကာင္းတယ္။ အဲဒီလုုိ မြတ္စလင္ေတြသာ ၿမန္မာႏုုိင္ငံမွာ ရွိရင္ က်ဳပ္လုံး၀ေထာင္မက်ဘူး။ ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရွိတဲ့ မြတ္စလင္ေတြသာ ဦးခင္၀င္းလုုိ မြတ္စလင္မ်ိဳး ၿဖစ္ရင္ က်ဳပ္ေထာင္မက်ဘူး။
အခု အဲဒီလုုိၿဖစ္ေအာင္ က်ဳပ္ႀကိဳးစားေနတာ'' ဟုု ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ ေတြ႕ဆုုံခဲ့ဖူးေသာ မြတ္စလင္ဦးခင္၀င္းကုုိ တမ္းတေအာက္ေမ့ရင္း ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက သူ႕ဆႏၵကုုိ ဖြင့္ဟသည္။
ဦးခင္၀င္းကုုိ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူေလးစားရသည့္အခ်က္မွာ သူမ်ား ဘာသာတရားကုုိ ေလးစားၿခင္းေႀကာင့္ ၿဖစ္သည္ဟု ဦး၀ီရသူက ဆုိသည္။
ဦးပဥၨင္းသည္ ေထာင္ထဲတြသ္ သကၤန္းစည္းရသည္မဟုတ္။ ထို႕ေႀကာင့္ တခ်ိဳ႕ က ခင္ဗ်ားႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာႀကသည္။ သုိ႕ေသာ္ ဦးခင္၀င္းက အရွင္ဘုုရား၊ တပည့္ေတာ္ စသည့္ အသုုံးအႏူန္းမ်ားကုုိသာ သုံးႏူန္းသည္။ ထုိ႕ေႀကာင့္ ဦးပဥၨင္းကသူ႕ကုိ အၿပန္အလွန္ေလးစားသမူၿပဳသည္။ ေထာင္၀င္စာ ပုံမွန္မလာေသာ ဦးခင္၀င္းကုိဦးပဥၹင္းက စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား ေပးတတ္သည္။
ဦးပဥၨင္းသည္ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ ေတြ႕ခဲ့ေသာ ထုိမြတ္စလင္သုံးေယာက္ကုုိ ထူးထူးၿခားၿခား အမွတ္ရေနဆဲၿဖစ္သည္။ ယေန႕အထိ အဆက္အသြယ္ရွိေနဆဲၿဖစ္သည္ ဟု ဆုိ၏။
ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ၿမစ္ႀကီးနားအက်ဥ္းေထာင္တြင္ ရွိေနစဥ္က အညတရ သူရဲေကာင္းဆုု ခ်ီးၿမွင့္ၿခင္း ခံခဲ့ရေသးသည္။ ထုဆုကု ဂ်ပန္ေရာက္ ၿမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားက ကမကထၿပဳကာ ၂၀၁၀ တြင္ စတင္ေပးအပ္ခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္သည္။
အညတရ သူရဲေကာင္းဆုသည္ လူသိထင္ရွား မၿဖစ္ေသာ္လည္း တုုိင္းၿပည္ႏွင့္ ဒီမုိကေရစီအေရး လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားအား ခ်ီးေၿမွာက္လုိၿခင္း၊ ထုိကဲ့သုုိ႕ေသာ ပုုဂၢိဳလ္မ်ား ပုုိမုုိထြက္ေပၚလာေစရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ခ်ီးေၿမွာက္ေပးသည့္ ဆုၿဖစ္သည္။
ဦးပဥၨင္းသည္ ထုိဆုကုိ ၂၀၁၀ တြင္ ရရွိခဲ့ၿခင္းၿဖစ္၏။ သူေထာင္ထဲေရာက္ေနသၿဖင့္ ဆုေပးပြဲတြင္ သူ႕အစား ကုိယ္စားတစ္ဦးတက္ကာ ဆုလက္ခံခဲ့ရသည္။ ဆုအေနၿဖင့္ ဆုတံဆိပ္တစ္ခုႏွင့္ က်ပ္ေငြ ၁၀ သိန္း ရရွိခဲ့သည္။
ယင္းဆုုရရွိခဲ့ၿခင္းမွာ သူေရးသားခဲ့သည့္ ကဗ်ာေႀကာင့္ဟုဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ က ဆုုိသည္။
သူသည္ ၿမစ္ႀကီးနားအက်ဥ္းေထာင္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ '' ေအာင္ပြဲဆင္မည့္ ေမတၱာရွင္ အေမ'' ဟူေသာ ကဗ်ာရွည္တစ္ပုဒ္ကုိ'' မုုန္တုုိင္းႏွင္း'' ဆုုိသည့္ ကေလာင္အမည္ၿဖင့္ ေရးသားခဲ့သည္။ ထုိကဗ်ာေႀကာင့္ သာ အညတရာ သူရဲေကာင္းဆု ရရွိခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္သည္ဟု ဦး၀ီရသူက ဆုုိသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း(၂၈)
ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ ေထာင္၀န္ထမ္းမ်ား၏ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ၿခင္း၊ ဆဲဆုိရုုိက္ႏွက္ၿခင္း စသည္တုုိ႕ႏွင့္ ကင္းေ၀းခဲ့ေသာ္လည္း ဦးပဥၨင္းသည္ ႏုိင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႕၏ အႏုိင္က်င့္ဖုိ႕ ႀကိဳးစားႀကတာကုုိ ခံခဲ့ရသည္ဟုု သူ က ဆုိသည္။
ယင္းကိစၥသည္ ဦးပဥၨင္း ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္သုိ႕ေရာက္ၿပီး ေၿခာက္လအႀကာတြင္ ၿဖစ္ပြားခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။ အေဆာင္ေၿပာင္းေရြ႕ရမည့္ ကိစၥမွ စတင္ခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္ေလသည္။
ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ အေဆာင္ႏွစ္ခုရွိသည္။ အေဆာင္သစ္ကုိ တည္ေဆာက္လုုိက္ၿခင္းေႀကာင့္ အေဆာင္သုုံးခုုၿဖစ္လာေလသည္။ ထုိအခါ ဦးပဥၨင္းေနသည့္ အေဆာင္ကုိ ဂုိေဒါင္လုုပ္မည္ၿဖစ္ရာ ယင္းအေဆာင္မွ အက်ဥ္းသားမ်ားအားလုံး ကုိ အေဆာင္သစ္ သုိ႕ ေၿပာင္းေရြ႕ရမည္ ၿဖစ္သည္။
ဦးပဥၨင္းေနသည့္အေဆာင္မွလည္း အဂၤလိပ္ေခတ္က ဂုိေဒါင္လုပ္ရန္ ေဆာက္ထားသည့္ အေဆာက္အအုုံ ၿဖစ္သည္။ ထိုဂုိေဒါင္ အေဆာက္အအုံကုိ အခန္းေလးမ်ားဖြဲ႕ ကာ အက်ဥ္းေထာင္အၿဖစ္ အသုုံးၿပဳေနၿခင္း ၿဖစ္၏။
အေဆာင္သစ္သုုိ႕ ေၿပာင္းေရြ႕ရန္ အက်ဥ္းသားစာရင္း ထြက္လာသည့္ အခါတြင္ ဦးပဥၨင္း ပါမလာေခ်။ အုုပ္စုုဖြဲ႕ ထားေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားတထခ်ိဳ႕ က သူတုိ႕ေခၚခ်င္သည့္ သူမ်ားကုုိသာ ေရြးခ်ယ္ၿပီး အေဆာင္သစ္သုုိ႕ ေၿပာင္းရန္ ၿပင္ဆင္ႀကသည္။
ဦးပဥၨင္းအပါအ၀င္ ေထာင္၀င္စာ ပုုံမွန္မလာႀကသူမ်ား၊ ၿပႆနာ မႀကာခဏ ရွာတတ္သူမ်ားကုုိ စုုေပါင္းၿပီး တၿခားအေဆာင္ေဟာင္းတစ္ခုု သုုိ႕ ေၿပာင္းေရြ႕ ထားရွိရန္ စီစဥ္ႀကၿခင္းၿဖစ္သည္။
''သူတုုိ႕က အုပ္စုေလးေတြ ဖြဲ႕ ထားတာေပါ့ေလ။ အေဆာင္ထဲမွာ အခန္းရွစ္ခန္းရွိတယ္။ ရွစ္ခန္းစလုုံးက လူေတြဟာ သူတုိ႕ရဲ႕ လူေတြၿဖစ္ရမယ္ေပါ့။ ေထာင္၀င္စာမလာတဲ့သူေတြကုိ ပုိက္ဆံ ေပးၿပီး ပထုုတ္တယ္။
ေထာင္ကုုိ ေငြေပးၿပီး ဦးဇင္းကုိ ပထုတ္တယ္'' ဟုု အေဆာင္သစ္သုိ႕ ေၿပာင္းေရြ႔ရမည့္ လူစာရင္းတြင္ ႏုုိင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႕ က သူတုိ႕ ေခၚခ်င္သည့္သူမ်ားကုိသာ ေရြးေခၚၿပီး သူ႕အား တၿခားအေဆာင္ သုုိ႕ ပုုိ႕ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ပုုံကုုိ ဦး၀ီရသူ ရွင္းၿပသည္။
ယင္းအစီအစဥ္ကုုိ ဦးပဥၨင္းမသိေအာင္ ႀကိတ္ကာ ႀကံစည္ေနႀကၿခင္း ၿဖစ္သည္။ တစ္ရက္တြင္ ေရကန္တြင္ ဆုတ္ၿဖဲထားေသာ စာရြတ္ေသးေသးမ်ားကုိ ေတြ႕သၿဖင့္ ဦးပဥၨင္းက ေကာက္ႀကည့္ရာ အေဆာင္သစ္ကုုိေၿပာင္းေရြ႕မည့္ အစီအစဥ္အား တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးထားၿခင္း ၿဖစ္သည္ ဟုု ဦး၀ီရသူက ဆုုိသည္။
'' လက္ေရးကုုိ သိတယ္။ အေႀကာင္းေတာ့ သိသြားတာေပါ့။ ဦးဇင္းတုိ႕အေႀကာင္းပါတယ္'' ဟုု ေရကန္တြင္ ေတြ႕ခဲ့သည့္ စာရြတ္အပုိင္းအစမွာ မည္သူ႕ထံမွ ေရးသည့္စာၿဖစ္သည္ကုိ သိရွိသည္ဟု ဦး၀ီရသူ က ဆုုိသည္။
အေဆာင္သစ္သုုိ႕ေၿပာင္းရန္ ေရြးေခၚခံရသူမ်ားတြင္ ဦးပဥၨင္းေစာင့္ေရွာက္ထားသူမ်ားပါ၀င္သည္။ ယခင္က ေထာက္ေဖာက္သည့္ အမူ႕ ၿဖစ္ခဲ့သည့္အတြက္ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ ပိတ္ပင္ထားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားသည္ ဦးပဥၨင္းေရာက္လာမွ ၿပန္ရလာၿခင္းမ်ားရွိသည္။
ယင္းသုုိ႕ေသာ အခ်က္မ်ားကုုိ ေထာက္ထား ငဲ့ညွာၿခင္းမရွိဘဲ အထက္ပါအတုုိင္းလုပ္သၿဖင့္ ''ေပါက္ကြဲ'' ခဲ့ရသည္ဟုု ဦးပဥၨင္းက ဆုုိသည္။
'' က်ဳပ္ တစ္ပါးတည္း ခ်ီးထုပ္ေတြနဲ႕ ေနခဲ့ရမွာ။ တခ်ိဳ႕ က ရူးေနတာေလ။ ဟုိမွာ(အေဆာင္သစ္) မွာ နားေအးပါးေအး ေနရမယ့္ ေနရာကုိေတာ့ ဦးဇင္းမပါေတာ့ဘူး''ဟုု သူက ဆုိသည္။
ထုုိအခါ ဦးပဥၨင္းသည္ တရားစခန္းသုိ႕လည္း တရားၿပ မသြားေတာ့ ထုိ႕ၿပင္ မနက္ၿဖန္လုုိ အေဆာင္ေၿပာင္းရမည္ ဆုိေသာအခါ ဦးပဥၨင္းသည္ ထုိညတြင္ပင္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ ေရးစပ္လုုိက္သည္။ ၿပီးလ ွ်င္ အားလုံးႀကားႏုိင္ရန္ အတြက္ အက်ဥ္းသားမ်ား အိပ္ခ်ိန္တြင္.............................
'
'ေက်ာ္ေက်ာ္မုုိးေရ'' ဟုု ဆုိကာ ဦးပဥၨင္းက ေထာက္လွမ္းေရး တစ္ဦးကုိလွမ္းေခၚကာ အသံၿပဳလုုိက္သည္။
''ဘုုရား'' ဟုု ကုိေက်ာ္ေက်ာ္မုိးက ၿပန္ထူးေသာအခါ .............
''ခင္ဗ်ားတုုိ႕ မနက္ၿဖန္ ေၿပာင္းရေတာ့မယ္ ဆုိေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႕အတြက္ က်ဳပ္ ႏူတ္ဆက္သီခ်င္းဆုုိမယ္ဗ်ာ။ တုုိက္ဆုုိင္ရင္ ခြင့္လြတ္ပါ။ ဦးဇင္းရဲ႕ ခံစားခ်က္ ၿဖစ္ပါတယ္။'' ဟုု
ဆုိကာ စုိင္းထီးဆုိင္ သီဆုုိထားသည့္ ''အခ်စ္အက်ဥ္းေထာင္'' ဆုုိသည့္ သီခ်င္း သံစဥ္အလုိက္ စာသားမ်ားေၿပာင္းကာ ဦးပဥၨင္းကုုိယ္တုုိင္ သီဆုုိေလေတာ့သည္။
စစ္အက်ဥ္းေထာင္
အက်ဥ္းေထာင္ # # အုုတ္တံတုုိင္းေတြ အမ်ားႀကီး ၀န္းရံထားတဲ့ အခ်ဳပ္အေႏွာင္# # # ကုုိယ္ဘယ္လုုိ လုုပ္ၿပီး ေရာက္တယ္ မေမးနဲ႕ မင္းသိတယ္ # # # ပုုိင္ဆုုိင္မူ႕စည္းစိမ္အားလုုံး စြန္႕ရၿပီ # # # အက်ဥ္းေထာင္ လူ႕ေလာက အႀကီးမားဆုံး ကပ္ဆုိးႀကီး # # # ႏူိင္းမရေအာင္ # # # အပါယ္ဘုုံ ၿဖစ္လုုိက္ ငရဲၿပည္ ၿဖစ္လုုိက္ရူးခ်င္စရာ # # # ပုုိင္ဆုုိင္တဲ့ ဦးေႏွာက္အေတြးအေခၚမ်ားလည္း အလြတ္လပ္ၿပီ # # # ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိယ္ ထာ၀ရ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ စစ္အက်ဥ္းေထာင္ # # #
{ေထာင္မွာေလ တန္းစီးေတြရွိတယ္ # # # ေထာင္မွာေလ ေခြးဘီးလူးေတြ ရွိတယ္# # # ႀကည္ရင္ ႀကည္သလုုိ ေပးရင္ ေပးသလုိ ရတယ္ # # # }
စသၿဖင့္ ဦးပဥၨင္းက အထက္ပါအတုိင္း သီဆုိလုိက္ရာ ေထာင္၀န္ထမ္း မ်ားက ေထာင္းမူးထံ သတင္း ပုုိ႕ေလသည္။ ထုိအခါ ေထာင္မူးသည္ ဦးပဥၨင္းထံ လာေတြ႕သည္။ ေထာင္မူးေရာက္လာသည့္ အခါတြင္ ဦးပဥၨင္းက ႀကမ္းၿပင္တြင္ ပက္လက္လန္ကာ အိပ္ေနသည္။
ၿပီးလ ွ်င္ အခန္းေရွ႕ ေရာက္လာေသာ ေထာင္းမူးကုုိ လက္ညိဳးထုိးကာ
'' ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကုိ ထိရဲထိႀကည့္ ။ က်ဳပ္ေရြ႕မလား၊ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ေရြ႕မလား''ဟုု ဦး၀ီရသူက ေၿပာလုုိက္ေလသည္။ ထုိ႕ေနာက္ မွာေတာ့ အေဆာင္ေၿပာင္းမည့္ အစီအစဥ္အားလုံးကုိ ဖ်က္လုိက္ေလသည္။
''အဲဒီသီခ်င္း ေကာင္းမူ႕ေႀကာင့္ ေထာင္မူး က်ဳပ္ကုိ မေရြ႕ရဲေတာ့ဘူး။ ေရြ႕ရင္ ကြိဳင္တက္ေတာ့မယ္ ဆုုိတာ သိတယ္။ သူတုိ႕က ေငြယူထားတာကုိး။ တၿခားႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသမားေတြ ဆုိရင္ ေမာ္ကုုိ မႀကည့္ရဲေတာ့ဘူး'' ဟုု သီခ်င္းဆုိၿပီးသည့္ေနာက္ အေဆာင္ေၿပာင္းႀကမည့္ အစီအစဥ္ကုုိ ပ်က္သြားပုံကုုိ ဦး၀ီရသူက ဆုိသည္။
ဦးဇာဂနာ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွ လြတ္ေၿမာက္သြားသည့္ ေနာက္ပုိင္းမွ သာလ ွ်င္ အခန္းလြတ္သည္ဟုု ဆုုိကာ ဦးပဥၨင္းအပါအ၀င္ အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ ဂုိေဒါင္လုပ္မည့္ အေဆာင္မွ အေဆာင္သစ္ သုုိ႕ အဖြဲ႕ လုုိက္ ေၿပာင္းေရြ႕ေပးေလသည္ ဟု သူ က ဆုိသည္။
ယင္း လုပ္ရပ္ကုိ ဦးပဥၨင္းက''ေၿပာမယ္ဆုုိရင္ က်ဳပ္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္တာပဲ'' ဟုု ဆုုိၿပီး သူကဆက္ၿပီး ''ႏုုိင္ငံေရးသမားေတြ ေနာက္ေက်ာ ဓားနဲ႕ထုိးတဲ့ ဒဏ္ရာေတြ က်ဳပ္မွာ အၿပည့္ပဲ။
မႏၱေလးေထာင္မွာလည္း အမ်ားႀကီးပဲ'' ဟုု အေဆာင္ေၿပာင္းေရြ႕သည့္ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သတ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႕၏ လုပ္ရပ္ကုုိ ဦးပဥၨင္းက ေ၀ဖန္သည္။
ေထာင္က်ခဲ့သည့္ ရွစ္ႏွစ္ကာလအတြင္း ဦးပဥၨင္းသည္ သူကုိယ္တုိင္ သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ ဆုိခဲ့ဖူးသည္။ ပထမတစ္ပုုဒ္က ကုိယ္တုိင္ေရး သားထားသည့္ ''ေအာင္ဆန္းေသြးဇာနည္'' ဟူေသာ သီခ်င္း ၿဖစ္သည္။
ထုုိသီခ်င္းကုုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ေၿမာက္သည့္ေန႕က ေပ်ာ္လြန္းသၿဖင့္ သီဆုုိခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဒုတိယတစ္ပုဒ္ကေတာ့ အထက္ပါ စုိင္းထီးဆုိင္ သီခ်င္းကုိ စာသားေၿပာင္းကာ ၿပန္လည္ သီဆုိထားသည့္ ''စစ္အက်ဥ္းေထာင္'' သီခ်င္းပင္ ၿဖစ္သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း(၂၉ )
ဦးပဥၨင္း သည္ ေထာင္က်ေနစဥ္ကာလအတြင္း လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ကုိ မႀကာခဏ ဆုိသလုုိ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္သုိ႕ ေရာက္သည့္ အခါတြင္လည္း ထုိကဲ့သုိ႕ပင္။
ဦးဇာဂနာ တုုိ႕ လြတ္စဥ္ကလည္း ႀကဳံခဲ့ရသည္။ ေသဒဏ္အက်ဥ္းသားမ်ား ေသဒဏ္ ႀကိဳးၿဖဳတ္စဥ္ကလည္း ႀကဳံခဲ့ရသည္။ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာ ခြင့္ေပးတုိင္း ဓာတ္ပုံလာရုုိက္သြားတတ္သည္။
ထုုိသုုိ႕ ဓာတ္ပုံရုုိက္ၿပီးသြားၿပီဆုိလ ွ်င္ တခ်ိဳ႕က ဦးပဥၨင္းကုိ ''ဒီတစ္ခါပါလိမ့္မယ္''ဟုု ဆုိကာ မွတ္ခ်က္ေပး ခန္႕မွန္းေပးႀကသည္။ သုိ႕ေသာ္ ဦးပဥၨင္း၏ စိတ္ထဲတြင္ မဲလိမ္မဲခုိးၿပီး တက္လာသည့္ အစုုးိရကုုိ အသိအမွတ္မၿပဳ။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ ႏုုိင္ငံေတာ္၏ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ကုုိ မေမ ွ်ာ္။တစ္ခါမွလည္း အထုုပ္အပုုိး မၿပင္ထား။
''တခ်ိဳ႕ ဆုုိရင္ ကုုိယ္မပါဘူးဆုုိရင္ ပက္လက္လန္သြားတာ။ မစားႏုုိင္၊ မေသာက္ႏုုိင္ေတြ ၿဖစ္ကုုန္ေရာ။ တခ်ိဳ႕လည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း သူခံစားရတာေတြ ေၿပာတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ္ မ်ိဳသိပ္ထားႀကတယ္။
ဦးပဥၨင္းက အဲဒီစာရင္းထဲ မပါဘူး'' ဟုု လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ကုုိ မေမ ွ်ာ္လင့္တဲ့အတြက္ ကုုိယ္တကယ္မလြတ္သည့္ အခါမွာလည္း မည္သူိ႕မ ွ် မခံစားရပူံကုုိ ဦး၀ီရသူက ရွင္းၿပသည္။
၂၀၁၂၊ ဇန္န၀ါရီ ၁၂ ရက္ ည ရွစ္နာရီအခ်ိန္တြင္ အစုုိးရက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ သတင္းကုုိ တီဗြီတြင္ ေႀကညာခဲ့သည္။ ထုုိသတင္းကုုိ တၿခားေသာ အက်ဥ္းသားမ်ားႀကားႏုုိင္ေစရန္ ဦးပဥၨင္းက သူ႕အခန္းရွိ တီဗြီကုုိ အသံအက်ယ္ႀကီး ဖြင့္ကာထားသည္။
ထုုိ႕ေနာက္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ သတင္းက ၿမစ္ႀကီးနားတစ္ေထာင္လုုံး ၿပန္႕သြားသည္။ သုုိ႕ေသာ္ ဦးပဥၨင္းသည္ ထူိစာရင္းတြင္ သူပါလိမ့္မည္ဟုု ေမ ွ်ာ္လင့္မထား။ ထူိ႕ေႀကာင့္ ေန႕စဥ္ ပုုံမွန္လုုပ္ေလ့ရွိသည့္ စာေရးၿခင္း၊ ပရိတ္ရြတ္ၿခင္း၊ တီဗြီႀကည့္ၿခင္းစသည့္ အလုုပ္ေတြ ကုုိသာ ပုုံမွန္လုုပ္သည္။
မနက္ ေလး နာရီ ပုုံမွန္အိပ္ရာထသည္။ တရားေခြဖြင့္သည္။ တရားနာသည္။ တရားထုုိင္သည္။ ထုုိသုုိ႕ ပုုံမွန္အလုုပ္မ်ား လုုပ္ေနစဥ္ မနက္ငါးနာရီခန္႕တြင္ ခင္မင္သည့္ ေထာင္မူးတစ္ေယာက္က လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ စာရင္းတြင္ ဦးပဥၨင္းအမည္ ပါေႀကာင္း ခုုိးေႀကာင္ခုုိး၀ွက္ၿဖင့္ လာေၿပာသည္။
ဦးပဥၨင္းပါတာ ေသခ်ာေႀကာင္း ေၿပာသလုုိ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္တြင္ မပါေသာသူမ်ား၏ အမည္မ်ားကုုိလည္း ေထာင္းမူးက ရြတ္ၿပသြားသည္။
ထုုိ႕ေနာက္ ဦးပဥၨင္းသည္ အထုုပ္အပုုိးမ်ားကုုိ ၿပင္ဆင္လုုိက္သည္။ သုုိ႕ေသာ္ စိတ္ထဲတြင္ ''လိမ္ေနတာမ်ားလား'' ဆုုိသည့္ အေတြးၿဖင့္ အထုုပ္အပုုိးကုုိ အကုုန္မၿပင္ရဲေသး။ အမွန္တကယ္လြတ္ေၿမာက္သည္ဆုုိပါက မၿဖစ္မေနယူသြားရမည့္ ပစၥည္းေတြကုုိသာ ထည့္ထားလုုိက္သည္။ သိပ္မႀကာ ဒုုေထာင္ပုုိင္ေရာက္လာၿပီး နာမည္ အတိအက်မ်ားၿဖင့္ မည့္သည့္အခ်ိန္ လာေခၚမည္ကုုိ ေၿပာသြားသည္။
မနက္ ခုုနစ္နာရီ ထုုိးတြင္ ဦးပဥၨင္းအပါအ၀င္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ရသူမ်ားကုုိေခၚၿပီး မနက္ ၉ နာရီတြင္ ၿမစ္ႀကီးနား အက်ဥ္းေထာင္မွ ထြက္ရေလသည္။
ထုုိသုုိ႕ၿဖင့္ ၂၀၀၃၊ ေအာက္တုုိဘာ ၂၅ ရက္ေန႕ မွစၿပီး မႏၱေလးအုုိးဘုုိေထာင္တြင္ ေထာင္က်ခဲ့ေသာ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ၊ မစုုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္မွ ဆရာေတာ္ဦး၀ိစိတၱာဘိ၀ံသ ေခၚ ဦး၀ီရသူ သည္ အက်ဥ္းေထာင္ အတြင္း ရွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ႀကာ ေနခဲ့ရၿပီးေနာက္ ၂၀၁၂၊ ဇန္န၀ါရီ ၁၃ ရက္တြင္ ၿမစ္ႀကီးနား အက်ဥ္းေထာင္မွ ၿပန္လည္ လြတ္ေၿမာက္လာခဲ့သည္။ ဦးပဥၨင္း အက်ဥ္းက်ခဲ့စဥ္က အသက္မွာ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ခန္႕ ၿဖစ္ၿပီး ေထာင္မွ ၿပန္လည္ လြတ္ေၿမာက္လာသည့္အခါမွာ ေတာ့ အသက္ ၄၃ ႏွစ္ အရြယ္ခန္႕ ရွိေလၿပီ။
ၿမစ္ႀကီးနားအက်ဥ္းေထာင္ မွ လြတ္ေၿမာက္ခဲ့သည့္ေန႕က ဦးပဥၨင္း၏ စိတ္ထဲတြင္ သူ၏ အစြမ္းအစမ်ားကုုိ ၿပသခြင့္ ရၿပီ ဆုုိသည့္ ခံစားခ်က္ကုုိ ႀကီးႀကီးမားမား ၿဖစ္မိေလသည္။ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွ လြတ္ေၿမာက္ခဲ့သည့္ေန႕က ခံစားရသည့္ ခံစားမူကုုိ ဦးပဥၨင္းက ယခုုလုုိ မိန္႕သည္။
'' ရွစ္ႏွစ္ႀကာ ဆည္းပူးခဲ့တဲ့ ႏူိင္ငံေရးပညာေတြ၊ အေတြ႕အႀကဳံေတြနဲ႕ က်ဳပ္ရဲ႕ အစြမ္းအစေတြကုုိ အစုုိးရသိေအာင္၊ ကမၻာႀကီးက သိေအာင္ ၿပရေတာ့မယ္ ဆုုိၿပီး ၀မ္းသာသြားတယ္။ တအားကုုိ ေပ်ာ္ေနတာေပါ့''
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း(၃၀)
ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွ လြတ္သည့္ေန႕က ဦးပဥၨင္း ဦး၀ီရသူသည္ မႏၱေလးသုုိ႕ တန္းမၿပန္လုုိ။ ၿမစ္ဆုုံ သုုိ႕ သြားခ်င္ေသးသည္။ ၿမစ္ႀကီးနားတြင္လည္း တစ္ည အိပ္လုုိေသး၏။ လူမသိ သူမသိဘဲ မၿပနလုုိ။ သူိ႕ေသာ္ ေထာင္အာဏာ ပုုိင္မ်ားက ခြင့္မၿပဳ။
မနက္ ၁၀ နာရီ ထြက္မည့္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ ၀ယ္ထားၿပီးၿပီ ဟူ ဆုုိကာ ကားေပၚတင္ၿပီး ေလဆိပ္အတင္းပုုိ႕ ေလသည္။ တကယ္တမ္း တြင္ ေလယာဥ္သည္ ၿမစ္ႀကီးနား ေလဆိပ္မွ မြန္းလြဲ ၁၂ နာရီခြဲမွ ထြက္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။
ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွ လြတ္ေၿမာက္လာသည့္အခါ မႏၱေလးသုုိ႕ ခ်က္ခ်င္းမၿပန္ဘဲ ၿမစ္ႀကီးနားတြင္ တစ္ညအိပ္ၿပီး ၿပန္မည္ဆုုိပါက '' (မႏၱေလး ) တစ္ၿမိဳ႕လုုံးက က်ဳပ္ကုုိ ႀကိဳႀကမွာ '' ဟုု ဦး၀ီရသူက မိန္႕ဆုုိသည္။
ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွ လြတ္လာေသာ ဆရာေတာ္ အပါအ၀င္ ႏုုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကုုိ ၿမစ္ႀကီးနား NLD အဖြဲ႕က လာႀကိဳသည္။ ၿမစ္ႀကီးနားေလဆိပ္သိူ႕ ေရာက္သည့္အခါ ဦးပဥၨင္းတုုိ႕ကုုိ သီးသန္႕ နားေနေဆာင္ထဲတြင္ ထားသည္။
ဦးပဥၨင္းတုုိ႕နားေနသည့္ သီးသန္႕နားေနေဆာင္ထဲတြင္ ေထာင္မွ လြတ္ေၿမာက္လာသည့္ ႏုုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားရွိသလူိ ေထာင္ပုုိင္ေလးႏွင့္ ေထာင္မူးတုုိ႕လည္း ရွိသည္။ ေလဆိပ္မွ လူံၿခဳံေရး ၀န္ထမ္းတခ်ိဳ႕ ရွိသည္။
ေလယာဥ္ထြက္မည္ဆုုိေသာ မနက္ ၁၀ နာရီေက်ာ္အထိ ေလယာဥ္ေရာက္မလာေသးေသာေႀကာင့္ ေလဆိပ္ရွိ နားေနေဆာင္တြင္ ေစာင့္ဆုုိင္းေနစဥ္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူအား ပြဲဦးထြက္ အမွတ္တရအၿဖစ္ တရားေဟာေပးရန္ NLD အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးက ေတာင္းဆုုိသည္။ ထူိအခါ ဦးပဥၨင္းက ၿမစ္စြာဘုုရား၏ လက္ရုုံးရည္၊ ႏွလုုံးရည္ ၿပည့္စုုံပုုံတုုိ႕ကုုိ အစခ်ီကာ ၿမစ္စြာဘုုရား၏ ဂုုဏ္ပုုဒ္ေတြကုုိ ေဟာသည္။
ၿပီးလ ွ်င္ ေခါက္းေဆာင္တစ္ဦးသည္ ၿမစ္စြာဘုုရားကဲ့သုုိ႕ က်င့္ႀကံရမည္ ဟူ ဆက္ကာေဟာ၏။ ဦးပဥၨင္းက ''ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ႕ ေနာက္ကေနၿပီး ဒီမုုိကေရစီကုုိ စစ္မွန္ေအာင္လုုပ္ရမယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္နဲ႕ ပူးေပါင္းၿပီး စစ္မွန္တဲ့ အထိေရာက္ေအာင္ ေတာ္လွန္ေရးေတြ လူပ္ရမယ္'' ဟုု ေဟာႀကားခဲ့သည္။
မြန္းလြဲ ၁၂ နာရီခြဲသည့္အခါမွာေတာ့ လြတ္ေၿမာက္လာသည့္ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားႏွင့္အတူ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူသည္ ၿမစ္ႀကီးနားမွ မႏၱေလး သူိ႕ ေလယာဥ္ၿဖင့္ ၿပန္ႀကြလာခဲ့ေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္သည္ ၿမစ္ႀကီးနား ေထာင္မွ လြတ္သည္ႏွင့္ မႏၱေလးရွိ သူ၏ တပည့္ ဒကာ၊ ဒကာမ်ားထံ ဖုုန္းဆက္ကာ အေႀကာင္းႀကားထားၿပီး ၿဖစ္၏။
ထူိေန႕က မႏၱေလး အက်ဥ္းေထာင္မွလည္း အက်ဥ္းသားမ်ားလြတ္ေၿမာက္ခဲ့ႀကသည္။
သူိ႕ေသာ္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ၿမစ္ႀကီးနားအက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေၿမာက္သည့္ သတင္းႀကားေသာအခါ ဆရာေတာ္၏ တပည့္ ဒကာ ၊ ဒကာမ တုုိ႕သည္ မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္သူိ႕ သြားေနရင္းကပင္ တံတားဦး ေလဆိပ္သူိ႕ အေၿပးေရာက္လာႀကေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဆက္လက္ေဖာ္ၿပေပးပါဦးမည္။
ဒီ " တစ္ကမၻာလုံးႏွင့္ တစ္ေယာက္ " စာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးၿပီးသူလည္း ရွိၾကသည္၊ မဖတ္ရေသးသူမ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိသည္ ။ မိမိ ဖတ္ဖူးတယ္ဆုိရင္ မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ Share လုပ္ေပးၾကပါ ။



တစ္ကမၻာလုုံးႏွင့္တစ္ေယာက္ အပုုိင္း ၃၁၊၃၂၊၃၃၊၃၄၊
****************************************************
အခန္း(၃၁)
တံတားဦး ေလဆိပ္အေဆာက္အအုံအတြင္းပုိင္းတြင္ သံဃာေတာ္မ်ားက အၿပည့္။ ေလဆိပ္ခန္းမ တစ္ခုုလုုံးသည္ သကၤန္းအေရာင္ မ်ားႏွင့္ ရဲရဲေတာ္ကာေန၏။
သူတုိ႕၏ လက္ထဲတြင္ သေၿပပန္း ခက္မ်ား၊ ႏွင္းဆီပန္းမ်ား ကုိယ္စီ ကုိင္ေဆာင္ထားႀကသည္။ သံဃာေတာ္ ၂၀၀ ေက်ာ္သည္ အလယ္တြင္ လူသြားလမ္းလုပ္ကာ တစ္ပါးႏွင့္ တစ္ပါး မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ အေနအထားၿဖင့္ တန္းစီကာ မႀကာမီ ဆင္းသက္လာမည့္ ေလယာဥ္ကုိ ေစာင့္ဆုိင္းေနႀကသည္။
သူတုုိ႕ ေစာင့္ဆုိင္းေနသည့္ ေလယာဥ္တြင္ အစုိးရ၏ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ၿဖင့္ ၿမစ္ႀကီးနားအက်ဥ္းေထာင္ေထာင္မွ ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္လာမည့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ လုုိက္ပါလာမည္ ၿဖစ္သည္။ မြန္းလြဲ ႏွစ္နာရီအခ်ိန္ခန္႕မွာေတာ့ ၿမစ္ႀကီးနား မွ ပ်ံသန္းလာသည့္ ေလယာဥ္သည္ မႏၱေလးေလဆိပ္သုိ႕ ဆင္းသက္လာပါေတာ့သည္။
တံတားဦးေလဆိပ္သုုိ႕ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ေစာင့္ဆုိင္းေနႀကေသာ သံဃာေတာ္တုုိ႕သည္ လူပ္လူပ္ရွားရွား ၿဖစ္သြားႀကသည္။ အေဆာက္အအုံအတြင္းသုိ႕ ဆရာေတာ္၀င္လာသည့္အခါမွာေတာ့ သံဃာမ်ားက ႏွင္းဆီပန္းႏွင့္ သေၿပပန္းခက္ တုိ႕ ကမ္းကာ ဆရာေတာ္အား ႀကိဳဆုိႏူတ္ဆက္ႀကသည္။
ဆရာေတာ္သည္ ႏွင္းဆီပန္းႏွင့္ သေၿပပန္းခက္ တုိ႕ကုိ လက္ထဲတြင္ ကုိင္ထားလ ွ်က္ လက္အုုပ္ခ်ီကာ သံဃာေတာ္မ်ားအား ၿပန္လည္ႏူတ္ဆက္ဂါရ၀ၿပဳသည္။ သကၤန္းမလဲေသးဘဲ ဖုုိးသူေတာ္၀တ္ရုုံ အၿဖဴေရာင္ကုိသာ ၀တ္ဆင္ထားၿခင္းေႀကာင့္ သကၤန္းေရာင္ ရဲရဲေတာက္ေနေသာ သံဃာေတာ္မ်ားထဲတြင္ အၿဖဴေရာင္၀တ္ရုုံ၀တ္ထားသည့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ က ထင္ရွားေနသည္။
သူသည္ ဘယ္၊ ညာ မ်က္ႏွာခ်င္းရပ္ကာ ေစာင့္ႀကိဳေနေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကို အစြမ္းကုုန္ၿပဳံးၿပရင္း တစ္ဦးခ်င္းစီကုိ ႏူတ္ဆက္၏။ ႏူတ္ခမ္းကုိ မေစ့တမ္း ၿပဳံးၿပထားရၿခင္းေႀကာင့္ ၿဖဴေဖြးေနေသာ သြားမ်ားကလည္း အထင္းသားေပၚေနသည္။ အုပ္ခ်ီထားေသာ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေရွ႕တုိး ေနာက္ငင္ၿပဳရင္း ေစာင့္ဆုိင္းေနေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား ႏူတ္ဆက္ေနသည္။
ဆရာေတာ္အား သေၿပပန္းေပးကမ္းၿပီး ႀကိဳဆုိၿပီးသြားသည့္ သူတုိ႕က ဆရာေတာ္၏ ေနာက္မွ ကပ္ကာ လုိက္ပါလာႀကသည္။ ေလဆိပ္အေဆာက္အအုံအၿပင္ဘက္သုိ႕ ေရာက္သည့္အခါ အၿဖဴေရာင္ ဖုိးသူေတာ္၀တ္ရုုံကုိ လႊမ္းၿခဳံထားသည့္ ဦး၀ီရသူေနာက္တြင္ သံဃာေတာ္မ်ားက အုုပ္လုုိက္ႀကီး လုိက္ပါေလေတာ့သည္။
အားလုံးေသာ မ်က္ႏွာတုိ႕တြင္ အၿပဳံးမ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနႀကသည္။
ထုုိေန႕က ေတြ႕ၿမင္ခဲ့ရသည့္ အေတြ႕အႀကဳံႏွင့္ ၿမင္ကြင္းကုိ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက ယခုု လုုိမိန္႕ဆုုိသည္။
''မစုုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္မွာေတာ့ ေလဆိပ္အထိ သြားႀကိဳတဲ့ သမုိင္း မရွိဘူး။ မစုုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္မွာ စာ၀ါေတြ ပိတ္တယ္ လုိ႕ ထုံးစံ မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဦးဇင္းလြတ္တဲ့ေန႕က စာ၀ါေတြ ပိတ္တယ္။ မႏၱေလးေလဆိပ္ကုိ (ဆြမ္း) အငတ္ခံၿပီး လာႀကိဳႀကတာ ေလဆိပ္မွာ ရဲပန္းေတာင္းခတ္သြားတယ္''
ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ႏွင့္ သူ၏ တပည့္သံဃာေတာ္မ်ား၊ ဒကာ၊ဒကာတုိ႕ သည္ ေမာ္ေတာ္ဆုုိင္က္ယ္ႏွင့္ ေမာ္ေတာ္ယဥ္မ်ားစီးကာ တံတားဦးေလဆိပ္မွ မစုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္သုုိ႕ ၿပန္လာခဲ့ႀကသည္။ေမာ္ေတာ္ ဆုိင္ကယ္မ်ားက ေရွ႕ဆုုံးမွ သြားႀကသည္။ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္တန္းက ေနာက္မွ လုိက္၏။
ဦး၀ီရသူ စီးသည့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေနာက္မွ လုိက္ပါလာသည့္ ဒုုိင္နာကားမ်ား၏။ ေခါင္အမုိးေပၚတြင္ သံဃာမ်ားက အၿပည့္၊ ကားေခါင္မုုိးေပၚမွ သံဃာတုုိ႕သည္ သာသနာ့အလံမ်ားကုုိ လြင့္ထူကာ လုိက္ပါလာႀကသည္။
မစုုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္သစ္ မုခ္ဦးေရွ႕သုိ႕အေရာက္တြင္ ကားတန္းႀကီးသည္ ရပ္တန္႕သြားသည္။ ဦး၀ီရသူ သည္ ေက်ာင္းတုိက္ထဲသုိ႕ ကားၿဖင့္တန္းၿပီးမ၀င္၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးဆုုိလ ွ်င္ မစုုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္ေဟာင္းသုုိ႕ ေရာက္တုိင္း သူဆရာ၏ေက်ာင္းတုိက္ကုိ လက္အုပ္ခ်ီကာ အရုုိအေသၿပဳတတ္သည္။
သုိ႕ပါေသာေႀကာင့္ ဦး၀ီရသူသည္လည္း မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးကုုိ သတိရကာ မိခင္စာသင္တုိက္အ၀င္တြင္ အရုုိအေသၿပဳ ကာႏူတ္ဆက္လုိသည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ ဆရာေတာ္သည္ မစုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္သစ္ မုခ္ဦးေရွ႕တြင္ ကားေပၚမွဆင္းကာ ဆရာသမားမ်ားကုုိ အာရုံၿပဳကာ မိခင္စာသင္တုိက္ကုိ ထုိင္ကာ ရွိခုိးကန္ေတာ့ၿခင္းၿဖင့္ ႏူတ္ဆက္ေလသည္။
ၿပီးလ ွ်င္ ေက်ာင္းတုိက္ထဲသုိ႕ ေၿခက်င္ေလ ွ်ာက္ကာ ၀င္သည္။ ေလဆိပ္သုိ႕ လာမႀကိဳႏုုိင္သည့္ သံဃာမ်ားကုုိ ဆရာေတာ္က ႏူတ္ဆက္၏။ေက်ာင္းတုိက္တြင္ က်န္ခဲ့သည့္ သံဃာမ်ားကလည္း ဆရာေတာ္ ကုိ လက္ခုပ္တေၿဖာင္းေၿဖာင္းတီးကာ ႏူတ္ဆက္ႀကိဳဆုိႀကသည္။ ေက်ာင္းတုုိက္ထဲသုုိ႕ ၀င္လာသည့္ ဦး၀ီရသူ၏ ေနာက္တြင္ သံဃာအုပ္ႀကီးက ကပ္ကာ လုိက္ပါလာၿပီး သာသနာ့အလံ ေ၀ွ႕ယမ္းသူေ၀ွ႕ယမ္း၊ လက္ခုပ္တီးသူကတီး တီးႏွင့္ မစုိးရိမ္ေက်ာင္းတုိက္သစ္တစ္၀င္းလုုံး ဆူညံကာေနေတာ့သည္။
ဦး၀ီရသူသည္ သူ၏ေက်ာင္းေဆာင္တြင္ ခဏနားၿပီးေနာက္ သံဃာမ်ားကုိ စုစည္းကာ ႀသ၀ါဒေပးရန္ စီစဥ္သည္။ မစုိးရိမ္ေက်ာင္းတုိက္၀င္း အတြင္းရွိ ေလးထပ္စာခ်ေက်ာင္းေဆာင္တြင္ၿဖစ္၏။ ဆရာေတာ္မွ ႀသ၀ါဒေပးမည္ ဆုိေသာအခါ စာခ်ေဆာင္ခန္းမႀကီးအတြင္း သံဃာမ်ား ၿပည့္လ ွ်ံသြားသည္။ သံဃာဦးေရ တစ္ေထာင္ေက်ာ္မည္။
ခန္းမအတြင္းရွိ စင္ၿမင့္ေပၚတြင္ ဦးပဥၨင္း ထုုိင္ရန္ ကုုလားထုုိင္တစ္လုုံးႏွင့္ စားပြဲတစ္လုုံး ခ်ထားေပးသည္။ စားပြဲခုံေပၚတြင္ ေရဘူးႏွင့္ ေရခြက္တင္ထားသည္။ သာသနာ့အလံတစ္ခုုကုုိလည္း လႊင့္ထူထားသည္။ ခန္းမေနရာ မလုံေလာက္သၿဖင့္ သံဃာတခ်ိဳ႕ က စင္ၿမင့္ေပၚတြင္ တက္ထုိင္ႀကရသည္။
ဆရာေတာ္သည္ ခ်ေပးထားသည့္ ထုိင္ခုံတြင္ မထုိင္ဘဲ မတ္တပ္ရပ္ အေနအထားၿဖင့္ ပင္ ႀသ၀ါဒေပးမည္ ၿဖစ္သည္။ နီညိဳေရာင္သကၤန္းမ်ား ထိပ္ဆုံးတြင္ အၿဖဴေရာင္၀တ္ထားသည့္ ဆရာေတာ္က ထင္ရွားကာေန၏။ ဆရာေတာ္သည္လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ႀကာဖူးသဖြယ္လုပ္ကာ လက္အုုပ္ခ်ီထားသည္။ မုိက္ကုိအုပ္ခ်ီထားသည့္ လက္ႏွစ္ဖက္ႀကားထဲ ညွပ္ကာထား၏။
ေဆာင္းေဘာက္မွ တစ္ဆင့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ၏ အသံထြက္လာသည့္အခါမွာေတာ့ လူပ္လူပ္ရွားရွား လုပ္ေနၿခင္းမ်ားႏွင့္ တီးတုိးစကားသံမ်ား ရုုတ္ၿခည္းဆုိသလုိ တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ ဆရာေတာ္၏အသံသည္ ၿဖည္းၿဖည္းေအးေအးၿဖင့္ တစ္လုံးခ်င္း ထြက္လာသည္။
“ဆရာေတာ္ အရွင္သူၿမတ္တုိ႕ဘုရား၊ ဦးစြာ ဘုရားကန္ေတာ့ပါမယ္၊ တရားကန္ေတာ့ပါမယ္၊ သံဃာေတာ္ကုုိ ကန္ေတာ့ပါမယ္၊ ၿပီးမွ တပည့္ေတာ္ ႀသ၀ါဒေပးပါမယ္” ဟု အစခ်ီကာ မိန္႔ႀကားေလသည္။
ၿပီးလ ွ်င္ ဆရာေတာ္ဦးေဆာင္ကာ ခန္းမအတြင္းရွိ သံဃာမ်ားအားလုံး နေမာတႆ သုုံးႀကိမ္ ရြတ္ဆုုိႀကေလသည္။ နေမာတႆ သုံးႀကိမ္ ရြတ္ဆုိၿပီးသည့္ေနာက္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက ဘုုရား၊ တရား၊ သံဃာ တုိ႕ကုိ ကန္ေတာ့သည္။
ၿပီးလ ွ်င္ သူက “တပည့္ေတာ္ သိကၡာမခ်ေသးပါဘူး။ အခုလုိ အ၀တ္ၿဖဴနဲ႕ တပည့္ေတာ္ ေထာင္ထဲကအတုုိင္း ဒီလုိပုံစံနဲ႕ပဲ ေနပါတယ္။ ေႏြရာသီ ဆုိရင္ အက်ၤီလက္ရွည္မ၀တ္ပါဘူး။ အက်ၤီလည္း မ၀တ္ပါဘူး။ ေဆာင္းဆုိရင္ေတာ့ အခုလုိ အေႏြးထည္ အၿဖဴနဲ႕ေနတယ္။ ေထာင္က ထြက္ေတာ့လည္း ဒီပုံစံနဲ႕ ထြက္ပါတယ္” ဟု မိန္႕ဆုိၿပီး သကၤန္းမ၀တ္ဘဲ ၀တ္ရုုံအၿဖဴၿဖင့္ ေနေနရၿခင္း အေႀကာင္းအရင္းကုိ အခုလုိ ဆက္လက္မိန္႕ဆုိသည္။
“ သကၤန္းမ၀တ္ရေသးၿခင္းရဲ႕ အေႀကာင္းကေတာ့ နံပါတ္တစ္ သံဃနာယက ကုိ ခြင့္တင္ရဦးမွာမိုု႕လုုိ႕ပါ။ နံပါတ္ႏွစ္ တပည့္ေတာ္တုိ႕လုိ ေထာင္က်ေနတဲ့သံဃာေတြ သကၤန္း၀တ္ခြင့္ရေအာင္လုုိ႕ တပည့္ေတာ္ တုိက္ပြဲ၀င္ရဦးမွာ ၿဖစ္လုိ႕ပါဘုရား။ ဒီ သကၤန္းကုိ မၿမတ္ႏုုိးလုုိ႕ မဟုတ္ပါဘူးဘုရား။
သကၤန္း ကုိ ခုိးေႀကာင္ခုိး၀ွက္အ၀တ္နဲ႕ အထပ္ထပ္ခ်ဳပ္ၿပီးေတာ့ တပည့္ေတာ္ အခန္းမွာ ေထာင္ အာဏာပုိင္ေတြ မသိေအာင္ ေခါင္းခုအိပ္ပါတယ္ဘုရား။ အခုုလည္း အဲဒီ သကၤန္း ပါလာပါတယ္ဘုရား” ဟု မိန္႕ႀကားသည္။
ဆရာေတာ္က ဆက္ၿပီး ” အရွင္ဘုုရားတုိ႕ကုိ ဒီလုိ စုံစုံညီညီ နဲ႕ ေဟာရတာ ၀မ္းသာပါတယ္ဘုုရား။ ေလဆိပ္လာႀကိဳတဲ့ သံဃာေတြကုိလည္း အင္မတန္အားရွိပါတယ္။ တုိက္ထဲ၀င္လုိက္တာနဲ႕ သံဃာေတာ္ေတြ ေသာင္းေသာင္းၿဖၿဖ ႀကိဳဆုိတာကုိလည္း အင္မတန္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုုရား။အဲဒါေႀကာင့္ အရွင္ဘုုရားတုိ႕ ၀ါ၀ါထိန္ထိန္ မိန္႕ခြန္းကုိ ႀကိဳက္သလား။ ရဲရဲေတာက္ မိန္႕ခြန္းကုိႀကိဳက္သလား" ဟုု ၿပဳံးရယ္လ ွ်က္ ေမးေလ၏။
ထုုိအခါ ခန္းမထဲတြင္ရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားက ” ရဲရဲေတာက္မိန္႕ခြန္း ကုိႀကိဳက္ပါတယ္ ဘုရား” ဟုု သံၿပိဳင္ ၿပန္လည္ေၿဖႀကားေလသည္။
“ေကာင္းၿပီ” ဟုဆုိၿပီး စကားကုိ ခဏရပ္ထားလုုိက္သည္။ ၿပီးလ ွ်င္”ေထရ၀ါဒ သာသနာေတာ္ႀကီးမွာ မစုိးရိမ္တုိက္သစ္ဟာ ခံတပ္ႀကီး တစ္ခုၿဖစ္ေနရမယ္” ဟု အသံကုုိၿမွင့္၊ အံကုုိႀကိတ္ကာ မိန္႕ေလသည္။
“ ေရွ႕ တန္းမွာ တုိက္စစ္မူးေတြ ေမြးထုတ္ေပးတဲ့ တပ္မဟာႀကီးတစ္ခုၿဖစ္ေနရမယ္။” ဟုု အသံကုုိၿမွင့္ကာ ထပ္မံ မိန္႕ဆုိ၏။
ၿပီးလ ွ်င္ အသံကုိ ၿပန္လည္ ႏွိမ္ခ်လ ွ်က္ “ အလယ္တန္းမွာ ေထာက္ပ့ံ ရိကၡာပုုိ႕ေနတဲ့ ေထာက္ပ့ံေရးတပ္ႀကီး ၿဖစ္ေနရမယ္။ ေထရ၀ါဒသာသနာေတာ္အတြက္ ပါဘုရား။ ဒီလုိပဲ ၁၉ ၂၀ ခုုႏွစ္က ၿမန္မာၿပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးမ်က္စိကုိစဖြင့္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ အရွင္ဥတၱမ၊ ဦးဥတၱမ ထုံးကုိ ႏွလုံးမူၿပီးေတာ့ ဘုရားတပည့္ေတာ္ တုိ႕ ႏုိင္ငံေရးေလာကကုိ သံဃာေတာ္ေတြက ဦးေဆာင္ရပါမယ္ဘုရား” ဟု မိန္႕ဆုိေလသည္။
ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ၏ ႀသ၀ါဒ ေပးၿခင္း အဆုံးသတ္မွာေတာ့ “ ၿမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသမုုိင္းမွာ ၀ီရသူရဲ႕ အခန္းက ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားတယ္ ဆုိတာ အရွင္ဘုရား တုိ႕ သိေစရမယ္” ဟုု မိန္႕ႀကားကာ အခမ္းအနားကုုိ အဆုံးသတ္ေလသည္။ ထုိအခါ ႀသ၀ါဒခံ သံဃာေတာ္မ်ား လက္ခုပ္လက္၀ါး တေၿဖာင္းေၿဖာင္း တီးႀကေလသည္။
မႏၱေလးေထာင္ ႏွင့္ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္တြင္ ရွစ္ႏွစ္ႀကာ အက်ဥ္းက်ခံေနရၿပီးေနာက္ ၿမစ္ႀကီးနားမွ ၿပန္လည္ လြတ္ေၿမာက္လာၿပီး ဆရာသမား၊ တပည့္သံဃာ၊ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားႏွင့္ ၿပန္လည္ေတြ႔ဆုံခဲ့ရသည့္ ခံစားမူ႕ကုိ ဦး၀ီရသူက ယခုလုိ မိန္႕ႀကားသည္။
“ အဲဒီေန႕က ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသလဲဆုိရင္ ၂၄ နာရီမွာ နာရီ၀က္ပဲ အိပ္လုုိက္ရတယ္။ လာႏူတ္ဆက္တဲ့ လူေတြမ်ားလုိ႕”
____________________________________________________
အခန္း(၃၂)
ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူသည္ ေထာင္မွ ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္လာသည့္အခါတြင္ အၿပင္ေလာကတြင္ ထူးၿခားသည့္ ေၿပာင္းလဲမူ႕တုုိ႕ကုုိ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ အထူးသၿဖင့္ လူအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ဟန္းဖုုန္းမ်ား ကုုိယ္စီကုုိင္ထားႀကသည္ကုုိ ေတြ႕လုုိက္ရၿခင္းၿဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ခုုမွာ စာနယ္ဇင္းသမ်ားၿဖစ္သည္။ သတင္းသမားမ်ား ေပါသလုုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရးသားခြင့္ ရေနႀကတာကုုိလည္း သတိၿပဳမိသည္။
“ ၿပီးေတာ့ အင္တာနက္၊ ဦးဇင္း လြတ္လာတာ ေလဆိပ္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ဓာတ္ပုုံေတြက ၿပန္႕ ကုုန္ၿပီ။ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ သတင္းႀကားေတာ့ ေဖ့စ္ဘြ္ခ္ ႀကည့္ၿပီး ထုုိင္ေစာင့္ေနႀကတာ။
ဘုုန္းႀကီး ပါ၊ မပါ ႀကည့္ႀကတာေပါ့။ ပါၿပီ ဆုုိကာမွ တစ္ကမၻာလုုံးက တပည့္ေတြ ေပ်ာ္ႀကတယ္။ အဲဒီမွာ အင္တာနက္ကုုိ တအားႀကီးကုုိ အ့ံႀသသြားတာ” ဟုု ဆရာေတာ္က ေထာင္မွ ၿပန္လြတ္ေၿမာက္ လာၿပီးသည့္ေနာက္ အၿပင္တြင္ ေၿပာင္းလဲမူမ်ား ၿဖစ္ေနသည့္ အေၿခအေနကုုိ ေၿပာႀကားသည္။
သုုိ႕ေသာ္ အက်ဥ္းေထာင္ မွ ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္လာသည့္အခါတြင္ ဆရာေတာ္အား မည္သည့္ ဂ်ာနယ္၊ မီဒီယာ မွ လာေရာက္ေမးၿမန္းၿခင္း၊ မရွိဟုု ဦး၀ီရသူက မိန္႕ဆုုိသည္။ သတင္းမီဒီယာသမားအမ်ားစုုသည္ ႏုုိင္ငံေရးသမားမ်ားထံတြင္သာ အာရုုံက်ေနႀကသည္ဟုု ဆုုိ၏။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ ၿမစ္ႀကီးနားမွ ေလယာဥ္ အတူစီးကာ ၿပန္လာႀကသည့္ ႏုုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားသာ အင္တာဗ်ဴးခံရသၿဖင့္ မႏၱေလးေလဆိပ္တြင္ က်န္ေနခဲ့ရၿပီး သူတစ္ပါးတည္းသာ ေက်ာင္းတုုိက္သုုိ႕ ခ်က္ခ်င္းၿပန္လာခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္ဟုု ဆရာေတာ္က ဆုုိသည္။
ယင္းသုုိ႕ ၿဖစ္ရၿခင္းကုုိ ဦး၀ီရသူက ” မႏၱေလးစာနယ္ဇင္းေတြ (ဦးဇင္းကုိ) အကုုန္သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးဇင္းက ဦးစားေပးအဆင့္မရွိဘူး။ သူတုုိ႕က ႏုုိင္ငံေရးသမားေတြကုုိပဲ ဦးစားေပးတာ။ က်ဳပ္ေၿပာမယ္ ဆုုိရင္ေတာ့ အစြန္းေရာက္ၿပီေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါေႀကာင့္ သူတုုိ႕က ဟီးရုုိးတစ္ေယာက္လုုိ အသိအမွတ္မၿပဳဘူးေပါ့ဗ်ာ ” ဟုု မိန္႕ဆုုိေလသည္။
သုုိ႕ေသာ္ ဆရာေတာ္သည္ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွ ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္လာသည္ ႏွင့္ သကၤန္းမ၀တ္ေသးဘဲ ဖုုိးသူေတာ္၀တ္ရုုံၿဖင့္သာ ေနသည္။ အေႀကာင္းမွာ ၿမန္မာတစ္ႏုုိင္ငံလုုံး ရွိ ေထာင္ထဲတြင္ က်န္ခဲ့ေသာ သံဃာေတာ္မ်ား သကၤန္း၀တ္ရရန္ ဖုုိးသူေတာ္ကမ္ပိန္း လုုပ္ၿခင္းၿဖစ္သည္ဟုု ဆရာေတာ္က မိန္႕ဆုုိသည္။
ေထာင္ထဲတြင္ က်န္ခဲ့ေသာ သံဃာမ်ား သကၤန္းမ၀တ္ရလ ွ်င္၊ ႏုုိင္ငံေရးသမားမ်ား ေထာင္ထဲမွ မလြတ္လ ွ်င္ ” က်ဳပ္ မ၀တ္ဘူး” ဟုု သႏၷိဌာန္ ခ်ထားေလ၏။ ထုုိ႕ေႀကာင့္လည္း မစုုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္မွ ဆရာေတာ္ယူလာသည့္ သကၤန္းကုုိ ေလဆိပ္တြင္ မ၀တတ္ဘဲ ဖုုိးသူေတာ္၀တ္ရုုံၿဖင့္သာ ေနၿခင္းၿဖစ္သည္။
“ အဲဒီလုုိေနမွ စာနယ္ဇင္းသမားေတြ တုုန္လူပ္သြားတာေပါ့။ ရုုပ္သံဌာနေတြ ဆက္သြယ္လာႀကတယ္။ အင္တာဗ်ဳးႀကတယ္။ စာနယ္ဇင္းသမားေတြ ဒီကုုိ(မစုုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္) ေရာက္လာတယ္။ ေနာက္တစ္ရက္ဆုုိရင္ က်ဳပ္မွာ မနားရေတာ့ဘူး” ဟုု သကၤန္းမ၀တ္သည့္ ကမ္ပိန္းလုုပ္မွ မီဒီယာမ်ား အာရုုံစုုိက္လာသည္ကုုိ ဦး၀ီရသူက ရွင္းၿပသည္။
မီဒီယာမ်ားကလည္း ဦးပဥၨင္းထံလာေရာက္ၿပီး “ဘယ္အခ်ိန္ သကၤန္းၿပန္၀တ္မလဲ” ဟုု ေမးၿမန္းႀကသည္။ ထုုိအခါ ဦးပဥၨင္းက“ ဦးဇင္းေထာင္ထဲမွာ ဒီလုုိေနခဲ့ရတယ္။ အခုုလည္း (ေထာင္ထဲက) သံဃာေတြ ဒီလုုိပဲေနရတယ္ဆုုိတာ ကမၻာႀကီးက သိေလာက္ၿပီလုုိ႕ ယူဆတဲ့ေန႕ က်ဳပ္သကၤန္းၿပန္၀တ္မယ္” ဟုု ၿပန္လည္ေၿဖႀကားသည္။
သုုိ႕ေသာ္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူကုုိ ဖုုိးသူေတာ္၀တ္ရုုံ အၿဖဴၿဖင့္ ဟုုိအခမ္းအနား၊ ဒီအခမ္းအနားတက္ေနၿခင္းႏွင့္ ယင္း၀တ္ရုုံ ၀တ္ဆင္ထားၿခင္းကုုိ ဆရာသမားမ်ားက ၿငိဳၿငင္လာသည္။ ထုုိ႕အတူ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားကလည္း ဖုုိးသူေတာ္၀တ္ရုုံကုုိ ခြ်တ္ေစခ်င္ေနသည္။ သကၤန္းၿဖင့္သာ ၿမင္လုုိႀကသည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ ဆရာေတာ္က “ ေနာက္ဆုုံးေတာ့ က်ဳပ္အရူံးေပးလုုိက္ရတာေပါ့” ဟုု ဆုုိသည္။ ဇန္န၀ါရီ ၁၃ ရက္ ေထာင္မွလြတ္ၿပီး ၂၂ ရက္ အထိ ၉ ရက္ႀကာ ဖုုိးသူေတာ္၀တ္ရုုံၿဖင့္ ေနၿပီးသည့္အခါမွာေတာ့ ဆရာေတာ္သည္ ရဟန္းခံကာ သကၤန္းၿပန္၀တ္သည္။
ယင္းသုုိ႕ သကၤန္းၿပန္၀တ္လုုိက္ရၿခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက “ ေတာ္ေတာ္က်ယ္က်ယ္ ၿပန္႔ၿပန္႕ေတာ့ သိသြားႀကတယ္။
ရည္ရြယ္တာေတာ့ အဲဒီထက္မကဘူး။ ႏုုိင္ငံေရးသမားေတြ လြတ္ရင္လြတ္၊ မလြတ္ရင္ ေထာင္ထဲမွာ ရွိတဲ့ သံဃာေတြကုုိ သကၤန္း၀တ္ခြင့္ေပးရမယ္။ က်ဳပ္က အဲဒီအထိ ရည္ရြယ္တာ။ အဲဒီထိ မေရာက္ေသးဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္သတင္းကုုိ ကမၻာႀကီး က သိသြားၿပီ။
က်ဳပ္တုုိ႕ သံဃာေတြ ေထာင္ထဲမွာ ဒီလုုိဒုုကၡေရာက္တယ္။ ဒီလုုိေနရတယ္ ဆုုိတာ ကမၻာႀကီး သိသြားရင္ က်ဳပ္ေက်နပ္တယ္” ဟုု မိန္႕သည္။
အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေၿမာက္လာသည့္အခါတြင္ ဦး၀ီရသူသည္ သူ၏ တပည့္မ်ားအား စာခ်ရန္ အခက္အခဲ မ်ားစြာရွိခဲ့သည္။ သူကုုိင္ေနက်ၿဖစ္သည့္ စာအုုပ္မ်ားကုုိ ေထာက္လွမ္းေရးက သူ႕အခန္းအား ၀င္ရွင္းသည့္အခါ ေတြ႕သမ ွ်သိမ္းဆည္းသြားၿခင္းေႀကာင့္ ကုုိးကားစရာ စာအုုပ္မ်ား ဆုုံးရူံးသြားခဲ့သည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ တပည့္သံဃာမ်ားအား စာ၀ါၿပန္ခ်သည့္အခါတြင္ ရာခုုိင္ႏူန္းၿပည့္ နားလည္ေအာင္ ၿပန္မခ်ႏုုိင္ေတာ့။ သူႏွင့္ စာေပက်မ္းဂန္ ေ၀းသြားၿခင္းေႀကာင့္ လည္း ယခုုလုုိ ၿဖစ္သြားရၿခင္းၿဖစ္၏။
“ ပထမဆုုံး(စာ၀ါ) ခ်တဲ့ ပြဲဦးထြက္ေလးေတြကေတာ့ အားရခ်င္မွ အားရမွာေပါ့ေလ။ အခုုေတာ့ အဆင္ေၿပသြားၿပီ။ အဘိဓမၼာကုုိ ၿပန္ေလ့လာရတာေပါ့” ဟုု ရွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ႀကာ ကင္းကြာခဲ့ေသာ စာ၀ါကုုိ ၿပန္ခ်ရာတြင္ လုုိအပ္ခ်က္တခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့ပုုံကုုိ ဆရာေတာ္က မိန႕္ဆုုိသည္။
ေထာင္မွ ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္လာသည့္ ေနာက္တြင္ ညအိ္ပ္ရာ၀င္သည့္ အခါပင္ အဆင္မေၿပဟုု ဆရာေတာ္က မိန္႕သည္။ ေထာင္ထဲတြင္ ေခါင္းအုုံးၿဖင့္ အိပ္ခဲ့ရၿခင္းမဟုုတ္။ အိပ္ရာခင္း၊ ေစာင္တုုိ႕ကုုိ ေခါင္းအုုံးခဲ့ရၿခင္းၿဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ခ်က္ခ်င္း အသိသာေသာ္လည္း ႏွစ္ေပါင္း ႀကာလာသည့္အခါ ေခါင္းအုုံးရသည့္ အိပ္ရာခင္းႏွင့္ ေစာင္တုုိ႕က မာေက်ာလာတတ္သည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ ယခုု ေခါင္းအုုံးၿဖင့္ ၿပန္အိပ္ရသည့္အခါတြင္ ေခါင္းအုုံးက အလြန္ေပ်ာ့ၿပီး အလြန္မွ ႏူးညံ့ေနသလုုိ ခံစားေနရသည္။ ဆရာေတာ္သည္ နာရီ၀က္ခန္႔ အိပ္လုုိက္ရုုံၿဖင့္ ႏွစ္ေရးေလာက္ အိပ္ေရးရေနတတ္သည္။ အိပ္ရာမွ ႏုုိးလာသည့္အခါ ေခါင္းအုုံးႏွင့္ သူက တစ္ၿခားစီ ၿဖစ္ေနတတ္သည္။
“ မခံႏုုိင္ဘူး။ တအားေကာင္းလြန္းလုုိ႕ ေခါင္းအုုံးကုုိ ဖယ္ဖယ္ထုုတ္တယ္။ မအိပ္တတ္ဘူး။ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ မွ အိပ္တတ္သြားတာ ” ဟုု အၿပင္ၿပန္ထြက္လာခဲ့ရာတြင္ အိပ္ရာ၀င္သည့္အခါပင္ အခက္အခဲၿဖစ္ရသည္ကုုိ ဆရာေတာ္ က မိန္႕ဆုုိသည္။
____________________________________________________
အခန္္း(၃၃)
အမ်ိဳးသားေရး တရားမ်ား ေဟာႀကားၿခင္းေႀကာင့္ အက်ဥ္းက်ခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူသည္ ေထာင္မွ ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္လာၿပီးေနာက္ အမ်ိဳးသားေရးတရားမ်ားကုုိ မေဟာႀကားေတာ့ဘူးဟုု ဆုုံးၿဖတ္ထားခဲ့သည္။ ေထာင္က်သည္အထိ ေဟာႀကားခဲ့ၿပီးၿဖစ္ရာ သူ႕စိတ္ထဲတြင္ တာ၀န္ေက်ၿပီဟုု ယူဆမိသည္။
သုုိ႕ေသာ္ ယဥ္ေက်းမူသင္တန္း ဖြင့္လွစ္ၿခင္း၊ စာႀကည့္တုုိက္မ်ား ဖြင့္လွစ္ၿခင္းႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရးကုုိ ဥပေဒေဘာင္ထဲမွ ကာကြယ္ႏုုိင္ရန္ အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကဲ့သုုိ႕ေသာ ဥပေဒမ်ား ၿပဌာန္းႏုုိင္ရန္ ႀကိဳးစားၿခင္းစသည့္ လက္ေတြ႕အလုုပ္မ်ားကုုိသာ လုုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟုု ဆုုံးၿဖတ္ထားခဲ့သည္။ ထုုိ႕ အၿပင္ တစ္ဖက္တြင္လည္း ဆရာေတာ္သည္ ႏုုိင္ငံေရးတရားမ်ားကုုိသာ ေဟာႀကားလုုိေတာ့သည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေၿမာက္လာၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ တြင္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တုုိ႕ အပါအ၀င္ အၿခားေသာ ဘာသာ၀င္မ်ားၿဖင့္ ဘာသာေပါင္းစုုံ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပြဲမ်ား ၿပဳလုုပ္ခဲ့သည္။ ႏုုိင္ငံေရးတရားမ်ား ေဟာႀကားခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသားဒီမုုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD)၏ အခမ္းအနားမ်ားသုုိ႕ တက္ေရာက္ကာ ႏုုိင္ငံေရးတရားမ်ား ေဟာႀကားခဲ့သည္။
ၿမိဳ႕မ်ား၊ ေက်းရြာမ်ား သုုိ႕ ေရာက္သည့္အခါတြင္လည္း NLD အဖြဲ႕၀င္မ်ားကုုိ ဆရာေတာ္ကုုိ ပင့္ဖိတ္ကာ ႀသ၀ါဒခံယူႀကသည္။ ဆရာေတာ္ကလည္း သူ၏ ႏုုိင္ငံေရးအၿမင္မ်ားကုုိ ခ်ၿပသည္။ NLD ၏ အားနည္းခ်က္ ႏွင့္ လုုပ္သင့္လုုပ္ထုုိက္တာေတြကုုိ ေထာက္ၿပသည္။
ႏုုိင္ငံေရးသမားတစ္ဦးတြင္ ထားရွိရမည့္ ယုုံႀကည္ခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္ စိတ္ထားမ်ားကုုိ ေဟာႀကားခဲ့သည္။
“ က်ဳပ္က NLD ဖူးဖူးမူတ္ခံထားရတာ။ မႏၱေလးဆုုိလည္း ဒီတုုိင္းပဲ။ ႏုုိင္ငံေရးအခမ္းအနားေတြ ဆုုိရင္ က်ဳပ္မပါရင္ မၿပီးသေလာက္ပဲ” ဟုု ဆရာေတာ္က မိန္႕ဆုုိသည္။
ထုုိစဥ္အခ်ိန္က မႏၱေလးၿမိဳ႕ မစုုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္သစ္ရွိ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူေနသည့္ ေက်ာင္းေဆာင္တြင္ပင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢဖြဲ႕စည္းၿခင္း ကိစၥရပ္တုုိ႕ကုုိ ေဆာင္ရြတ္ခဲ့ႀကေသးသည္။ ဒကာ၊ ဒကာမ တခ်ိဳ႕ က အမ်ိဳးသားေရးတရားမ်ား ေဟာႀကားေပးရန္ ပင့္ဖိတ္ႀကေသးသည္။ သုုိ႕ေသာ္ ဆရာေတာ္က လက္မခံ။ ႏုုိင္ငံေရး တရားမ်ားကုုိသာ ေဟာႀကားေပးသည္။
ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွ ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္လာၿပီးေနာက္တြင္ ပလႅင္ေပၚတြင္ ပထမဆုုံး ၿပန္လည္ေဟာႀကားသည့္ တရားပြဲမွာ ရမည္းသင္းၿမိဳ႕ တြင္ ေဟာႀကားသည့္ တရားပြဲၿဖစ္သည္။
ပထမဆုုံး ၿပန္ေဟာရသည့္ တရားပြဲၿဖစ္ေသာေႀကာင့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ၏ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားႏွင့္ ဆရာေတာ္အားၿမင္ဖူးခ်င္သူ အမ်ားအၿပားလာေရာက္ႀကသၿဖင့္ တရားနာပရိတ္သတ္က အထူးစည္ကားသည္။
“ တဘက္တုုိ႕ ၊ မ်က္ႏွာသုုတ္ပ၀ါတုုိ႕ အေပၚ ပထမဆုုံးေလ ွ်ာက္ရတာ အဲဒီအႀကိမ္ပဲ။ စိတ္ထဲ ၀မ္းနည္းတာေပါ့ဗ်ာ။ ပန္းေတြ၊ ပလႅင္ေတြ ၿပင္ထားတာ ေမႊးႀကိဳင္ေနတာပဲ။ ေထာင္ထဲ ဒီလုုိဘယ္ေနရမလဲ။ အဲဒါ ၀မ္းနည္းပက္လက္နဲ႕ က်ဳပ္ခံစားရတာေတြကုုိ ထည့္ေဟာေတာ့ လူေတြ ငုုိႀကတယ္” ဟုု ပထမဆုုံး ၿပန္လည္ေဟာႀကားခဲ့ရသည့္ တရားပြဲတြင္ ခံစားရသည့္ ခံစားမူကုုိ ဦး၀ီရသူက ၿပန္လည္မိန္႕ႀကားခဲ့သည္။
ပထမဆုုံး ၿပန္လည္ေဟာႀကားရသည့္ တရားေဟာႀကားမူ႕ အေပၚ ဆရာေတာ္က ယခုုလုုိ မွတ္ခ်က္ေပး မိန္႕ဆုုိသည္။
“ စပိ (speed) ကတအားေလးသြားတယ္။ အာေလး လ ွ်ာေလးၿဖစ္သြားတယ္။ စကားတစ္လုုံးနဲ႕ တစ္လုုံး အရွိန္အေတာ္ယူၿပီး ေဟာရတယ္။ ဟုုိအရင္တုုန္းက စက္ေသနတ္ပစ္သလုုိမ်ိဳး မေဟာႏုုိင္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါ ဘာေႀကာင့္ဆုုိတာလည္း (ဦးဇင္း) မွာ အေၿဖမရွိဘူး”
သုုိ႕ေသာ္ တရားနာ ပရိတ္သတ္ကေတာ့ အေတာ္ကြာၿခားသြားတာကုုိ ဆရာေတာ္ သတိၿပဳမိသည္။ ယခင္က တရားပြဲမ႑ပ္မ်ား ငွားရမ္းမည့္ သူမရွိ။ ယခုု ငွားရမ္းမည့္သူက ေပါသည္။ ယခင္က တရားပြဲတြင္ လ ွ်ပ္စစ္မီး လာဆင္ေပးမည့္သူမရွိ။
ယခုုတြင္ ပရဟိတအဖြဲ႕မ်ားက လုုပ္ေပးႀကသည္။ တရားပြဲတြင္ လုုိအပ္သည့္ ဖ်ာ၊ ေကာ္ေဇာ၊ အသံခ်ဲ႕စက္၊ ဟြန္း စသည္တုုိ႕ကုုိ လုုိသေလာက္ ငွားရမ္းႏုုိင္သည္။ စက္ပစၥည္းမ်ားလည္း ပုုိမုုိေကာင္းမြန္လာသည္။
ယင္းသုုိ႕ ၿမင္ေတြ႕လုုိက္ရၿခင္းကုုိ ဦး၀ီရသူက “ ေၿပာရရင္ ငရဲၿပည္က ေန လူ႕ ၿပည္ကုုိ ၿပန္ေရာက္လာသလုုိပဲ။ အကုုန္လုုံးက အထူးအဆန္းေတြခ်ည္း ၿဖစ္ေနတာေပါ့ ” ဟုု မိန္႕ဆုုိသည္။
____________________________________________________
အခန္း(၃၄)
ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက သူ႕အေနၿဖင့္ ႏုုိင္ငံေရးတရားမ်ားေဟာၿခင္း၊ ႏုုိင္ငံေရး သမားမ်ားႏွင့္ ေပါင္းသင္းၿခင္းသည္ အာဏာလုုိခ်င္လုုိ႕ မဟုုတ္။ နာမည္ႀကီးခ်င္လုုိ႕ မဟုုတ္။ ဆုုတံဆိပ္မ်ားလည္း လုုိခ်င္လုုိ႕ မဟုုတ္။
ႏုုိင္ငံေရးသမားႏွင့္ ေပါင္းၿပီး ႏုုိင္ငံေရးလုုပ္ၿခင္းမွာ တစ္မ်ိဳးသားလုုံး လုုံၿခဳံေစရန္ၿဖစ္သည္ဟုု ဦး၀ီရသူ က မိန္႕ဆုုိသည္။
သုုိ႕ေသာ္ သိပ္မႀကာလုုိက္ပါ။ ၂၀၁၂၊ ဇြန္ ေနာက္ပုုိင္း ရခုုိင္ၿပည္နယ္ အေရးအခင္း ၿဖစ္လာသည့္အခါမွာေတာ့ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူသည္ အမ်ိဳးသားေရးတရားမ်ားကုုိ ၿပန္လည္ေဟာႀကားခဲ့သည္။
တကယ္တမ္း နဖူးေတြ႕ ၊ ဒူးေတြ႕ ၊ ရခုုိင္ၿပည္နယ္အေရးအခင္း ၿဖစ္လာသည့္ အခါတြင္ မည္သည့္ႏုုိင္ငံေရး ပါတီ၊ မည္သည့္ ႏုုိင္ငံေရး အဖြဲ႕ အစည္းမွ အားကုုိးမရ ဟုု ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူက ေတြးမိသည္။
ယင္းသုုိ႕ ၿဖစ္ခဲ့ၿခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက “ အဲဒီမွာ က်ဳပ္ ၿမန္မာ့ႏုုိင္ငံေရးေလာက ရဲ႕ အေၿခအေနမွန္ ကုုိ သိသြားတယ္” ဟုု မိန္႕ဆုုိသည္။
ၿပီးလ ွ်င္ “ ဟာ... ငါတုုိ႕ ႏုုိင္ငံႀကီး ဒီလုုိဆုုိရင္ေတာ့ လူမ်ိဳးေပ်ာက္၊ ဘာသာေပ်ာက္ ၿဖစ္ရခ်ည္ရဲ႕ ” ဟုုလည္း ေတြးပူမိသည္။
“ အဲဒီကေန စၿပီးေတာ့ ႏုုိင္ငံေရးနဲ႕ မပတ္သက္ေတာ့ဘူး။ လုုံး၀ ကုုိ မပတ္သက္ေတာ့ဘူး” ဟုု ဦး၀ီရသူက မိန္႕ႀကားေလသည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ ဆရာေတာ္သည္ ရန္ကုုန္ၿမိဳ႕ ၊ ဆယ္မုုိင္ကုုန္းတြင္ ေဟာႀကားသည့္ တရားပြဲတြင္ “ အမ်ိဳးသားေရး ေပါ့ေပါ့ မေတြးနဲ႕ ” ဆုုိသည့္ ေခါင္းစဥ္ၿဖင့္ အမ်ိဳးသားေရးတရားကုုိ စတင္ေဟာႀကားခဲ့သည္။
ထုုိတရားပြဲတြင္ ႏုုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား၊ ႏုုိင္ငံေရး အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား၏ လုုိအပ္ခ်က္မ်ားကုုိ ေထာက္ၿပေ၀ဖန္သည္။ အမ်ိဳးသားေရး ေပါ့ေပါ့ေတြးလုုိ႕ မရ။
အမ်ိဳးသားေရး ေပါ့ေပါ့ေတြးလ ွ်င္ တစ္ႏုုိင္ငံလုုံး သာသနာကြယ္သည္အထိ ေရာက္သြားလိမ့္မည္ဟုု ဆုုိကာ ပြဲဦးထြက္ တရားေဟာေလသည္။
“ လူေတြ ဖူးဖူးမူတ္ထားတဲ့ ေဒၚစုု ႏွင့္ မင္းကုုိႏုုိင္ ကုုိ က်ဳပ္က အဲဒါနဲ႕ စကုုိင္တာ။ အဲဒီမွာ မခံမရပ္ႏုုိင္ ၿဖစ္ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္ကုုိ ေဒၚစုုလုုိလားသူ မဟုုတ္ဘူး။ ဒီမုုိကေရစီ လုုိလားသူ မဟုုတ္ဘူး။ စစ္တပ္လုုိလားသူ၊ စစ္အာဏာရွင္ လုုိလားသူ။ အဲဒီလုုိပုုံစံမ်ိဳးနဲ႕ ဦးဇင္းကုုိ ပုုံေဖာ္လုုိက္ႀကတာ။အဓိက ကေတာ့ ႏုုိင္ငံေရးသမားေတြ ေႀကာင့္ပဲ” ဟုု ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက မိန္႕ဆုုိသည္။
ၿပီးလ ွ်င္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ေတြးမိသည္က ႏုုိင္ငံေရးအလုုပ္ကုုိ လုုပ္ခ်င္သူသည္ ေပါမ်ားလွသည္။
သုုိ႕ေသာ္ အမ်ိဳးသားေရးသမား မရွိ။ ႏုုိင္ငံေရးကုုိ စိတ္၀င္စားသည့္ ဘုုန္းႀကီးမ်ားက ေပါသည္။ သုုိ႕ ေသာ္ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္၀င္စားသည့္ ဘုုန္းႀကီးကမရွိ။ ထုုိ႕ ေႀကာင့္ ဦး၀ီရသူ က အမ်ိဳးသားေရးပဲ လုုပ္ေတာ့မည္ဟုု ေတြးၿပီး ခြဲလုုိက္ၿခင္း ၿဖစ္သည္ဟုု ဆုုိသည္။
ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ က သူႏွင့္ ရင္းႏွီးသည့္ ႏုုိင္ငံေရး သမားမ်ားကုုိ ရခုုိင္အေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရခုုိင္ၿပည္နယ္တြင္ ရုုိဟင္ဂ်ာ မရွိေႀကာင္း၊ ဘဂၤါလီ မ်ားက ရခုုိင္တုုိင္းရင္းသားမ်ား ကုုိ အတုုံးအရုုံး သတ္ေနၿခင္းမ်ားကုုိ ရူတ္ခ်ေႀကာင္း၊ ရခုုိင္သူ ရခုုိင္သားမ်ား အေပၚစာနာေႀကာင္း စသၿဖင့္ အဖြ႕ဲ အစည္းကုုိ ကုုိယ္စားၿပဳၿပီး ေႀကာၿငာခ်က္ ထုုတ္ေပးရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ တုုိက္တြန္းခဲ့သည္။
သုုိ႕ေသာ္ မီဒိယာက ေမးမွသာ တစ္ဦးခ်င္းစီက ေၿဖႀကၿပီး အဖြဲ႕ အစည္းကုုိယ္စားၿပဳ ၿပီး မည္သည့္ ထုုတ္ၿပန္ခ်က္မွ မထုုတ္ၿပန္ခဲ့ ဟုု ဦး၀ီရသူက ဆုုိသည္။
ထုုိ႕ ထက္ဆုုိးသည္က ၿပည္သူမ်ား အားကုုိးသည့္ ႏုုိင္ငံေရးပါတီႀကီး ကုုိယ္တုုိင္က ရခုုိင္ၿပည္သူမ်ားအေပၚ ယေန႕ အခ်ိန္အထိ ႏွစ္သိမ့္စကားေတာင္ မေၿပာခဲ့ဘူးဟုု ဆရာေတာ္က မိန္႕ဆုုိသည္။
“ အဲဒီကတည္းက သူတုုိ႕ ကုုိ အထင္ႀကီးခဲ့တာေတြ၊ ေလးစားခဲ့တာေတြ၊ စြန္႕လႊတ္လုုိက္တယ္။ က်ဳပ္က ႏုုိင္ငံေရးသမားဆုုိ ဘယ္သူ႕ မွ အထင္မႀကီးေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူ႕ကုုိမွ မေလးစားေတာ့ဘူး။ သုုိ႕ေသာ္လည္းပဲ ကုုိယ့္အလုုပ္ေတာ့ ကုုိယ္လုုပ္ေနတာေပါ့။ သူတုုိ႕ကုုိေတာ့ မတုုိက္ခုုိက္ပါဘူး” ဟုု ဆရာေတာ္က မိန္႕ ႀကားသည္။
____________________________________________________
ဆက္လက္ေဖာ္ၿပေပးပါဦးမည္။
ဒီ " တစ္ကမၻာလုံးႏွင့္ တစ္ေယာက္ " စာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးၿပီးသူလည္း ရွိၾကသည္၊ မဖတ္ရေသးသူမ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိသည္ ။ မိမိ ဖတ္ဖူးတယ္ဆုိရင္ မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ Share လုပ္ေပးၾကပါ ။



တစ္ကမၻာလုုံးႏွင့္တစ္ေယာက္ အခန္း~၃၅၊၃၆၊၃၇။
----------------------------------------------------------
အပုုိင္း(၃၅)
ယင္းေနာက္ပုုိင္းတြင္ ဆရာေတာ္သည္ ယခင္ကလုုိ အမ်ိဳးသားေရး တရားမ်ားကုုိ ဆက္တုုိက္ဆုုိသလုုိ ေဟာေၿပာခဲ့သည္။ တစ္နည္းအားၿဖင့္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေႀကာင္းအရာမ်ားကုုိ တရားပြဲမ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေဟာႀကားသလုုိ မီဒီယာ မွ တစ္ဆင့္လည္း မႀကာခဏဆုုိသလုုိ ေရးသားေၿပာႀကားခဲ့သည္။
တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းတြင္ အမ်ိဳးသားေရးလူပ္ရွားမူမ်ား ေဆာင္ရြတ္သည့္ အဖြဲ႕ ၿဖစ္ေသာ ၉ ၆၉ လုုိ အဖြဲ႕မ်ား၏ လူပ္္ရွားမူသည္လည္း ၿမန္မာၿပည္အႏွံ႕ ပ်ံ႔ ႏွံ႔ခဲ့သည္။ ယင္းမွ တစ္ဆင့္ မဘသ ဟုု လူသိမ်ားသည့္ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕မ်ားလည္း ၿမန္မာၿပည္အႏွံ႕ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။
ထုုိအခါ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူသည္ မဘသ အဖြဲ႕တြင္ အထက္ၿမန္မာၿပည္၏ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ တစ္ပါး ၿဖစ္လာခဲ့သည္။
သုုိ႕ရာတြင္ ၿမန္မာၿပည္သူမ်ားႀကားထဲတြင္ အမ်ိဳး ၊ ဘာသာ၊ သာသနာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးဆုုိသည့္ အယူအဆအေပၚ တစ္နည္းအားၿဖင့္ အမ်ိဳးသားေရး အေပၚ သေဘာထားကြဲလြဲမူမ်ား ရွိခဲ့ႀကသည္။ ေထာက္ခံသူမ်ား ဘက္မွ ႀကည့္လ ွ်င္ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရး အသိသည္ ၿပည္သူမ်ားအႀကား က်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔ ႏုုိးႀကားခဲ့ၿပီး အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ကဲ့သုုိ႕ေသာ ဥပေဒမ်ားၿပ႒ာန္းႏုုိင္မူ အေပၚ ေအာင္ၿမင္မူအၿဖစ္ ရူ႕ ၿမင္ႀကသည္။
မေထာက္ခံသူမ်ားဘက္မွ ႀကည့္လ ွ်င္ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႕မ်ား၏ လူပ္ရွားမူမ်ားသည္ လူမ်ိဳးႏွင့္ ဘာသာ မတူသူမ်ားႀကား ပဋိပကၡ မၿဖစ္ၿဖစ္ေအာင္ လုုပ္ေနသည္ဟုု ရူၿမင္သလုုိ အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒမ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ယင္းဥပေဒသည္ လူအခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မူမ်ား ရွိသည့္ ဥပေဒတစ္ခုု အၿဖစ္ ရူၿမင္ႀကသည္။
ႏုုိင္ငံတကာ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ဆုုိင္ရာ အေမရိကန္ေကာ္မရွင္က အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒသည္ ႏုုိင္ငံအတြင္း ဗုုဒၶဘာသာ မဟုုတ္သည့္သူမ်ား၊ အထူးသၿဖင့္ ဘာသာကူးေၿပာင္းခြင့္ႏွင့္ လက္ထပ္ထိမ္းၿမားခြင့္မ်ားကုုိ ခြဲၿခားမူေတြ ၿဖစ္ေစသလုုိ ႏုုိင္ငံတကာ၏ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကုုိ ခ်ိဳးေဖာက္ရာ ေရာက္ေနသည္ဟုု ေ၀ဖန္ရူတ္ခ်ၿခင္းမ်ား ၿပဳလုုပ္ခဲ့သည္။
ၿမန္မာႏုုိင္ငံရွိ အရပ္ဘက္လူမူအဖြဲ႕အစည္း ၉၀ ေက်ာ္ကလည္း အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကုုိ လက္မွတ္ထုုိး ကန္႕ကြတ္ခဲ့ၿခင္းမ်ားလည္း ရွိ (ေမလထုုတ္ အမွတ္စဥ္ ၂၃ ေမာ္ကြန္းမဂၢဇင္းတြင္ ေဖာ္ၿပပါရွိသည့္ မဘသကုုိ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ၿခင္း မ်က္ႏွာဖုုံးေဆာင္းပါးတြင္ ေဖာ္ၿပၿပီး ၿဖစ္) သည္။
ထုုိ႕ အၿပင္ ႏုုိင္ငံေရးရူူေတာင့္မွ ခ်ဥ္းကပ္သူမ်ားကလည္း ၉ ၆၉ ႏွင့္ မဘသ အဖြြဲ႔ တုုိ႕၏ လူပ္ရွားမူမ်ားကုုိ ေနာက္ကြယ္မွ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုုက ႀကိဳးကုုိင္ေနၿခင္း ၿဖစ္ၿပီး၊ ဆူပူအုုံႀကြမူမ်ား ၿဖစ္ေပၚေစၿခင္းၿဖင့္ ႏုုိင္ငံေရး အေၿပာင္းအလဲမ်ား ၿဖစ္ခ်င္သည္ဆုုိပါက ယင္းအဖြဲ႕ ကုုိ အသုုံးခ်သြားႏုုိင္သည္ဆုုိေသာ အယူအဆမ်ားလည္း ရွိႀကသည္။
တခ်ိဳ႕ ကလည္း မဘသ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကုုိ ႏွစ္သက္သေဘာက် ေထာက္ခံသည့္တုုိင္ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အမုုန္းစကား ေၿပာဆုုိၿခင္း၊ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနသည့္ အဖြဲ႕ အစည္း၊ လူပုုဂၢိဳလ္မ်ားအား တစ္နည္းနည္း ၿဖင့္ ထုုိးႏွက္ၿခင္း စသည့္လုုပ္ရပ္မ်ားကုုိ မႀကိဳက္ ႀကသည့္သူမ်ားလည္း ရွိသည္။
ရခုုိင္ၿပည္နယ္တြင္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးဆန္သည့္ အေရးအခင္းမ်ား ၿဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္ ဘဂၤါလီ ႏွင့္ ရခုုိင္တုုိင္းရင္းသားမ်ားႀကား တင္းမာမူမ်ား ရွိလာခဲ့သည္။ ယင္းတင္းမာမူ သေဘာထားသည္ ၿမန္မာၿပည္အႏွံ႔ တြင္ ရွိေသာ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္အခ်ိဳ႕ ႏွင့္ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ တခ်ိဳ႕ အႀကားသုုိ႕လည္း ကူးစက္လာခဲ့သည္။
ရခုုိင္အေရးအခင္း ၿဖစ္ၿပီးသည့္ေနာက္မွာေတာ့ မိတၳီလာၿမိဳ႕ တြင္ အစၥလာမ္ႏွင့္ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္တုုိ႕ႀကား လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ဆန္သည့္ ပဋိပကၡတစ္ခုု ထပ္မံၿဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ယင္းတြင္ လူတခ်ိဳ႕ ေသဆုုံးသည္ အထိပင္ၿဖစ္ခဲ့၏။
ထုုိ႕ေနာက္ ပဲခူးတုုိင္းေဒသႀကီး ႏွင့္ ရွမ္းၿပည္နယ္ရွိ ေဒသတခ်ိဳ႕ တြင္လည္း ၿပႆနာ တခ်ိဳ႕ ၿဖစ္ခဲ့သည္။ ရန္ကုုန္ရွိ ၿမိဳ႕နယ္တခ်ိဳ႕ တြင္ပင္ တင္းမာမူမ်ား ၿဖစ္ခဲ့၏။ မႏၱေလးၿမိဳ႕ တြင္လည္း အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တစ္ဦး ႏွင့္ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးေသဆုုံးခဲ့သည္ အထိ ပတိပကၡၿဖစ္ခဲ့ေသးသည္။
ယင္းၿဖစ္စဥ္တုုိင္းတြင္ ပဋိပကၡကုုိ စတင္သူမွာ မည္သူၿဖစ္သည္ကုုိ ပေဟဠိဆန္စြာ ေမးခြန္းထုုတ္ႀကသည္။ တစ္ဦး၊ တစ္ဖြဲ႕ က တမင္ဖန္တီးေနၿခင္း ၿဖစ္ေႀကာင္း ေ၀ဖန္ေၿပာဆုုိႀကသည္။ သတင္းစာ ႏွင့္ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေဒသခံ၊ ၿမိဳ႕ခံ မဟုုတ္ေသာ လူမ်ားက ပဋိပကၡတြင္ ပါ၀င္ႀကသည္ဟုု ဆုုိႀက၏။
မည္သုုိ႕ပင္ဆုုိေစ ယင္းၿဖစ္စဥ္မ်ား ၿဖစ္ပြားသည္ဆိုုပါက ၿမန္မာႏုုိင္ငံ အစုုိးရ၏ ကုုိင္တြယ္ေၿဖရွင္းမူ အေပၚ ေ၀ဖန္ေထာက္ၿပၿခင္းမ်ား ရွိသလုုိ ၉ ၆၉ ႏွင့္ မဘသ အဖြဲ႕ကုုိ မေထာက္ခံသည့္သူမ်ားကေတာ့ ယင္းအဖြဲ႕ မ်ားေႀကာင့္ဟုု လက္ညိွးထုုိး ၿပစ္တင္သူမ်ားကလည္း မနည္း။
အထူးသၿဖင့္ ဦး၀ီရသူ ကုုိ ေၿပးၿမင္ႀကသည္။ ဆရာေတာ္ကုုိ အစြန္းေရာက္ဘုုန္းႀကီးဟုု အမည္တပ္ႀကသည္။
Justice Trust အဖြဲ႕ မွ ၂၀၁၅၊ မတ္လတြင္ ထုုတ္ၿပန္ခဲ့သည့္ အစီအရင္ ခံစာတြင္ ရခုုိင္၊ မိတၳီလာ၊ လာရူိး ႏွင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ တုုိ႕တြင္ ၿဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အႀကမ္းဖက္မူမ်ားသည္ ၉ ၆၉ ေခါင္းေဆာင္ ဦး၀ီရသူ က မြတ္စလင္မုုန္းတီးေရး တရားမ်ား ေဟာႀကားသၿဖင့္ ၿဖစ္ေစ၊ လူမူမီဒီယာ မွ တစ္ဆင့္ လူ႕ံေဆာ္ၿခင္းၿဖစ္ေစ တုုိက္ရုုိက္ပါ၀င္ ပတ္သတ္ခဲ့သည္ဟုု ေရးသားေဖာ္ၿပခဲ့ႀကသည္။
ရခုုိင္ၿပည္နယ္တြင္ ရုုိဟင္ဂ်ာမရွိဟုု သမၼတဦးသိန္းစိန္ က ေၿပာႀကားထားသည္။ “ ရုုိဟင္ဂ်ာ” ဆုုိသည့္ အသုုံးအႏူန္းကုုိ သုုံးစြဲေနၿခင္းကုုိပင္ ရခုုိင္တုုိင္းရင္းသားမ်ားကလည္း အၿပင္းအထန္ ကန္႕ကြတ္ထားသည္။
ယင္းအေၿခအေနတြင္ ကုုလသမဂၢသုုိ႕ ၿမန္မာႏုုိင္ငံဆုုိင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရး အစီအရင္ခံစာတင္သြင္းသူ မစၥရန္ဟီလီက ရခုုိင္ၿပည္နယ္ရွိ ဘဂၤါလီ မ်ားကုုိ ရုုိဟင္ဂ်ာဟုု သုုံးစြဲခဲ့သၿဖင့္ သူ႕ကုုိ ဦး၀ီရသူက အခမ္းအနားတစ္ခုုတြင္ ၿပည့္တန္ဆာအၿဖစ္သာ သတ္မွတ္ေႀကာင္း ေၿပာဆုုိခဲ့သည္။
မစၥရန္ဟီလီ အေပၚ ဦး၀ီရသူက ယင္းသုုိ႕ ခုုိင္းႏူိင္းလုုိက္ၿခင္းကုုိ ေထာက္ခံသူမ်ားရွိသလုုိ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ သံဃာတစ္ပါးအေနၿဖင့္ ထုုိးစကားလုုံးကုုိ မသုုံးႏူန္းသင့္ေႀကာင့္ (ထုုိသုုိ႕ မဆဲသင့္ေႀကာင္း) ႏွင့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ေႀကာင့္ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေပၚ တၿခားဘာသာ၀င္မ်ားမွ အထင္အၿမင္လြဲမွားသြားေစႏုုိင္သည္ဟုု ေ၀ဖန္ေၿပာဆုုိမူမ်ား ရွိခဲ့သည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ကုုိ အစြန္းေရာက္ဘုုန္းႀကီးအၿဖစ္ ၿမန္မာၿပည္တြင္သာမက ကမၻာကပါ ရူၿမင္ႀကသူမ်ားက မနည္း။ တၿခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ေထာက္ခံသူမ်ားက ဆရာေတာ္ကုုိ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရး အာဇာနည္တစ္ဦးအၿဖစ္ ရူ႕ၿမင္ႀကသည္။
တကယ္ေတာ့ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူသည္ ရဟန္းဘ၀တြင္ ဆရာေတာ္အရွင္ေဆကိႏၵ ႏွင့္ ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက တုုိ႕ကုုိ အားက်သည္။ သူတိုု႕လုုိ ၿဖစ္ခ်င္ခဲ့သည္။
သုုိ႕ေသာ္ “ သူတုုိ႕ကုုိ အားက်ေပမယ့္ ကုုိယ္လုုပ္ေနရတာက လူႀကမ္းဘ၀ ၿဖစ္ေနတယ္။ မင္းသား ၿဖစ္ခ်င္ေနေပမယ့္ လူႀကမ္းအဆင့္နဲ႔တင္ ၿပီးသြားတယ္” ဟုု ဦး၀ီရသူက သူ႕ကုုိယ္သူ မွတ္ခ်က္ေပးသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း(၃၆)
ၿမန္မာႏုုိင္ငံ တြင္ ႏုုိင္ငံေရးအေၿပာင္းအလဲ လုုပ္ခ်င္သည့္အခါ ၿဖစ္ေစ၊ ႏုုိင္ငံေရးကုုိ အာရုုံလြဲခ်င္သည့္ အခါၿဖစ္ေစ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡတုုိ႕ ကုုိ ဖန္တီးတတ္ႀကသည္။ ဘာသာေရးကုုိ အေၿခခံၿပီး ႏုုိင္ငံေရးအေၿပာင္းအလဲ မ်ားလည္း ၿမန္မာႏုုိင္ငံတြင္ ၿဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။
ယင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၿဗိတိန္ႏုုိင္ငံ London School Of Economics တြင္ ဧည့္ပညာရွင္ တစ္ဦးၿဖစ္သူ၊ ၿမန္မာ့ႏုုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္း၊ လူ႕အခြင့္အေရး၊ တုုိင္းရင္းသား ေရးရာတုုိ႕ကုုိ ေ၀ဖန္သုုံးသပ္သူ တစ္ဦးအၿဖစ္ လူသိမ်ားသည့္ ေဒါက္တာဇာနည္ က ၿပည္သူအေပၚ ေစတနာမမွန္သည့္ မရုုိးသားေသာ အစုုိးရတုုိင္းသည္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ခံစားမူ၊ အၿမင္မႀကည္လင္မူ စသည္တုုိ႕ၿဖင့္ ႏုုိင္ငံေရး အၿမတ္ထုုတ္ေလ့ရွိသည္ဟုု ယခင္ ကုုိလုုိနီေခတ္ကလည္း က ရွိခဲ့သည္ဟုု ဆုုိသည္။
ဂ်ပန္လက္နက္ခ်ၿပီး အဂၤလိပ္ၿပန္၀င္လာသည့္အခါတြင္ ကုုိလုုိနီအစုုိးရသည္ ဖဆပလ ေပၚၿပဴလာၿဖစ္လာၿပီး တုုိးတက္သည့္ ႏုုိင္ငံေရး အင္အားစုုႀကီး တစ္ခုု ၿဖစ္လာသည့္အခါ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡမ်ား ၿဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးသည္။
ထုုိ႕ ေႀကာင့္ လည္း ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ၿပည္သူလူထုု ကုုိ ဘာသာေရး ႏွင့္ ႏုုိင္ငံေရး လုုံး၀ခြဲထားဖုုိ႕ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ေၿပာသလုုိ အဂၤလိပ္ကုုိလုုိနီ တုုိ႕၏ ႏုုိင္ငံေရး ကေမာက္ကမ မသမာလုုပ္သည့္ လုုပ္ရပ္မ်ားကုုိလည္း ေၿဗာင္ဖြင့္ခ်ခဲ့ၿခင္းမ်ားအား သူ၏ မိန္႕ခြန္းေဟာင္းမ်ားတြင္ ၿပန္လည္ ဖတ္ရူ သင္ခန္းစာ ရႏုုိင္သည္ဟုု ဆုုိသည္။
“ လက္ရွိ ၿမန္မာၿပည္မွာ မဘသ (အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာထိ္န္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕ ) နဲ႕ ( ဦး) သိန္းစိန္အစုုိးရ ႏွစ္ေပါက္တစ္ေပါက္ ရုုိက္တဲ့ ကစားကြက္ကလည္း ၿပည္သူအေပၚ၊ တုုိင္းၿပည္အေပၚ ေစတနာ မမွန္တဲ့ ကုုိလုုိနီအာဏာပုုိင္ေတြ လုုပ္ခဲ့တာနဲ႕ အတူတူလုုိပါပဲ” ဟုု ေဒါက္တာဇာနည္ ကေၿပာသည္။
ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဦးေဆာင္ေသာ ေတာ္လွန္ေရး အစုုိးရ တက္လာသည့္ ၁၉ ၆၂ မွစၿပီး လူမ်ိဳးေရး အေၿခခံသည့္ ေပၚလစီ၊ ဗ်ဴဟာေတြကုုိ ေရွ႕တန္းတင္လာသၿဖင့္ တုုိင္းရင္းသားမ်ား ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရႏုုိင္မူ အလွမ္းေ၀းခဲ့သည္။
ထုုိ႕အၿပင္ အၿမင္က်ဥ္းေၿမာင္းသည့္ လူမ်ိဳးေရး၀ါဒီ သမားမ်ား ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ၿဖစ္လာခဲ့သည္။ ထုုိအခါ တပ္မေတာ္အတြင္း အစၥလာမ္ဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္တုုိ႕ကုုိ ထုုတ္ပယ္ၿခင္း၊ ရာထူးတုုိးမေပးၿခင္းမ်ား ၿပဳလုုပ္ခဲ့သည္ဟုု သူက ဆုုိသည္။
“ ဘာသာမတူ၊ အယူမတူတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း၊ ဘာသာေရး အသုုိင္းအ၀ုုိင္း ႀကားမွာ ၿပႆ နာေတြ ပုုိႀကီးလာတာ အႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ”
ယင္းသုုိ႕ ၿဖစ္ခဲ့ၿခင္းမွာ ဦးေန၀င္း၊ ဦးေစာေမာင္၊ ဦးသန္းေရႊ ႏွင့္ အခုုေခတ္ ဦးသိန္းစိန္ စသၿဖင့္ ေခတ္ အဆက္ဆက္ၿဖစ္ခဲ့သည္ဟုု ေဒါက္တာဇာနည္က ဆုုိသည္။
“ ႏုုိင္ငံေရး အၿမင္ရွိတဲ့ လူတခ်ိဳ႕ ကလြဲရင္ ၿပည္သူကလည္း မ်က္မွန္စိမ္းေတြ အတပ္ခံေနရတယ္” ဟုု ၿမန္မာႏုုိင္ငံေတာ္၏ ႏုုိင္ငံေရးတြင္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ကိစၥမ်ား ေရာေထြးေနတတ္ၿပီး အစုုိးရ ကုုိယ္တုုိင္ကလည္း ဒါကုုိ ႏုုိင္ငံေရး လက္နက္တစ္ခုု အၿဖစ္ အသုုံးခ်တတ္သည့္ အေႀကာင္းကုုိ ေဒါက္တာဇနည္က ဆက္စပ္ေၿပာဆုုိသြားသည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ ၿမန္မာႏုုိင္ငံ၏ ႏုုိင္ငံေရးၿဖစ္စဥ္တုုိ႕ တြင္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ကိစၥတုုိ႕သည္ ဆက္စပ္ေနတတ္ၿပီး ႏုုိင္ငံေရးကုုိ အာရုုံလြဲလုုိေသာ အခါတြင္ လည္းေကာင္း၊ ႏုုိင္ငံေရးေၿပာင္းလဲမူကုုိ မလုုပ္လုုိသည့္အခါတြင္ လည္းေကာင္း၊ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ကုုိ အသုုံးခ်တတ္ႀကသည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ လက္ရွိ ႏုုိင္ငံေရး အေၿပာင္းအလဲတြင္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီတုုိ႕၏ အခန္းက႑ ေရွ႕ တန္းေရာက္လာၿခင္းသည္ ႏုုိင္ငံေရး အတြက္ အသုုံးခ်ၿခင္းလားဟုု ဆုုိသည့္ သုုံးသပ္မူမ်ားရွိသည္။
ယင္း သုုံးသပ္ေ၀ဖန္မူကုုိ ဆရာေတာ္ထံ ေလ ွ်ာက္ထား ေမးၿမန္းႀကည့္သည္။ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက ဘာသာေရး ပဋိပကၡေႀကာင့္ ၿမန္မာႏုုိင္ငံေရး ေၿပာင္းလဲသြားၿခင္းမ်ိဳး မရွိဘူးဟုု ဆုုိသည္။
ဖဆပလ အာဏာအသိမ္းခံရၿခင္း၊ ဦးေန၀င္း အိမ္ေစာင့္ အစုုိးရတက္လာၿခင္းႏွင့္ မဆပလပါတီ ေပၚေပါက္လာၿခင္းတုုိ႕ သည္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡကေႀကာင့္ ၿဖစ္ခဲ့ၿခင္းေလာ ဟုု ဆရာေတာ္က ေမးခြန္းထုုတ္သည္။
အလားတူ စစ္အာဏာရွင္ န၀တ၊ နအဖ အစုုိးရ တုုိ႕ တက္လာၿခင္းသည္လည္း လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡေႀကာင့္လား ဟုု ဆုုိသည္။
ဘာသာေရး ၊ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡတုုိ႕ သည္လည္း အခုုမွ ၿဖစ္တာမ်ိဳး မဟုုတ္ဘဲ လြတ္လပ္ေရး မရခင္ အဂၤလိပ္လက္ထက္ ၊ ဦးေန၀င္းလက္ထက္၊ စစ္အစုုိးရ လက္ထက္တုုိ႕ တြင္လည္း ၿဖစ္ပြားခဲ့ဖူးသည္။ ထုုိ႕ ေႀကာင့္........
“ ဘာသာေရးပဋိပကၡေတြကုုိ အေႀကာင္းၿပဳၿပီး အာဏာ သိမ္းမယ္ဆုုိတာေတြ ၊ ဒီအစုုိးရသက္တမ္းရွည္မယ္ဆုုိတာေတြ က်ဳပ္လက္မခံဘူး။ အဲဒါေတြက ေ၀ဖန္ ေလကန္ ႏုုိင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ ေခါက္ရုုိးက်ိဳးေနတဲ့ အက်င့္ေဟာင္းႀကီးတစ္ခုု၊ ဥာဥ္ေဟာင္းႀကီးတစ္ခုု။ အဲဒါေႀကာင့္ ဦးဇင္း လုုံး၀ လက္မခံဘူး” ဟုု ဆုုိသည္။
ဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္သည့္ အစုုိးရအဖြဲ႕ သလည္လည္း ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရး ကုုိ လုုိလားႀကေသာ္လည္း ယခင္က အက်င့္ဆုုိး၊ ဥာဥ္ဆုုိးမ်ားကုုိ ယခုုအခ်ိန္အထိ မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏုုိင္ေသးသည့္ အေၿခအေနမ်ားကုုိလည္း ေလ့လာေတြ႕ရွိရသည္ ဟုု ဆုုိသည္။
လက္ရွိ အစုုိးရကုုိယ္တုုိင္သည္ ပင္ ႏုုိင္ငံတကာ၏ ဖိအားေႀကာင့္ ဘာသာေရး ပဋိပကၡမ်ား ၿဖစ္ပြားမည္ ကုုိ လုုံး၀ လက္မခံဟုု ဆုုိသည္။
“ႏုုိင္ငံေရးသမားေတြက ဒါကုုိ ထဲထဲ၀င္၀င္ ေၿခေၿခၿမစ္ၿမစ္ မသိ၊ မေလ့လာဘဲနဲ႕ ၀ုုိင္းစြပ္စြဲေနႀကတာ” ဟုု တုုံ႕ ၿပန္ မိန္႕ဆုုိသည္။
ဆက္ၿပီး “ က်ဳပ္တုုိ႕ ကုုိင္တြယ္ရတဲ့ ၿပႆ နာ မွန္သမ ွ် အဓိကရုုဏ္းမၿဖစ္ဘူး။ အစုုိးရ အကုုိင္အတြယ္ညံ့လုုိ႕ ၊ က်ဳပ္တုုိ႕ အဖြဲ႕ ၀င္ခြင့္မရလုုိ႕သာ အဓိကရုုဏ္း ၿဖစ္တာ။ မုုဒိမ္းအမူေႀကာင့္သာ အဓိကရုုဏ္းၿဖစ္ရရင္ မႏၱေလး ေႀကမြေနၿပီ” ဟုု မႏၱေလး တြင္ ၿဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ဆန္သည့္ ပဋိပကၡႏွင့္ မႏၱေလး မဘသ အဖြဲ႕မွ ၀င္ေရာက္ေၿဖရွင္း ေပးခဲ့သည့္ မုုဒိမ္းအမူမ်ားကုုိ ရည္ညႊန္းကာ ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူ က မိန္႕ႀကားသြားသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခန္း(၃၇)
လက္ရွိ ၿမန္မာႏုုိင္ငံ တြင္ ဒီမုုိကေရစီ ႏုုိင္ငံေရး အေၿပာင္းအလဲမ်ား ၿဖစ္လာသည့္အခါ တစ္ဖက္တြင္လည္း ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ဆန္သည့္ ပဋိပကၡမ်ားလည္း ၿဖစ္ပြားခဲ့သည္။
ယင္းသုုိ႕ ၿဖစ္လာၿခင္းသည္ ႏုုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ပုုိင္းတြင္ ႏုုိင္ငံေရးအေၿကာင္းအလဲ မလုုပ္လုုိသူမ်ားက ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡမ်ားကုုိ တမင္ဖန္တီးၿခင္းၿဖစ္သည္ဟုု ေ၀ဖန္သုုံးသပ္ႀကသည္။
အထူးသၿဖင့္ ရခုုိင္ၿပည္နယ္ ႏွင့္ မိတၳီလာ တုုိ႕တြင္ ၿဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ပဋိပကၡတုုိ႕ ကုုိ အစုုိးရ၏ ထိပ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးၿဖစ္သူ ဦးေအာင္ေသာင္းက ေနာက္ကြယ္မွဖန္တီးခဲ့သည္ ဟုု စြပ္စြဲေ၀ဖန္ၿခင္းမ်ားပင္ ရွိခဲ့သည္။
ဦးေအာင္ေသာင္း သည္ ယခင္ စစ္အစုုိးရလက္ထက္တြင္ စက္မူ(၁) ၀န္ႀကီးဌာန၏ ၀န္ႀကီး ၿဖစ္သလုုိ ၂၀၁၀ ေနာက္ပုုိင္း အစုုိးရ အေၿပာင္းအလဲလုုပ္ခဲ့သည့္ အခါ ေတာင္သာၿမိဳ႕ နယ္၊ ၿပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကုုိယ္စားလွယ္၊ ၿပည္ေထာင္စုုႀက့ံခုုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံၿဖိဳးေရးပါတီ၏ ဗဟုုိအတုုိင္ပင္ခံတစ္ဦး ၿဖစ္ခဲ့သည္။
ထုုိ႕ အၿပင္ ဦးေအာင္ေသာင္းသည္ ဗုုိလ္ခ်ဳပ္မူးႀကီးသန္းေရႊ ႏွင့္လည္း အလြန္ရင္းႏွီးသူ တစ္ဦး ၿဖစ္သည္ဟုု ႏုုိင္ငံေရး သုုံးသပ္သူမ်ားက ဆုုိႀကသည္။
ၿမန္မာႏုုိင္ငံတြင္ ၿဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ဆန္သည့္ ပဋိပကၡတုုိ႕၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ဦးေအာင္ေသာင္း ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသည္ဟုု ေ၀ဖန္ေနရၿခင္း၏ အေႀကာင္းအရင္းတစ္ရပ္မွာ ရခုုိင္ ပဋုုိပကၡမၿဖစ္ပြားမီ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီဆရာေတာ္ တစ္ပါးၿဖစ္သည့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူႏွင့္ ေတြ႕ ဆုုံခဲ့ၿခင္းကလည္း အဓိက ေ၀ဖန္ေထာက္ၿပစရာ အခ်က္တစ္ခုု ၿဖစ္သည္။
အလားတူ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ကုုိလည္း ယင္း ပဋိပကၡတုုိ႕၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသည္။ သူသည္ အစုုိးရ၏ ဘက္ေတာ္သားတစ္ဦး ၿဖစ္သလုုိ အစုုိးရေစခုုိင္းသမ ွ် ႀကိဳးဆြဲရာ ကေနရသည့္ ပုုဂၢိဳလ္တစ္ဦး အၿဖစ္လည္း ရူၿမင္သုုံးသပ္ႀကသည္။
သုုိ႕ေသာ္ အမ်ိဳးသားေရး တရားမ်ား ေဟာႀကားသၿဖင့္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ရွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ႀကာ အထိန္းအသိမ္းခံခဲ့ရသည့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္လာၿပီး ငါးလအႀကာတြင္ ဦးေအာင္ေသာင္းက မည္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ၿဖင့္ သြားေရာက္ေတြ႕ ဆုုံခဲ့သနည္း။ မည့္သည့္ အေႀကာင္းအရာမ်ား ေဆြးေႏြးခဲ့ႀကသနည္း။
ဦးေအာင္ေသာင္းႏွင့္ ေတြ႕ဆုုံခဲ့ၿခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူအား ေမးၿမန္းခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္က ဦးေအာင္ေသာင္းႏွင့္ ေတြ႔ ဆုုံရာတြင္ သံဃာေတာ္မ်ား၊ လူပုုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ မီဒီယာမ်ားေရွ႕ တြင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေတြ႕ဆုုံေဆြးေႏြးခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္ဟုု ဦး၀ီရသူက မိန္႕သည္။
ေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ အေႀကာင္းအရာမ်ားမွာလည္း ႏုုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးေရးကိစၥႏွင့္ ႏုုိင္ငံေရးအေႀကာင္းမ်ားသာ ၿဖစ္ၿပီး ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္တြင္လည္း တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး တင္းမာမူမ်ားရွိခဲ့သည္ဟုု ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက မိန္႕သည္။
သုုိ႕ေသာ္ ယင္းေတြ႕ ဆုုံမူ႕ ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဦးေအာင္ေသာင္းကလည္း မီဒီယာတြင္ ေၿဖရွင္းေနရသလုုိ ဦးပဥၹင္း ကုုိယ္တုုိင္လည္း မီဒီယာမ်ားတြင္ မႀကာခဏဆုုိသလုုိ ေၿဖရွင္းမူမ်ား လုုပ္ေနရသည့္ အခါမွာေတာ့ အားလုုံးေလ့လာႏုုိင္ရန္အတြက္ ဆရာေတာ္က ထုုိေတြ႕ဆုုံမူ မွတ္တမ္းေခြအား ဦးေအာင္ေသာင္းကုုိ အားနာနာၿဖင့္ အင္တာနက္ တင္ခဲ့ရသည္ဟုု ဆုုိသည္။
“ အစတုုန္းကေတာ့ ဦးဇင္း မတင္ဘူး။ လူေတြ လက္ညိွးထုုိးတာကုုိ ဦးဇင္း ငုုံံ႕ခံတယ္။ ငုုံံ႕ခံၿခင္းရဲ႕ အေႀကာင္းက ဦးေအာင္ေသာင္းကုုိ အားနာလုုိ႕ ။ ဘာေႀကာင့္လည္း ဆုုိေတာ့ ေရွ႕ ပုုိင္းမွာ ေၿပာတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြက ဦးေအာင္ေသာင္းကုုိ ထိခုုိက္ႏုုိင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီလုုိေဆြးေႏြးတာႀကီးကုုိ ဖြင့္ခ်လုုိက္တယ္ ဆုုိရင္ ေနာက္ဆုုိ ဦးဇင္းနား ဘယ္သူမွ ကပ္ရဲမွာ မဟုုတ္ေတာ့ဘူး” ဟုု ဆရာေတာ္က မိန္႕သည္။
ဆရာေတာ္သည္ အဆုုိပါ မွတ္တမ္းေခြကုုိ သူ၏တရားပြဲမ်ားတြင္လည္း ၿဖန္႕ေ၀ခဲ့သည္ဟုု ဆုုိသည္။ ( အဆုုိပါ မွတ္တမ္းဖုုိင္ကုုိ https://www.youtube.com/watch?v=zePqBnKekoM တြင္ ၀င္ေရာက္ ႀကည့္ရူ႕ႏုုိင္သည္)
“ အဲဒီတာ့ ဦးဇင္းနဲ႕ ဦးေအာင္ေသာင္းနဲ႕ ရွင္းတယ္။ ဦးေအာင္ေသာင္းဆီက ပုုိက္ဆံ တစ္ၿပားမွ မယူဘူး။ သူလာတုုန္းက သကၤန္းၿခင္းတစ္ၿခင္းကပ္တယ္။ အဲဒါ လူသိရွင္ႀကား သတင္းထုုတ္ၿပန္ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းေနာက္မွာ ဦးေအာင္ေသာင္းရွိတယ္ဆုုိတာရယ္၊ ဦးဇင္းကုုိ ဦးေအာင္ေသာင္းက အခုုလုုိ ေလ ွ်ာက္ထားလုုိ႕ ၊ အႀကံၿပဳလုုိ႕ ႀကိဳးကုုိင္ဖုုိ႕ လုုပ္တယ္ဆုုိတာ မဟုုတ္ပါဘူး” ဟုု ဦး၀ီရသူက ရွင္းၿပသည္။
ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ က အဆုုိပါ ေတြ႕ဆုုံမူ မွတ္တမ္းေခြကုုိ က်ေတာ့္အား ေပးလုုိက္သည္။ ယင္းမွတ္တမ္း ေခြကုုိ ဖြင့္ႀကည့္သည့္အခါ သကၤန္းၿခင္းကပ္ခဲ့ၿခင္းမွ လြဲၿပီး သူတုုိ႕ႏွစ္ဦးႀကား မည္သည့္ အေပးအယူမွ မလုုပ္ခဲ့ႀကသလုုိ ဆရာေတာ္ႏွင့္ ဦးေအာင္ေသာင္းသည္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ရွိပုုံလည္းမရ ။ ဦးေအာင္ေသာင္းက အေႀကာင္းအရာ မည္မည္ရရ မရွိဘဲ လာေတြ႕သည့္ သေဘာမ်ိဳး ေတြ႕ရသည္။
ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူသည္ ဦးေအာင္ေသာင္းကုုိ ၂၀၁၂၊ ေမ ၂၉ ရက္တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ၊ မစုုိးရိမ္ေက်ာင္းတုုိက္၀င္း အတြင္းရွိ သူ၏ ဓမၼသဟာယ ေက်ာင္းတြင္ လက္ခံေတြ႕ဆုုံခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္ က ပလစ္စတစ္ထုုိင္ခုုံတြင္ ထုုိင္သည္။ သူ႕ အေရွ႕ တြင္ ေရေႏြးဓာတ္ဘူးႏွင့္ တစ္ရူးဘူး တင္ထားေသာ စားပြဲခုုံ တစ္လုုံးရွိသည္။ ၿပီးလ ွ်င္ ဦးေအာင္ေသာင္းက တစ္ေယာက္ထုုိ္င္စာ ဆုုိဖာအခင္းငယ္ တစ္ခုုေပၚတြင္ တင္ပ်ဥ္ေခြ ထုုိင္ေနသည္။ သူ၏ ေနာက္တြင္ သူႏွင့္အတူ ပါလာသည့္ လူကိူးေယာက္ခန္႕ ၀ုုိင္းကာ ထုုိင္ေနႀက၏။ ထုုိသူတုုိ႕၏ ေနာက္တြင္ သံဃာငါးပါး ခန္႕ ႏွင့္ ဓာတ္ပုုံရုုိက္သူ တခ်ိဳ႕ ရွိသည္။
ဦးေအာင္ေသာင္းသည္ ဆရာေတာ္ကုုိ ဦးစြာ ဂါရ၀ၿပဳၿပီးေနာက္ “ အရွင္ဘုုရား၊ က်န္းမာ ခ်မ္းသာၿပီးေတာ့ ေတြ႕ ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္ဘုုရား။ ေထြေထြ ထူးထူး မရွိပါဘူး။ အရွင္ဘုုရား ေမးစရာ ရွိရင္ ေမးပါ ဟဲ....ဟဲ ....ဟဲ....ဟဲ” ဟုု ႏွစ္ဦးစလုုံး “ဟဲ” လုုိက္ကာ စကားကုုိ အစခ်ီလုုိက္သည္။
ထုုိ႕ေႀကာင့္ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက “ ပထမအဆင့္ကေတာ့ ဦးဇင္းတုုိ႕ အထဲမွာ ရွိေနစဥ္တုုန္းက ႏုုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီ အေနနဲ႕ ဒကာႀကီးတုုိ႕ လြတ္ေၿမာက္ဖုုိ႕ လုုပ္ေပးတာ၊ ႀကိဳးစားေပးတာ အသိအမွတ္လည္း ၿပဳတယ္။
ေက်းဇူးလည္း တင္ပါတယ္။ ဦးဇင္းတုုိ႕ ဒီၿပန္ေရာက္လာတဲ့ အခါ ေၿပာရမယ္ ဆုုိရင္ ဒကာႀကီးတုုိ႕ န၀ကမၼအလွဴေငြလည္း ရပါတယ္” ဟုု မႏၱေလးတုုိင္းေဒသႀကီး၊ ၿပည္ေထာင္စုုႀက့ံခုုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံၿဖိဳးေရးပါတီက အက်ဥ္းေထာင္မွ ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္လာသည့္ သံဃာတစ္ပါးစီကုုိ က်ပ္တစ္သိန္း အလွဴေငြေပးခဲ့ၿခင္းကုုိ ရည္ရြယ္ၿပီး ၿပန္လည္ မိန္႕ ႀကားသည္။
“ ကုုသုုိလ္လည္း ရပါတယ္ဘုုရား၊ ၀မ္းလည္း ၀မ္းသာပါတယ္။ အေၿခအေနမွန္ကုုိလည္း တပည့္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္သိပါတယ္။ သိတဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္ အဲဒါေလး လုုပ္ေပးတာပါ။ လွဴတာ၊ တန္းတာပါ။ တပည့္ေတာ္တုုိ႕ကေတာ့ ႀကည္ညိဳသင့္တဲ့၊ ကုုိးကြယ္သင့္တဲ့ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ အေနအၿဖစ္နဲ႕ပဲ သေဘာထားပါတယ္” ဟုု ဦးေအာင္ေသာင္းက ၿပန္ေလ ွ်ာက္ထားသည္။
ထုုိအခါ ဆရာေတာ္က ဆက္ၿပီး “ ဒုုတိယ အဆင့္အေနနဲ႕ ကေတာ့ ၿမစ္ဆုုံ ကိစၥက စၿပီးေတာ့ ဒကာႀကီးတုုိ႕ အစုုိးရ ၊ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစုုိးရ ေဆာင္ရြတ္ခ်က္ေတြ အေပၚမွာ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ရွိပါတယ္။ လူိက္လူိက္လွဲလွဲ ကုုိ ေထာက္ခံမူၿပဳပါတယ္။ ဒီလမ္းေႀကာင္းကုုိလည္း မဆုုတ္မနစ္တမ္း ဒီမုုိကေရစီစံ မညီမခ်င္း ဒီမုုိကေရစီ မၿပည့္မ၀ခ်င္း၊ မရင့္က်က္မခ်င္း ေလ ွ်ာက္လွမ္းဖုုိ႕ ဦးဇင္းတုုိ႕ အထူးကုုိ ဆႏၵၿပဳပါတယ္” ဟုု ဆုုိသည္။
“ အဲဒါကလည္း အရွင္ဘုုရား ဒီအတုုိင္းပဲ သြားမွာပါ။ ဆႏၵရွိတဲ့အတုုိင္းလည္း တပည့္ေတာ္တုုိ႕လည္း ဆႏၵရွိပါတယ္။ေနာက္ေႀကာင္း ၿပန္လွည့္ဖုုိ႕လည္း အစီအစဥ္မရွိပါဘူး။တပည့္ေတာ္တုုိ႕ ေနာက္ေႀကာင္း ၿပန္လွည့္ႏုုိင္စရာ အေႀကာင္းေတြကုုိလည္း အခ်ိန္မီ ဟန္႕တားပိတ္ဆုုိ႕ တားဆီးၿပီးေတာ့ မွ ဒီအရွိန္ရေအာင္ ဒီမုုိကေရစီ အၿမစ္တြယ္သြားေအာင္၊ ခုုိင္မာသြားေအာင္ ေဆာင္ရြတ္ဖုုိ႕ပါပဲ” ဟုု ေနာက္ၿပန္ မလွည့္သည့္အေႀကာင္းကုုိ ဦးေအာင္ေသာင္းက ဆရာေတာ္အား ရွင္းၿပသည္။
ဦးေအာင္ေသာင္းသည္ ဆရာေတာ္ကုုိ ႀကည့္လုုိက္ သူ႕ေရွ႕ ရွိ စားပြဲကုုိ စုုိက္ႀကည့္လုုိက္ၿဖင့္ စကားမ်ားကုုိ ဆက္တုုိက္ေၿပာသြားသည္။ သူ စကားေၿပာေနသည္မွာ အိပ္ေမြ႕ ခ်ခံထားရသူတစ္ဦးက ေမးသမ ွ် ကုုိ တတြက္တြက္ ေၿပာၿပေနသလုုိပင္။ သူ႕ ခႏၶာကုုိယ္ကလည္း ေရွ႕ ေနာက္ယိမ္းထုုိးကာေန၏။
အၿငိမ္မေန။ အစုုိးရ၏ ဒီမုုိကေရစီအေၿပာင္းအလဲသည္ မယိမ္းမယိုုင္ဘဲ ေရွ႕ သုုိ႕ ဆက္လက္ ခရီးဆက္မည့္ အေႀကာင္းကုုိ ဆရာေတာ္အား ရွင္းၿပေနသည္။
ၿပည္သူ႕ ဆႏၵသည္ အဓိကၿဖစ္ေသာေႀကာင့္ ၿပည္သူ႕ဆႏၵကုုိ ေလးစားရမည္ ၿဖစ္ေႀကာင္း၊ ၿပည္သူ႕ဆႏၵကုုိ တည္ၿမဲရွင္သန္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္ ၿဖစ္ေႀကာင္းတုုိ႕ ကုုိ ရွင္းၿပသည္။ မိမိတုုိ႕ ပါတီႏွင့္ အစုုိးရကပါ အေၿပာင္းအလဲကုုိ ေနာက္ေႀကာင္းမၿပန္ဘဲ ဒီအတုုိင္းသြားဖုုိ႕ ဆုုံးၿဖတ္ထားၿပီး ၿဖစ္သည္ဟုု ဦးေအာင္ေသာင္းက ဆုုိသည္။
ၿပီးလ ွ်င္ သူက “ အာဏာသိမ္းတာတုုိ႕ ၊ တပ္မေတာ္အစုုိးရ လုုပ္တာတုုိ႕ တပည့္ေတာ္တုုိ႕ က စိတ္ကုုိ မ၀င္စားဘူး။ အားလည္း မေပးဘူး။ ဒီလုုိ အေၿခအေနမ်ိဳးကုုိ မေရာက္ေအာင္ အေကာင္းဆုုံး ႀကိဳးစားမွာပါ” ဟုု ဆက္ကာေၿပာသည္။
ထုုိအခါ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူက“ အခုုလုုိ ႀကားရတာ အင္မတန္ ၀မ္းေၿမာက္ပါတယ္။ ဦးဇင္းလည္း သာဓုု ေခၚပါတယ္” ဟုု မိန္႕ဆုုိသည္။
“ ရေအာင္လုုပ္မွာ အရွင္ဘုုရား၊ ရေအာင္ အရွင္ဘုုရားတုုိ႕ရဲ႕ အားကုုိလည္း ယူမွာပါပဲ”
“ စိတ္ခ်ပါ။ 


Post a Comment

0 Comments

Close Menu